Door: Chris Cats, Almere
Ik ging naar school in de Willem Beukelsstraat, de Willem van Outshoornschool. Tijdens schoolvoetbal en voetbal op straat sprak een van de leraren mij aan om een proefwedstrijd te komen spelen bij Ajax. Moest toestemming van mijn vader of moeder vragen en hij zou dat regelen. Trots natuurlijk met mijn vader en mijn sportieve oudste zus naar de Meer en een proefwedstrijd gespeeld op het bij veld. Na afloop werd ik met mijn vader uitgenodigd voor een gesprek. Hoe dat precies is verlopen weet ik niet meer maar het kwam erop neer dat ik mocht komen spelen bij Ajax. Echter er werd van mijn vader een sponsoring verwacht en zoals mijn zus enthousiast langs de lijn stond aan te moedigen kon echt niet.
Al met al dus een vreemde gewaarwording en bij het verlaten van het Ajax-complex kwamen we bij de ingang van Watergraafsmeer terecht en zijn daar toen spontaan naar binnengegaan en zijn lid geworden.
Grappig was dat mijn vader en een oom, die vaak meeging naar Ajax kijken in het stadion, de enigen waren die liepen te lachen bij het verlaten van het stadion als Ajax verloren had. Beetje rancune dus.
Ik woonde in de op Klein Dantzig doodlopende Bessemerstraat (vroeger Ringlaan) en wij voetbalden veel op straat (stonden nog geen auto’s), z.g. “putten” die het doel waren maar daardoor sneuvelde er nog wel eens een ruit van mevrouw Helsloot, die echter nooit boos werd, en dat moest betaald worden van mijn zakgeld. Later toen Klein Dantzig, het tuincomplex. gedeeltelijk werd afgebroken voor nieuwbouw konden we op het “landje” voetballen. (Heb nog foto als doelman die in de Katholieke Illustratie werd geplaatst) waar later een mytylschool kwam en met die kinderen voetbalden we ook voorzover het voor hun mogelijk was in looprekken of karretjes met wieltjes. Vonden de verzorgers en uiteraard de kinderen geweldig.
Boven in het pand waar later Blokker kwam was een kerk en later werd de Christus Koningkerk gebouwd. Wij klommen via de ladders naar het hoogste punt en konden niet meer weg toen de wachtsman de Politie had gebeld. Dus allemaal naar bureau Linnaeusstraat, na de derde keer verkeersles op het hoofdbureau en je vader of moeder moest je afhalen. Allemaal gemoedelijk en nog leuk ook.
Bij v.v. Watergraafsmeer goed naar mijn zin gehad en tot de senioren daar gebleven. Zat tussen 1e en 3e elftal in en heb nog wel krantenfoto’s van gespeelde wedstrijden in het eerste. Van diverse wedstrijden heb ik wel verslagen gemaakt en in een schoolschrift met afbeeldingen gezet. Ook van Ajaxverslagen met foto’s gemaakt. Ook in een schoolschrift plaatjes van toen bekende sporters verzameld en humorplaatjes van de Rizlavloeitjes ingeplakt. Ik heb nog gehonkbald met Jan Dik Leurs (hun vader was destijds voorzitter van WGM) en nog kampioen ook. Ik heb nog 3 vaantjes als herinnering en daarbij vaantjes van toernooien en uitwedstrijden.
Ook hielp ik in de weekeinden mee bij het storten van een betonnen tribune bij het hoofdveld en haalde ik contributie voor de vereniging op. Daarvoor hadden we kaartjes met afscheurbare strookjes met daarop het maandbedrag (dacht 25 of 50 cent), afrekenen bij de heer Ouwehand in de Domselaerstraat. In die jaren werden nieuwe kantine en kleedkamers gerealiseerd en kon het bouwvallige houten gebouw weg. Kleding en schoenen kochten we bij de sportzaak, (dacht Reinwardtstraat, anders een van de parallel lopende straten daar) met korting. Mijn eerste voetbalschoenen met leren noppen waarvan de spijkertjes steeds verder in de schoen geslagen moesten worden.
In de A1 speelden we landelijke competitie. Vergeet nooit mijn eerste lage kicksen. Tijdens een wedstrijd tegen Ajax bleef op het modderige veld mijn schoen in de prut vastzitten en liep dus zonder schoen. Wel toen andere, hogere, gekocht met betere pasvorm. Later hoorde ik dat Cruijff en Keizer daarbij waren maar toen nog niet bekend en ik weet dat niet meer.
Bij Watergraafsmeer ging het allemaal niet zo goed meer en om meerdere redenen ben ik toen vertrokken naar Ahrends, later Buitenveldert. Daar gevoetbald en jeugdtrainer geweest, jeugdvoorzitter en toch een en ander voor de jeugd kunnen doen. Ik raakte geblesseerd, net toen ik geselecteerd was voor het Amsterdams elftal. Ook nog in het Militaire elftal gespeeld, wedstrijden in Utrecht. Later verhuisd naar Etten-Leur en daar gevoetbald bij Internos tot mijn 49e jaar. Na de verhuizing naar Almere gestopt met voetballen.
Tot zover van wat ik mij kan herinneren tijdens mijn periode bij Watergraafsmeer.
Met vriendelijke groet,
Chris
Ik heb nog gehonkbald bij v.v. Watergraafsmeer, in die tijd had iedere zichzelf respecterende voetbal club ook een honk/softbal afdeling. Een neef heeft daar z’n hele leven gevoetbald en gehonkbald. Aangetrouwde neef heeft er ook jaren gevoetbald en gehonkbald.