TIW = Trainen Is Winnen
In het begin van de 20ste eeuw bleek sporten niet alleen een privilege voor de gegoede burgerij, maar ook voor de arbeidersklasse.
Na eerst de oprichting van allerlei woningbouwverenigingen voor betere woonvoorzieningen en speeltuinverenigingen voor de kinderen ontstonden diverse voetbalverenigingen als hobby voor Opa, Vader en zoon, naast hun dagelijkse noeste arbeid. Die verenigingsdrift was een logisch gevolg van de arbeidersemancipatie , de werkman was niet langer alleen een loonslaaf. Zo ook in 1921 voor de ‘Zuidse’ arbeiders met de oprichting van TIW, naar een initiatief van de heer H.Ch. Wigt. Een zandlandje, waar later de oude RAI zijn domicilie vond, werd het eerste trapveld.
Later werd TIW min of meer gedwongen zijn buurt te verlaten en vond zijn thuisveld aan de buitenzijde van de stad in Sloten, bij het huidige Badhoevedorp.
Na een zeer gewenste verhuizing dichterbij huis naar de Amsteldijk werd nog voor de 2e Wereldoorlog een definitieve thuishaven gevonden aan het einde van de Kruislaan bij sportcomplex Drieburg. TIW werd een club in Oost aan de voet van de Weespertrekvaart.
De ledenaanwas van direct na de oorlog kwam vooral uit de de Pijp, de PL Tak buurt en de Rivierenbuurt.
Op het Meerhuizenplein werd het straatvoetbal vooral beheerst door TIW jochies van de Berlageschool naast die van Fit, eveneens een bespeler van sportpark Drieburg en Fokke met een veld aan de oostzijde van de Amstel naast de katholieke vereniging Amstel Zwaluwen en buurman van het tuincomplex Amstelglorie.
TIW mocht zich toen al gelukkig prijzen met een ware sponsor, de keurslagerij Prinsen in de Uiterwaardenstraat. Om de week hing op het etalageruit de poster met de vooraankondiging van een wedstrijd van TIW 1e elftal.
Ook hadden diverse sigarenwinkels in de Rivierenbuurt een TIW-hart en waren het adres waar de totoformulieren konden worden ingeleverd om later via een TIW totocommissie lid bij de AVB (Amsterdamse Voetbal Bond) op het Emmaplein te belanden.
TIW hield zich niet alleen bezig met voetballen, voor de dames was er handballen en zomers waren de pitcher en catcher van TIW honkbal (tegenwoordig TIW Survivors ) de baas op Drieburg.
Een traditie werd het om tijdens Pasen de welpen ( t/m 12 jaar) het ‘Wigt’-toernooi te laten spelen, een herinnering voor het leven.
Ook de jaarlijkse traditionele deelname van A en B junioren aan het landelijke in hoog aanzien zijnde voetbaltoernooi in het Gelderse Eibergen was een hoogtepunt in het leven van TIW jeugdleden.
De totogelden, kranteninzamelingacties en loterijen brachten gezamenlijk een dusdanig bedrag op dat in 1962 gestart kon worden met de bouw van een ‘eigentijdse’ stenen kantine met glazen voorpui met het zicht op het eerste veld. Een nieuwbouw geheel uitgevoerd met eigen vaklieden. Ambachtsschoolleraar dhr.Tromp, vader van een jeugdspeler, was verantwoordelijk voor de professionele bouwtekeningen , de metselaarsfamilie van de Ende, de elektriciens Neijssel en Kesselaar, tegelzetter Bertelkamp en vele andere vrijwilligershanden zorgden ervoor dat op 5 mei 1962 mw. Kolk, de kantinemoeder, de eerste steen kon leggen.
De betonmaatschappij IBM leverde, tegen kostprijs en een vriendschappelijke wedstrijd tussen haar werknemers en TIW veteranen, het beton voor de bouwvloer.
Enkele jaren later werden de kleedruimten tegen de trotse kantine gebouwd en was het over met de houten kledingbarakken met zinken wastroggen op kniehoogte met slechts hier en daar een koudwaterkraan. De dan eigen kantine zorgde ervoor dat de clubavonden met klaverjassen, pandoeren, tafeltennissen etc. niet langer in de ‘kroeg’ maar in eigen gebouw gehouden konden worden en de kantineopbrengst regelrecht in de kas van de penningmeester terechtkwam.
TIW bleef jarenlang een subtopper in de 1e klas AVB, van een promotie naar de KNVB, zoals in de jaren voor de 2e Wereldoorlog, is het nooit meer gekomen .
In de jaren zeventig werd een fusie aangegaan met de vereniging Amstel om decennia later op te gaan in de vereniging JOS/Watergraafsmeer.
TIW voetbalde in Oost, de leden waren vooral de bewoners van de overkant van de Amstel.
Geef een reactie