Bron: www.hetamsterdamschevoetbal.nl
Voor buitenstaanders is het niet altijd duidelijk hoeveel er komt kijken bij het runnen van een voetbalclub. Een voorzitter krijgt met allerlei zaken te maken die het grote publiek niet ziet. Elke week krijgt een beleidsbepaler de kans zijn/haar plannen uit te lichten. In deel 2 JOS-voorzitter Joop Vlug. “Ondertussen behoor ik alweer tot de ouderen, die steeds meer gaat hangen in het mooie verleden, waarbij de derby’s op de donderdagavond al werden gestart in de stad op het Leidseplein of Rembrandtplein.”
Ik zal mij even kort voorstellen, op negenjarige leeftijd werd ik aangemeld bij a.s.v. JOS – je kon toen pas vanaf je tiende voetballen – en vijftig jaar later nog steeds lid. Net als mijn ouders ben ik altijd betrokken geweest bij deze mooie Amsterdamse club, inmiddels al weer ruim 23 jaar onder de naam JOS/Watergraafsmeer. Als voetballer had ik het voorrecht om altijd voor de selectieteams te mogen uitkomen. Hierbij waren de kampioenschappen natuurlijk de hoogtepunten in de jeugd, maar ook zeker met de Zondag 1. Voor zo’n dertig jaar geleden waren de tijden toch anders. De vrijwilligers melden zich vaak zelf aan en een ieder die wat de voor de club werd als snel aangesproken met oom en tante.
Hoe anders is het nu. De spelers zijn consumenten geworden, zij betalen een bedrag en verwachten dat alles geregeld is. Bij JOS/Watergraafsmeer is het sinds jaren verplicht dat je als speler (of ouders van spelers) iets doet voor de vereniging. Dit gaat echter niet zonder slag of stoot, net als het betalen van de contributie. De mindset is in deze tijd totaal anders. JOS/Watergraafsmeer heeft het geluk dat er een paar “oude” rotten achter en voor de schermen veel doen voor de club en dat er een jonde garde is op gestaan om de club te helpen te besturen en toekomstproof te maken. Dit proces loopt en ik ben nu al super trots op deze gasten.
Dan nog even het voetballandschap; dat is ook erg veranderd en zal nog meer veranderen. Mensen hebben binnenkort geen zin meer om wekelijks iedere zaterdag/zondag te moeten voetballen, Zij willen alleen nog maar voetballen als zij zin hebben c.q. wanneer het hun uitkomt. Wederom een mooie uitdaging voor de KNVB en clubs. Ook de wet- en regelgeving vraagt steeds meer aandacht. Als bestuurder (lees: vrijwilliger) wordt steeds maar verwacht dat je van alles op de hoogte bent en de club conform de regeltjes acteert. De toekomst zal waarschijnlijk liggen in grote multiverenigingen, waardoor de mogelijkheid ontstaat dar er een aantal betaalde krachten kunnen worden aangetrokken
Oh ja, de KNVB. Zonder heel negatief te worden: de KNVB heeft de laatste jaren een aantal zaken doorgevoerd waar de amateurclubs absoluut niet op zaten te wachten. Ik doel met name op de voetbalpiramide. Als je vereniging op een hoog niveau speelt, betekent dit om de twee weken een behoorlijke busreis (flinke kosten voor de clubs) en om de twee weken een flinke daling van de kantine inkomsten, daar de tegenstanders snel uit de kantine vertrokken zijn om een lange bus reis aan te vangen, of op de zaterdag omdat je maar vier uur mag parkeren op sportpark Drieburg. Kortom: de gezelligheid in onze kantine, iets waar JOS/Watergraafsmeer echt voor staat, namelijk dat prestatie en gezelligheid hand in hand moeten gaan, komt behoorlijk onder druk te staan en dit geldt uiteraard ook voor de financiële huishouding. Dan heb ik het maar niet over de verplichte spelerscontracten vanaf de Derde Divisie.
Tot slot nodig ik u allen uit om eens een wedstrijdje mee te pakken bij JOS/Watergraafsmeer: een aantrekkelijke wedstrijd en na afloop een biertje in onze oude, maar sfeervolle kantine. Vaak is het dan ook een treffen met oude bekenden, lekker bijpraten over het mooie verleden en dat gepaard onder de tonen van de muziek van een Amsterdamse zanger(es).
Geef een reactie