Familie Brekhof – 1932 – 1963
Bij de beschrijving van het kleedlokaal op Sportpark Drieburg werd al gesproken over een luik aan de zijkant van het kleedlokaal van waaruit koffie, frisdrank en een pilsje konden worden gekocht. Een naam die onverbrekelijk verbonden is met dit luik, is die van de familie Brekhof. Deze familie heeft van 1932 tot 1963 de “kantine” bestierd.
Op bijgaande foto uit ± 1944 is er op het veld aan de Middenweg nog geen sprake van een kantine. Alles is nog zeer primitief. Mevrouw Brekhof zit buiten achter een houten tafel waarop o.a. wat koeken, een doos King pepermunt, een koffieketel en een fles limonade.
In 1954 werd de honkbalafdeling opgericht. Tijdens het honkbalseizoen was de kantine (“het luik”) gesloten. Moeder Brekhof laadde daarom de versnaperingen in een kruiwagen en stond zo langs de lijn de spelers en toeschouwers van eten en drinken te voorzien. Bij mooi weer – en dat is het bij honkbal vaak – hield dat in dat de flesjes drank lauw, zo niet warm waren en de repen chocola …….. Bedenk wel: de vijftiger, zestiger jaren !
Werd in de winter het voetbal onverwacht afgelast, dan was het bij de familie Brekhof thuis de hele week gehaktballen eten. Had Wim Sonneveld dit soms in gedachten toen hij in zijn conference zei: Meneer, ik heb als kind al zo geleden ?
Bron: De Meer – een polder – een club
Marion van Beek zegt
Mijn dochter moet voor school een grootoudergeschiedenis schrijven en een stukje ging over de hongerwinter, toen mijn moeder’s gezin in Kudelstaart de ondervoede Ludy Brekhof (het meisje op de onderste foto) in huis had genomen. Zij keerde gezond weer terug en uit dankbaarheid heeft moeder Brekhof mijn moeder en haar broers regelmatig te logeren gehad. Ze herkende de foto’s van de kantine nog. Ze is inmiddels 85. We komen graag een keer kijken in jullie museum.