Mijn herinneringen aan Madjoe dateren van 1948-1963.
Ons gezin was een echt Madjoegezin en wij brachten er veel tijd door ondanks dat wij geen voetballers in huis hadden maar drie dochters.
Het eerste feest dat ik meemaakte was Pasen 1950, klaverjassen op de Oostenburgergracht. Door het ontbreken van een grote kantine werden de feestavonden op verschillende locaties gehouden.
Mijn man Jan Veenendaal beheerde de kantine en dat was een klein hokje met aan beide kanten een houten bank, een toonbank van drie meter met daarop de koffiepot en een glazen kastje voor de gevulde koeken en de moeselientjes (koeken met roze glazuur) en er was natuurlijk plaats voor snoep en chocolade voor de kinderen.
Verder was er een plank met daarop twee driepit petroleumstellen een voor de soep en de andere om water te koken voor de thee en koffie. Het was altijd knus en gezellig.
In 1953 was iedereen druk bezig met de plannen voor een nieuw clubgebouw. Er werden veel acties voor het bouwfonds georganiseerd o.a. loterijen. Iedere vrijdagavond ging ik om vijf uur de deur uit om bij 25 mensen papieren bouwstenen à 25 cent (€0,11) te verkopen. Dat tijdstip was gunstig omdat iedereen dan thuis was en het weekloon had ontvangen. Soms woonden er oudere kinderen thuis die dan ook een paar bonnetjes kochten. Dat heb ik jaren gedaan.
Als ik om zeven uur thuis kwam was het eten klaar en daarna kwamen vaak drie voetballers van circa 18 jaar op bezoek, Cor Verburg, Appie v.d. Meer en Simon Westerdaal. Zij zorgden voor de koffie.
Op 3 mei 1958 ging de eerste paal voor de kantine de grond in. Na jaren van veel werk en vergaderingen werd in september 1958 het nieuwe clubhuis officieel geopend. Jan en Bertus Veenendaal zorgden voor de kantine. Jan verzorgde de inkoop samen met de leverancier de gebroeders Buffing nu gevestigd in Diemen. Daarnaast waren er vele vrouwen van Madjoeleden actief met de kantinewerkzaamheden. De kroketten werden altijd verzorgd door tante Saar Caspari daar mocht niemand aankomen, dat was haar werk!
De samenwerking met de onderhuurders op de zaterdag W.O.L. ‘33 en Spoor (ASSV) is altijd heel prettig geweest.
Bij ons thuis op de Insulindeweg werd het clubblad gemaakt en de vader van Jan en Bertus zorgde iedere week voor de adresstrookjes.
Er is altijd veel werk verricht door een groot aantal vrijwilligers en jaarlijks was er een zgn. ‘werkersavond’, de feestavond voor de mensen die zoveel voor Madjoe deden.
Ik heb drie voorzitters meegemaakt t.w. Gerrit Smit, Ben Focke en Piet Sikkenk. Aan veel mensen heb ik fijne herinneringen o.a. aan onze familie Annie en Bertus Veenendaal, de familie Valenkamp met Wim Valenkamp als scheidsrechter, de familie Hakkens die in 1960 met hun drie zonen naar Nieuw-Zeeland emigreerden, families Westerdaal, Caspari, Sikkenk en nog vele anderen.
Het verenigingswerk heeft er altijd bij ons ingezeten en ook de drie dochters waren altijd bij Madjoe. Het was zelfs zo dat onze jongste dochter altijd ome Jan tegen haar vader zei. Zij hoorde niet anders want iedereen bij de club zei ome Jan tegen hem.
Door onze verhuizing in 1960 naar Amsterdam Noord werd mijn taak wel iets minder, maar kantinewerk heb ik nog drie jaar gedaan.
Corrie Veenendaal
Geef een reactie