Ons Amsterdam is een rijk geïllustreerd maandblad voor een breed publiek over heden en verleden van Amsterdam met artikelen en nieuws over de stad en de Amsterdammers.
Het belicht alle aspecten van het stadsleven: buurtleven, monumenten, politiek, kunst, sport, architectuur, sociale bewegingen, natuur, archeologie, theater, economie, vervoer, muziek, bekende Amsterdammers, enzovoorts.
Het tijdschrift werd opgericht in 1949 door de gemeente Amsterdam en werd in 1992 geprivatiseerd.
Hier ziet u reacties / pagina’s vanaf 1949 tot heden staan die alleen maar betrekking hebben op Watergraafsmeer.
Wilt u meer over groot Amsterdam zien, neem dan een abonnement op Ons Amsterdam.
Ons Amsterdam 2007
Ben Hoogerdijk Tja, luilak he, 1967. Ik belandde uiteindelijk in de cel op politiebureau Linnaeusstraat. De dienstdoende agent belde mijn moeder om 5.00 uur ‘s morgens met de vraag of zij me op wilde komen halen. Mijn moeder antwoordde dat ze me maar moesten laten zitten. Uiteindelijk werd ik aan het einde van die ochtend weer los gelaten. Restte mij nog een boete van 25 gulden.
Hans Plas Ben Hoogerdijk weet je ook nog waarom je was opgepakt. Ik weet nog dat wij met bijna alle kinderen uit de buurt van alles en nog wat uithaalde en dat er ook bijna elk jaar wel politie op af kwam.
Ad van Deudekom Ooit,60 jaar geleden, als padvinder even voor de lol in een cel gezeten.
Hans Houtgraaf Heb er ook ,,gezeten’’. Onze voetbal was in beslag genomen en ik durfde hem terug te vragen Mijn vader moest me komen afhalen. Wat een tijd(rond 1960)
Hans Plas Hans Houtgraaf ook ik heb hier in mijn jeugd wegens “vergrijp” – geen idee meer waarvoor – gezeten. En toen ik daar dienst deed door KMAR collega’s ook wel eens “oopgesloten”. Maakte mij dar niet druk over maar lag dan gewoon even te pitten. Mooie herinneringen.
Jan Zwaan Schitterend om dit zo te mogen lezen….!
Heb overigens als 12 jarige “crimineel ” hier een uurtje cel gehad, samen met 3 buurjongens.
We zouden stenen hebben gegooid naar Eenden….
Niet bewezen ( en niet gedaan ), na een uur heen gezonden
Vanessa van Nijkerk Een diep gewortelde herinnering. Voor altijd in mijn geheugen gegrift. Nooit meer voorbij kunnen lopen zonder enig vorm van verdriet. 07-07-1980
Peter Meintjens ik heb daar ooit ook een nachtje moeten doorbrengen moest wachten tot een van mijn ouders me kwam ophalen maar die waren van mening wie z’n gat verbrand moet ook maar op de blaren zitten.Mocht om 7 uur in de ochtend naar huis.
Schraminator Pat In 1990 belde een keer voor een ambulance. Ik was bijna ko door vergiftiging van koolmonoxide. Wie kwam aan de deur toen ik nauwelijks kon staan? Twee agenten. Ze begonnen mij helemaal uit schelden en gingen gewoon weer weg. Ambulance kwam ook niet. Vrienden hebben me naar het ziekenhuis gebracht waar door bloed test een zware vergifting bevestigde. Heb die nacht aan de zuurstof gelegen. Een paar dagen later ging ik naar dat buro om te vragen waarom ze zo handelde. Ze weigerde enige uitleg te geven en ik mocht het buro verlaten. Ondanks dat heb ik nog steeds respekt voor Politie.
Hans Plas Ik heb het genoegen gehad om van ca. maart 1978 tot okt. 1979 hier op dit Bureau, op de 1e verdieping dienst te mogen doen in de ondersteuning van de Buitendienst van de toenmalige Centrale Verhoorgroep. De Centrale Verhoorgroep zetelde aan het Bureau Kattenburg, alleen de Buitendienst dus niet. Deze Buitendienst bestond uit een mengeling van Gemeentepolitie agenten en Koninklijke Marchaussee medewerkers. De commandant was de Adjudant van de Kmar Joop van den Beeten. Hij was de uitvinder van de vrijdagmiddagborrel, alleen wist hij nooit wanneer het vrijdag was. Dus elke middag moest iedereen om 15.00 uur binnen zijn en werden er “boodschappen” gedaan. Eén ging naar de Hema voor warme worst en ander geknabbel en een ander liep naar de slijter tegenover het bureau om daar wat sterks te halen en fris om te mixen. En dan om 17.00 uur belde Joop naar beneden – daar zat toen het opleidingsposthuis – of ze niet toevallig een auto met chauffeur hadden om even wat collega’s naar huis te brengen. Dit ging zeker 3 á 4 maal per week zo. Mooie gouden tijd was dat.
Hans Plas