Bron: KNVB.nl – Steven van der Gaag
Geen enkele voetbalclub is blij als een veld moet worden geofferd voor woningbouw. Maar bij Zeeburgia in Amsterdam-Oost zagen ze toch ook een kans toen naast hun sportpark een complex voor statushouders en starters verrees. Nieuwe leden! En zo ontstond onder andere het idee om de statushouders op te leiden tot clubscheidsrechters. De eerste twee hebben de cursus inmiddels afgerond. Een van hen is Roni Harani. Hij is pas 9 maanden in Nederland, maar zaterdag leidde Harani al weer zijn vijfde wedstrijd op de club.
De officiële ontvangst in de bestuurskamer van het fonkelnieuwe clubgebouw van Zeeburgia op zaterdagmiddag overdondert Harani een beetje. Ietwat verlegen zet hij zijn handtekening op het certificaat ‘Verenigingsscheidsrechter Zeeburgia’. De start van ‘De Week van de Scheidsrechter 2019’ is een mooi moment om Harani in het zonnetje te zetten. Efrem Measho, de andere deelnemer aan het project, is helaas verhinderd en zal het certificaat op een ander tijdstip ontvangen.
Gemengde club
Harani krijgt een hand van Abdel Kaddour (zijn opleider en hoofd van de scheidsrechterscommissie); Vildan Kolic (zijn begeleider en vanuit Hogeschool Inholland projectleider maatschappelijke participatie binnen Zeeburgia); Jan Willem Kluit (betrokken via woningcorporatie Stadgenoot) en Rally Rijkschroeff (geestelijk vader van het project). “Samen met Tino Wallaart van AFC IJburg haast de laatste zich te zeggen. Hij is ook de bedenker van de naam ‘Refugees Referees’. Dat klopt niet helemaal want het gaat om mensen die officiële status hebben, maar het bekt natuurlijk wel lekker. ”
Toen duidelijk werd dat naast het sportpark van Zeeburgia een wooncomplex voor statushouders en jonge starters zou verrijzen – Stek Oost – wachtte de club niet af, maar zocht contact met onder meer woningcorporatie Stadgenoot. Rijkschroeff: “We zijn een gemengde club waar iedereen elkaar ontmoet. De nieuwe bewoners kunnen natuurlijk bij ons voetballen, maar ze kunnen ook helpen in de kantine, in het onderhoud en … als scheidsrechter.” Dat klonk Jan Willem Kluit als muziek in de oren. “Je hoopt dat de mensen worden opgenomen in de buurt. De voetbalclub is daar als geen ander geschikt voor. Het verenigingsleven is een van de peilers om je weg te vinden in de Nederlandse samenleving. Eigenlijk zou je statushouders altijd moeten huisvesten in de buurt van een sportpark.”
Ziel
Eeuwige jeugd staat er op een spandoek aan het clubgebouw. Zeeburgia is al honderd jaar een parel van Amsterdam-Oost met de velden onderaan het spoortalud niet ver van de plek waar ooit Ajax in De Meer speelde. De naam Zeeburgia valt regelmatig in voetbaluitzendingen als wordt verteld waar een talent ooit is begonnen. Adam Maher en Kenny Tete om er een paar te noemen. Opleiden zit in de ziel van de club, zo laat de lange reeks foto’s van spelers zien in de gang naar de kleedkamers. Ze zijn ooit gescout door een betaald voetbalclub. Maar die kraamkamer hoeft zich dus niet te beperken tot voetbaltalenten.
Abdel Kaddour is bij Zeeburgia verantwoordelijk voor de scheidsrechters. Hij twijfelde geen moment over de vraag of hij Harani en Measho wilde opleiden. Dat gaat niet anders dan bij andere beginnende scheidsrechters. “We behandelen kort de theorie, de regels van het voetbalspel. Daarna stappen we zo snel mogelijk over naar de praktijk. Dat begint heel basaal met hard op een fluitje blazen; door de kleedkamers laten lopen; het veld op, de lijnen bespreken. Zo krijgen ze een gevoel bij de materie. We werken ook met kleine groepen van maximaal vier personen. Dan kun je iedereen veel aandacht geven.”
Non-verbaal
Kaddour is zichtbaar trots op Harani. “Ga er maar aan staan: gevlucht uit Syrië, net 9 maanden in Nederland en dan fluit hij al wedstrijden in het Nederlandse amateurvoetbal.” Wat helpt, is dat Kaddour Harani’s taal spreekt. “Zijn Nederlands wordt steeds beter. Dat het nog niet perfect is, is geen belemmering. Als scheidsrechter kun je juist ook non-verbaal veel overbrengen.”
Harani is zich ondertussen gaan omkleden voor de wedstrijd van Zeeburgia VR1 tegen Nita VR1. Hij staat klaar in een strak blauw scheidsrechterstenue. Vlaggen in de hand. Kaarten in de borstzak. “Ik hou van voetbal,” antwoordt hij op de vraag waarom hij is gaan fluiten. Een beter antwoord is er niet. Hij speelt ook in het elfde van Zeeburgia in een team van Stek Oost, een mix van acht statushouders en acht starters. Dat gaat nog niet helemaal naar wens. “Ik moet meer trainen.”
Gevlucht
Ook al is het zijn vijfde wedstrijd, Harani wordt nog steeds intensief begeleid door iemand vanuit de scheidsrechterscommissie. Vaak is dat Vildan Kolic die vanuit de Hogeschool Inholland ook betrokken is bij de maatschappelijke participatieprojecten binnen Zeeburgia. Trots heeft hij een moment hiervoor de ruimte laten zien waar de jonge talenten door studenten worden geholpen met hun huiswerk. “Maar dit project gaat mij ook aan het hart omdat ik zelf in 1998 als zevenjarig jongetje met mijn familie vanuit Kosovo naar Nederland ben gevlucht. Dit soort initiatieven had je toen niet. Wij zaten maar te wachten in de opvang. Gelukkig heb ik ondernemende ouders. Zij hebben mij meteen aangemeld bij de voetbalclub: vv Assendelft.”
Voor de wedstrijd bespreekt Kolic met beide teams dat Harani net zijn opleiding achter de rug heeft en nog niet veel wedstrijden heeft gefloten. Het is een sportief duel waarbij Harani zich kalm tussen de voetballende vrouwen beweegt. Hij straalt rust uit. Kolic volgt hem nauwlettend. “Goed dat je die handsbal zag”, zegt hij in de rust als Harani hem even opzoekt langs de lijn. Na de pauze mist hij een paar keer het contact met de grensrechter, maar dat gaat op het einde weer beter, alsof hij zichzelf corrigeert. Kolic: “Dat ga ik nog wel even met hem bespreken straks.”
Delen
De begeleiding is intensief maar het verhaal van de twee ‘Refugees Referees’ vindt zijn weg naar anderen. Kaddour: “Vanuit Stek Oost hebben zich weer acht mensen aangemeld bij de club waarvan er vier ook clubscheidsrechter willen worden. We gaan hiervoor samenwerken met AFC IJburg en er zijn inmiddels ook contacten met andere clubs. Wij willen die kennis graag delen. Het doel is dat de jongens straks ook bij andere clubs kunnen fluiten.” Zo toont Zeeburgia – midden in de buurt – de kracht van het amateurvoetbal.
Geef een reactie