19 – De Jonge Zaaijer Weesperzijde 225 (was 42)

Op de Weesperzijde 225, vlakbij de vroegere spoorwegovergang bij de Omval, stond De Jonge Zaaijer, een kleine boerderij van Johannes Dijkhuizen (geboren in 1874). Hij woonde daar met zijn vrouw Koosje van Dijkhuizen-Bouman (geboren in 1868).

De boerderij werd De Jonge Zaaijer genoemd omdat er in het huis een gevelsteen was gemetseld met de afbeelding van een jonge zaaier. Hun kleindochter Cornelia van Dijkhuizen hoopt dat die steen na de sloop van het huis nog ergens bewaard wordt.

Cornelia, geboren in 1932, ging als klein meisje regelmatig bij haar grootouders op bezoek. Ze weet nog dat er voor het huis een flink stuk land lag. In de tijd van haar grootvader werd er niet meer geboerd, er was geen vee, alleen een paard om de kar te trekken. Grootvader werkte, samen met haar vader Cornelis en zijn broer, haar oom Willem voor Wasserij Meijer in Apeldoorn (familie van haar grootmoeder). Op de kar werden de wassen geladen, die werden opgehaald en weer thuisbezorgd bij de mensen. Ze heeft zelf geen herinneringen aan dat paard, ze was toen nog te klein. Wel kan ze zich de hond, een bouvier genaamd César, herinneren. César heeft een grote indruk op haar gemaakt. Ze had erg met hem te doen omdat hij meestal in een hok was opgesloten. Ze aaide hem door de kieren van het hok heen. Op een dag heeft ze hem ‘bevrijd’, maar haar moeder durfde uit angst voor de hond haar niet van het erf te halen en moest wachten tot haar vader kwam.

Paard en kar werden later vervangen door een vrachtwagen. Voor onderhoud van de wagen gingen ze naar Garage Slagboom, iets verderop op de Weesperzijde, nr. 260. In de oorlog was er ook geen vrachtwagen meer en deed haar vader Cornelis (geboren in 1906) het werk op een bakfiets.

Om bij het boerderijtje van haar grootouders te komen moest Cornelia de spoorwegovergang over vlakbij de huidige Wetbuurt en Omval. Dat weet ze zich nog goed te herinneren omdat ze daar eens een deel van haar speelgoed is kwijtgeraakt en op het spoor ging zoeken, wat haar verboden was want dat was vreselijk gevaarlijk! Het heeft een blijvende indruk achtergelaten!!! Na verhoging van de spoorbaan eind jaren 30 is de overgang verplaatst.

In 1938 is het boerderijtje afgebroken en moesten haar grootouders verhuizen naar Duivendrecht, waar ook de familie van Corrie een tijdje heeft gewoond, voordat Corrie en haar ouders naar de Celsiusstraat in de Wetbuurt verhuisden. Waarom het huis moest worden afgebroken weet ze niet, maar waarschijnlijk had het te maken met de aanleg van de spoordijk en de bouw van het Amstelstation.

——————————————————————-

Onder de onderstaande informatie over het boek Boerderijen in de Watergraafsmeer staat een lijst met alle verhalen uit het boek, die op deze site staan.

Bovenstaand verhaal is afkomstig uit mijn boek
Boerderijen in de Watergraafsmeer – Van Anna Hoeve tot Vergulden Eenhoorn.

Verkrijgbaar voor € 19,20 bij Linnaeus Boekhandel – Middenweg
of bij Jo Haen vriendenvanwatergraafsmeer@gmail.com

Onderstaand de lijst met linken van de verhalen uit het boek

01 – Boerderij Voorheen, Kruislaan 350/hoek Ooster Ringdijk
02 – De Annahoeve, herinnering aan een tijd die voorbij is
03 – De Vergulden Eenhoorn
04 – Melkboer Prins van de Vergulden Eenhoorn
05 – Bij opa Gerrit Kars in de Vergulden Eenhoorn
06 – Boerderij Pavonia, Ooster Ringdijk 15
07 – De laatste boer in de Watergraafsmeer, Schagerlaan
08 – Hofstede Winterbouw Ooster Ringdijk 74
09 – Boerderij Egassan Ooster Ringdijk 75
10 – Boerderij de Waterhond Ooster Ringdijk 100
11 – Boerderij Voorland Ooster Ringdijk 110
12 – Boerderij de Meerhoek Ooster Ringdijk 140
13 – Boerderij Middenmeer Middenweg 333
14 – Boerderij Goed Genoeg Middenweg 261
15 – Boerderij Meerlust, Middenweg 86-88
16 – Boerderijtje van David Slagt
17 – Boerderij Meergenoegen Kruislaan 4
18 – Boerderij Meergenoegen Kruislaan 120
19 – Boerderij De Jonge Zaaijer Weesperzijde 225 (was 42)
20 – Boerderij Rust na Onrust Duivendrechtsekade 20