219 – De fietsenzaak van mijn oom

Heb leuke verhalen hier gelezen en ook wel nare, zoals het overlijden van mijn oom, Dirk Schlebaum op 28 september 2012.
Ik was een jaar of 9, we waren verhuisd van de Transvaalstraat naar de Pelikaanstraat in Amsterdam Noord.
Ik ging vaak op woensdagmiddag op de fiets de Nieuwendammerdijk af en de Schellingwouderbrug over richting de Sumatrastraat naar de fietsenzaak van mijn oom, Joop Loopeker en tante Jo.

Heb in de werkplaats menige uurtjes gesleuteld aan fietsen en mijn eigen fiets, goed les gehad van mijn oom.
Kon al spaken zetten, kogellagers vullen met kogeltjes, eerst invetten anders vielen ze er weer uit en dan de speling afstellen.
Af een toe een band plakken hoorde er ook bij.
Er zat een trekschakelaar in de kast en als je aan het touwtje trok ging de compressor aan en kon je de banden oppompen.

Als het tijd was voor een boterhammetje gingen we naar boven. Als er dan iemand de stalling in kwam ging er een zoemer.
Je kon dan boven een klepje open doen wat verscholen zat in het tapijt. Daar onder zat een gat met aan het eind een schuin geplaatst spiegeltje, zo kon je zien wie er binnen kwam en je kon de stalling zien die heel lang was.
De tocht die uit het gat kwam rook altijd naar die aparte stallinglucht.
Moest altijd wel even door dat vierkante gat gluren.

Er was ook een mobiele benzinepomp die elke dag buiten werd gereden. Als je de pomphandel bewoog werd de glazen kolom gevuld met benzine en kon je zien hoeveel liter je kon tanken.
Vond het altijd mooi die ietwat amberkleurige benzine te zien.
Als het tijd was om weer naar huis te gaan kreeg ik een stapeltje Donald Ducks mee en achter op de fiets gebonden ging ik weer richting Amsterdam Noord.
Was een mooie tijd.

Groet,
André Loopeker