18 september 2013
Auteur: Kees Rotgans, Roland de Weert, Gerhard Broers

Voetbal en stadswijken: een verbroken relatie

Titel van een onderzoek aan de Vrije Universiteit door Kees Rotgans, Roland de Weert en Gerhard Broers tijdens het werkcollege sportgeschiedenis door Prof. Dr. Th. Steven.
De periode omvat de jaren ’50 tot ’80.
Het onderzoek bestaat uit 3 delen: de Watergraafsmeer, AJAX en interviews met AJAX-fans.
Met dank aan Gerhard Broers voor het beschikbaar stellen van het resultaat van dit onderzoek.

De aanhang en hun AJAX

Voetbal in de Amsterdamse Watergraafsmeer gedurende de periode 1950-1970.
‘In de sportwereld kenne men geen stand’. Uit ‘Ajax clubnieuws’ 15 februari 1920.
Supporters en bewoner uit de Watergraafsmeer en hun relatie met Ajax tot 1968 (1)

Wim Croese.
Zo ontmoetten we de in 1956 geboren Wim Croese die zijn jeugd doorbracht in de Watergraafsmeer. Croese woonde op de Hogeweg en bezocht de wedstrijden van Ajax vanaf 1965/1966. Hij deed dat met vriendjes uit de buurt, want, ‘de buurt was Ajax’. Wim Croese bezocht voornamelijk thuiswedstrijden en een enkele keer een uitwedstrijd. Dit laatste gebeurde zelden vanwege de kosten. Over zijn vroegste herinneringen vertelde hij ons:
‘In het begin had je weinig geld. Aan het einde van de eerste helft gaf je de suppoost 0.25 cent en dan was ik binnen. Zo heb ik ontelbare wedstrijden gezien. Naar het Olympisch stadion gingen we met grote groepen schoolvrienden als Ajax daar speelde. Eén groepje leidde de ouwe suppoost af en liep links in de richting van het stadion. De rest ging het stadion in. Dit lukte zelfs bij Europacup wedstrijden. Die suppoosten waren ouwe AOW-ers, die verdienden geen fuck, die gaf je een piek en je was binnen’.

Opgegroeid met de club.
Een groot voorrecht dat bewoners van ‘De Meer’ voor hadden op de supporters uit de rest van Amsterdam was het feit dat de meeste Ajax-spelers in hun wijk woonden en hun sigarenwinkels of sportzaken runden. Wim Croese die zelf voetbalde bij de club ‘Watergraafsmeer’ vertelde ons hoe de jeugd in die tijd verbonden was met Ajax: ‘Ik ben opgegroeid met de club. Je kon zo de bestuurskamer binnenlopen. Daar stonden de prijzen en bekers die Ajax gewonnen had. Sjaak Swart had een sigarenwinkel in de Pontanusstraat. Wim Suurbier had verkering met de zus van een vriendje. Met hem deden we paaltjesvoetbal. Suurbier zou trouwen met Beppie. Op de dag van het huwelijk stond ze daar helemaal in het wit. Hij heeft haar in haar trouwjurk gewoon laten staan en is niet op komen dagen. Haar vader was laaiend! Ik zie het nog voor me. We waren 10 jaar. Later runde Suurbier een sportzaak op het Iepenplein. Bij Barry Hulshoff belde ik gewoon aan en vroeg om een foto en een handtekening. Zo krijg je een binding met de club’.

Opstellingen in een kastje.
Wim Croese hing regelmatig met zijn vriendjes rond het stadion in “De Meer”. Na een training achtervolgden ze de spelers tot in de kleedkamers: ‘De kleedkamers hadden klapramen. Als ze gingen douchen dan gingen we kijken. Dat lukte net als je op een hek ging staan. Eén keer trok een speler het raam dicht met mijn vingers ertussen. Op zaterdag gingen we naar het stadion om de opstellingen te bekijken. Die hing daar in een kastje een dag van tevoren’.