Ajax en de band met de Watergraafsmeer (deel 62)

18 september 2013
Auteur: Kees Rotgans, Roland de Weert, Gerhard Broers

Voetbal en stadswijken: een verbroken relatie

Titel van een onderzoek aan de Vrije Universiteit door Kees Rotgans, Roland de Weert en Gerhard Broers tijdens het werkcollege sportgeschiedenis door Prof. Dr. Th. Steven.
De periode omvat de jaren ’50 tot ’80.
Het onderzoek bestaat uit 3 delen: de Watergraafsmeer, AJAX en interviews met AJAX-fans.
Met dank aan Gerhard Broers voor het beschikbaar stellen van het resultaat van dit onderzoek.

Nr. 04 – Interview met Annemarie de Jong, café-eigenaar/horeca-exploitant

Annemarie is in 1948 geboren in De Jordaan. Daarna heeft ze enige tijd in Almere gewoond: (‘Dat houdt niemand vol, als AJAX scoorde rende ik de straat op en stond ik in m’n eentje te juichen….’) en sinds drie jaar woont ze in Amsterdam-Oost. Ze heeft twee zoons die beiden lid zijn van de F-SIDE. (‘Ze slapen sinds hun geboorte in AJAX-ondergoed of een AJAX-pyjama’).

We kenden die jongens
Zij bezoekt AJAX vanaf haar prille jeugd: ‘Ik was drie toen ik voor het eerst met mijn vader meeging naar AJAX, we gingen altijd naar de thuiswedstrijden. Niet naar de Europese wedstrijden maar wel naar de rest. De kaarten kochten wij in een sigarenwinkel’.

Stappen met Suurbier
Van jongs af aan was Annemarie verbonden met de club. Ze vertelt:
‘Toen ik jong was gingen we altijd naar “Café Hoopman” op het Leidsep lein. De zus van Piet Keizer was getrouwd met Hoopman. Ik zat daar met mijn vriendin. We gingen stappen met o.a. Wim Suurbier. We kenden die jongens. Mijn vriendin heeft nog even iets gehad met Neeskens. Een korte flirt hoor. We waren in die leeftijd dat we onze ouders vertelden dat ik bij mijn vriendin bleef slapen en zij vertelde haar ouders dat ze bij mij sliep. Ik wist in die tijd niet wat betalen was in de kroeg. Dan vroeg Suurbier: “Gaan jullie mee naar een discotheek?”. Met drie sjeiks uit Saoedi Arabië gingen we op stap omdat Suurbier daar zou gaan voetballen wat nooit doorgegaan is. Staat daar om drie uur ’s nachts een fotograaf van “De Telegraaf”. Stonden we op de voorpagina van “De Telegraaf”.
We zakten regelmatig door tot zes uur in de bar van “Het Mariot”. De volgende dag moesten die jongens spelen. Sjaak Swart, we zagen ze allemaal’.

Wat maakt AJAX zo’n speciale club?
‘Je wordt ermee geboren. Je bent Amsterdammer. De sfeer en de spelers. In de tijd van Cruyff werd er vreselijk veel gewonnen. Je had zo’n gevoel :Dit is Amsterdam. Ik kende niemand die niet voor AJAX was’.

Ook het sociale leven werd tijdens wedstrijden grotendeels bepaald door het voetbal. In tegenstelling tot Almere reden hier auto’s met vlaggen, trams met vlaggen. ‘Dat is wel minder geworden’.

Geen binding met de Watergraafsmeer
Annemarie had niet zozeer een binding met de Watergraafsmeer. Ze woonde in de Jordaan. Dat was wel de plek waar ze de spelers tegenkwam als ze gingen stappen. En het Leidseplein natuurlijk.
Problemen met allochtonen waren er in de jaren ’70 en ’80 niet. ‘Iedereen was tolerant. Dat probleem bestond toen niet. Later kwamen er wel veel spelers van buiten. In het begin had ik daar wel moeite mee. Het “wij”gevoel werd minder’.
Invloed van stadsrenovaties waren er niet. Over de invloed van de media denkt Annemarie dat er wel minder mensen naar het stadion gingen. De “echte” supporters kwamen natuurlijk wel maar de laag eronder ging minder snel naar een wedstrijd.

Door het betaalde voetbal zijn de spelers verder af komen te staan
De invloed van de komst van het betaalde voetbal was wel merkbaar met name de overgang van semi-prof naar prof. ‘De spelers zijn verder af komen te staan’.
Ook het spel is anders geworden. ‘In vergelijking met vroeger gaat het veel sneller. Als je ze vergelijkt met vroeger lijken het toen wel amateurs’.

Beter spel en Cruyff
Volgens Annemarie heeft AJAX zich tot een topclub ontwikkeld om de simpele reden dat ze gewoon beter speelden dan de rest. En Cruyff natuurlijk. Die heeft zijn stempel gezet.

Contacten binnen de vereniging heeft ze, maar niet als supporter. Ze werkte enige tijd voor BBB uitzendbureau en kwam zo in contact met mensen van het bestuur van AJAX.
Over de prijsverhoging in 1967 is zij duidelijk: ‘Mijn vader at liever niet dan dat hij niet naar AJAX ging….’