juni 2023
Bron: Het Parool
Auteur: Maarten Moll
Toen hun Ajaxkunstwerk van de muur viel, gingen buurtbewoners in Park de Meer zelf aan de slag
Het verval van Ajax is een halt toegeroepen
Het verval van Ajax is een halt toegeroepen. Tenminste, in Park de Meer, waar ooit stadion De Meer stond. Daar is onlangs een tegeltableau vervangen. Tot tevredenheid van de bewoners. ‘Een tijdelijke oplossing,’ zegt de kunstenaar die het originele tableau maakte.
De straten in Park de Meer zijn vernoemd naar stadions waar Ajax belangrijke wedstrijden speelde. Anfield, Wembley, Prater, Delle Alpi, Bernabéu, en Stade de Colombes. Kunstenaars Harald Vlugt en zijn Engelse collega David Mach maakten in 2002 bij de oplevering van de woonwijk onder meer zes kleurrijke tegeltableaus van die zes stadions, die als straatnaambord op huizen en flats werden aangebracht.
De tegels vielen van de Eiffeltoren
In Stade de Colombes vielen de tegels van de Eiffeltoren. “De dag dat we tekenden voor het huis, zo’n drieënhalf jaar geleden, zaten alle tegels er nog op,” zegt Stefan Pieters. Hij woont in het huis in Stade de Colombes, op de hoek met de Wembleylaan, waarop het tegeltableau is gemetseld. We zien Ajaxvoetballers met op de achtergrond een gele Eiffeltoren. (Ajax, met Cruijff, won in het Parijse Stade de Colombes in 1969 de beslissingswedstrijd in de kwartfinale van de Europa Cup 1 met 3-0 van het Portugese Benfica, met Eusébio.)
“En de dag dat we erin trokken vielen de eerste twee tegels van de top van de Eiffeltoren van onze voorgevel,” vervolgt Pieters. Met straatgenoten Maarten van Noort en Kitty Panyrek besloot hij er iets aan te doen.
Van Noort: “De tegels waren goed, maar de ondergrond en de verlijming helaas niet. Drie andere tableaus in de wijk waren er overigens ook niet al te best aan toe. Daar lieten in 2014-2015 al tegels los en dat hebben de vve’s toen op eigen initiatief opgelost. Met respect voor het werk van Vlugt hadden die vve’s een professionele fotograaf gevraagd foto’s te maken. Die zijn afgedrukt op een aluminium ondergrond en bevestigd op de originele plek. Die tableaus hangen er alweer bijna acht jaar goed bij.”
Financiële bijdrage
Kunstenaar Vlugt, gevraagd naar een reactie: “Ik vind dat de gemeente onderhoudsplichtig is. Dus hebben we, toen we van die vallende tegels hoorden, een offerte voor de gemeente gemaakt. Het kost ongeveer 80.000 euro om al die tegeltableaus te vervangen. De technieken van twintig jaar geleden zijn er niet meer, dus we hebben nieuwe technieken moeten ontwikkelen om zeefdrukken op de keramische tegels te krijgen. Maar de gemeente heeft dat budget niet, of nog niet. Ik vind dat ze het hebben laten versloffen.”
Een woordvoerder van Stadsdeel Oost laat weten dat het tegeltableau in Stade de Colombes op een private muur is aangebracht, ‘waardoor het geen openbaar kunstwerk is. De gemeente is daarom niet onderhoudsplichtig, maar is wel erg begaan met de kunst in de openbare ruimte. Daarom heeft het stadsdeel een financiële bijdrage gedaan om de praktische en tijdelijke oplossing door bewoners te realiseren.’ Voor de restauratie met echt keramiek is er ‘simpelweg geen budget’.
Van het kastje naar de muur
Toen Pieters de top van de Eiffeltoren op zijn stoep terugvond meldde hij dat bij de gemeente. Die hem steeds naar een andere dienst doorverwees. “Elke week werd ik aangesproken of er iets aan gedaan zou worden,” zegt Pieters. En toen er zestien tegels van het tableau Stade de Colombes waren gevallen, besloten de drie buurtgenoten dus zelf aan de slag te gaan en hetzelfde procedé toe te passen als indertijd bij de drie appartementencomplexen.
Burgerinitiatief
Panyrek vond op fotosite Getty Images de afbeelding die op het huis van Pieters staat. De afbeelding werd gekocht en een lichtdrukker drukte die vergrote foto in twee delen af op alubond, een aluminum paneel. Die platen werden op 16 mei op het huis van Pieters gelijmd. Dat het geen keramische tegels zijn, zie je pas als je er met je neus bovenop staat.
“Dat heet nu burgerinitiatief,” zegt Van Noort met enige trots in zijn stem. Het is de bedoeling, zeggen de drie buurtgenoten, dat er binnenkort een bordje met QR-code bij het tableau wordt aangebracht. Zo krijgen voorbijgangers de kans het verhaal achter het tableau te lezen.
Dat bewoners van Park de Meer met digitale prints aan de gang gaan, kan eigenlijk niet, vindt Vlugt vanuit kunstenaarsperspectief. “Ik vind het prima, en die QR-code ook, als er maar expliciet een bordje bij staat dat het een tijdelijke oplossing is, en dat er gewacht wordt op een officiële restauratie. Desnoods zet ik dat bordje er zelf neer.”
En zo hangt het tegeltableau Stade de Colombes er weer keurig bij. Al dan niet tijdelijk.
Lees ook: Het verhaal van Stade de Colombes – een beslissingswedstrijd
Geef een reactie