1880 – 1980
Het café van de Vuurst stond tot 1980 op de hoek van de Middenweg en de Oosterringdijk. Vanaf welke datum dit café er stond is niet bekend.
Verkocht aan Sien van Etten
Sien van Etten, geboren in 1880 te Diemen aan de Diemerkade, werkte als jong meisje in het café. De toenmalige eigenaar had geen opvolger en besloot zijn café aan haar te verkopen. Sien trouwde met Hendrik van de Vuurst, een veehandelaar uit Diemen. In die tijd stond de vergunning voor het drijven van een café op naam van de echtgenoot. Zo ontstond de naam café Van de Vuurst.
Hendrik overleed helaas op vrij jonge leeftijd, waarna zijn weduwe Sien het café voortzette. Het was een krachtige zelfstandige vrouw, die naast de zorg voor haar gezin, ‘haar’ café bleef exploiteren. In 1948 deed ze de zaak om gezondheidsredenen over aan haar schoonzoon Han Timmer.
Schoonzoon Han Timmer nam het café over
Han heeft met zijn vrouw, de dochter van Sien, Café van de Vuurst 14 jaar geëxploiteerd. Het café had voor de bezoekers zowel uit Watergraafsmeer als Diemen een sterke sociale functie. Tapvergunningen waren in die tijd persoonsgebonden en gingen dus niet automatisch over van (schoon)moeder naar (schoon)zoon, met als gevolg dat men na het overlijden van Sien zonder tapvergunning zat. Een café zonder alcohol: dat leidde soms tot hilarische situaties. Er waren zeer regelmatig drankcontroles en op een paaszaterdag was het weer eens raak. Een vriendin, die achter de tapkast stond kreeg de controleurs gelukkig snel in de gaten en werkte de flessen sterke drank razendsnel weg. Ook werd er menig glaasje in de ringvaart naast het café gekieperd, zodat de vissen vast een vrolijke dag hadden.
Fruitautomaat
Het was wel mogelijk een tapvergunning via de brouwerij te ‘regelen’. Daar moest Han, de eigenaar, niets van hebben. Want dat betekende automatisch dat de eigenaar veel van zijn zelfstandigheid moest prijsgeven. Die afhankelijkheid vond hij maar niks, dus werd er clandestien geschonken.
In het café stond ook een fruitautomaat, waar vooral veel Ajax-supporters gebruik van maakten. Op een dag kwam er een bus vol agenten die heren wilden ook wel eens een gokje wagen. Ze vergaten alles om zich heen en hadden veel plezier. Maar één overijverige agent naam alles goed in zich op en de volgende dag werd de fruitautomaat in beslag genomen.
Branden
Op een gegeven moment ontstonden er ook problemen over het precariorecht. Men was het er niet over eens of de grond van het terras van de gemeente Amsterdam of van het hoogheemraadschap was. De eigenaar werd min of meer gedwongen een gerechtelijke procedure aan te spannen, waarna hij door de rechter in het gelijk werd gesteld. Toch werd Han Timmer door deze en andere acties ernstig in zijn bestaan aangetast. In 1962 deed hij het café over aan de familie Van Noord, de laatste uitbater van het café en werd suppoost in het Rijksmuseum.
Nieuwe ringweg rond Amsterdam
Nadat het café tientallen jaren op de hoek van de Oosterringdijk had gestaan en twee wereldoorlogen had overleefd, eiste de gemeente Amsterdam de grond en het gebouw op in verband met de aanleg van de nieuwe ringweg om Amsterdam. Na aankoop van de grond en het café bleek de gemeente het pand in juli 1980 te willen gebruiken om er tijdelijk drugsverslaafden op te vangen. Die plannen schoten de omwonenden, vooral uit Diemen, in het verkeerde keelgat en het verzet uit de buurt was groot. Toen officiële protesten niets uithaalden, besloot een groep Diemenaren voor eigen rechter te spelen.
Brandstichting door buurtgenoten
In de nacht van 31 juli op 1 augustus 1980, een dag voor de geplande opening, brak er brand uit die echter snel geblust kon worden. Daarna moest de brandweer nog een paar keer uitrukken om brandjes te blussen. Op 21 augustus werden er tijdens het blussen zelfs slangen doorgesneden waarna het publiek begon te applaudisseren. Een week later werd het café definitief verwoest.
Dit was het einde van dit prachtige café met een terras aan het water op de grens van de Watergraafsmeer en Diemen.
Bron: Historische Kring Diemen – Will Bulterman
John van der Vuurst zegt
Ik ben een van de nazaten van Hendrik van der Vuurst en zijn vrouw Sien van der Vuurst – van Etten, ze waren mijn overgrootouders.
Ik kan mij heel vaag herinneren dat ik als kleine jongen, dat zal rond 1975 zijn geweest dat ik in het huis boven het cafe ben geweest (ik kan me een trap achterom herinneren) en ook in het cafe.
Ik heb thuis nog een emaille bord hangen dat in het cafe hing, voor de muzieklessen van een oudoom van mij, die muziekdocent op het Amsterdamse Conservatorium.
Jammer dat het cafe niet meer bestaat.
Ik heb met veel interesse het stuk gelezen en heb de fotos gedownload en in de stamboom geplaatst bij mijn overgrootouders.
ps: er staat wel een typefout in, er staat op een gegeven moment Dien ipv Sien.
Jo Haen zegt
Ooster Ringdijk 149 – café v.d.Vuurst
In het Diemernieuws uit 2013 stond bericht over het voormalige café v.d.Vuurst op Ooster Ringdijk 149 aan het eind van de Middenweg. In 1980 door brand verwoest. Het pand moest sowieso wijken voor de aanleg van de Ringweg.
Jo Haen
Met dank aan Pierre de Boer
Ooster Ringdijk 149 – 16 mei 2013 – Bron: Diemernieuws Alle rechten voorbehouden
Ooster Ringdijk 149 – 1980 – Foto: Pierre de Boer Alle rechten voorbehouden
Jan van Deudekom zegt
Ooster Ringdijk 149 – v.d.Vuurst
► Bloemenkiosk “Mokum”
► Café Weduwe H. v.d.Vuurst hoek Hartveldtseweg
► Na jaren leegstand, plannen voor Centrum voor drugsverslaafden.
Door tegenstanders in de fik gestoken.
Afgebroken voor Ringweg A 10
► Tussen het Ajaxstadion en cafe v.d.Vuurst was tot 1947 Volkstuinpark “Rust &
Vreugde” die moest wijken voor het eindpunt van lijn 9 en de ringweg A10
Bron: Jan van Deudekom
Afbraak Rust en Vreugd- 1973 – Foto: Beeldbank Amsterdam Alle rechten voorbehouden