1951
Verteld door: Georg Koch
In maart 1951 ging ik werken als telegrambesteller op het Telegraafkantoor te Amsterdam. Na enige tijd in de leer (een week) moest je alleen Amsterdam in voor het bestellen van telegrammen, aangetekende stukken en expresbrieven. De ritten werden op kantoor uitgezet door een expediteur. Je had wisselende diensten in de ochtend, middag of avond. Zo was Amsterdam ingedeeld in wijken en ritten. Er was ook een rit Watergraafsmeer, met als eindpunt Betondorp. Om in de winter op de fiets van de Spuistraat al bestellend naar Betondorp te rijden was soms zwaar. Maar het lastigste kwam dan nog, want als je in de betonnen huizen een telegram of expresbrief moest bezorgen had je pech. Veel van die huizen waren voorzien van klimop. Je moest dan van de fiets om het nummerbordje vrij te maken om te kijken of je wel bij het juiste adres was. Als je van de Spuistraat vertrok moest je het rittenbriefje afstempelen en daar kwam de tijd van vertrek op te staan. Ook waren de ritten door de leiding aardig ingeschat voor wat de tijd betrof die je er mocht doen. Door de klimop van Betondorp ben ik vaak te laat binnengekomen en dan kreeg je een reprimande.
André Balk zegt
Ik ben telegrambesteller geweest tussen de jaren 1965-1968
Heb nog foto’s van de groep in opleiding met leraar meneer van Noord. De klas was in het gebouw op de hoek van de Raadhuisstraat en de Spuistraat. Tijdens de opleiding leerde stratenkennis van Amsterdam.
Ben benieuwd of er nog jongens leven waarmee ik de opleiding heb voltooid. Bijvoorbeeld Jhonny of Rob Muller. Of de rooie die later piccolo werd bij een hotel.
Ron Kristel zegt
Nieuwe zijdsvoorburgwal
geen Oude zijds
Jo Haen zegt
Beste Ron,
Je hebt helemaal gelijk. Het is Nieuwe Zijdsvoorburgwal. Ik heb er ook gewerkt, maar dan als telegrafiste. Van 1955 tot 1958. Op de seinzaal op de 1e verdieping en op de T.T.A. (009) op de 2e verdieping. Mooie tijd gehad.
Jo Haen
Erny van de Kleut-Sieswerda zegt
Wat een bijzonder leuke reactie van de telegrambesteller Koch. Als kind vond je die klimop eigenlijk bijzonder leuk, vooral in dee herfst als het zo mooi kleurde. Maar het woekerde wel. Er nestelden wel vogeltjes in, maar ook spinnen; maar dat van die verborgen bordjes, daar stond je niet bij stil.
Lenie zegt
Ik werkte op het hoofdpostkantoor. Ik fietste dus elke dag vanaf de de Wetbuurt naar de O.Z. Voorburgwal. Een aardige rit maar ik vond het niet erg want je zag veel onderweg. Ik weet dat de telegrambestellers beneden in het gebouw gevestigd waren. Ik werkte op 1 hoog met uitzicht op het Paleis op de Dam wat vooral leuk was als er een staatsbezoek was. Wij keken zo de eetzaal in maar zodra ze klaar waren met tafels dekken gingen de luiken dicht de binnenkant. Ze hielden niet van pottenkijkers.
Ferry Mooij zegt
het is de N.Z. Voorburgwal