1955-2019
Auteur: Jo Haen – Verteller: Dick Smit (1945). Geboren in de Indische Buurt (Bankastraat) . 64 Jaar lid van Zeeburgia. Woont nu in Almere.
Dick Smit is al 64 jaar lid van Zeeburgia: terecht dat hij tijdens de receptie t.g.v. het 100-jarig bestaan van Zeeburgia werd onderscheiden met een gouden speld als Lid van Verdienste van de K.N.V.B.
Hoe was het 64 jaar geleden?
Ik ben op 10-jarige leeftijd lid geworden. Je mocht toen pas op je 10e lid worden van een voetbalclub. Mijn vader, Frans Smit, was al sinds 1920 bij de club (dus bijna vanaf de oprichting) en het was logisch dat ik dus ook naar Zeeburgia ging. Je begon als pupil, die toen nog geen competitie speelden, alleen onderlinge wedstrijdjes: de Leeuwen tegen de Tijgers b.v.
Mijn vader was wedstrijdsecretaris bij de jeugd en daarom hielp ik al op jonge leeftijd mee om uitnodigingen voor wedstrijden en verjaardagskaarten uit te schrijven. Allemaal met de hand. Het clubblad werd iedere week door een aantal leden in elkaar gezet en uitgedraaid op een stencilmachine. Dat waren altijd gezellig avonden en het schiep een band. En al helemaal wanneer er weer eens een defect optrad, dan werd het een latertje op de maandag want het clubblad moest verzonden worden.
Na het voetballen veel functies vervuld
Dick heeft tot zijn 23e gevoetbald, toen moest hij helaas stoppen vanwege een blessure en ook had hij niet de capaciteit om hoger te spelen dan het 6e elftal. Maar zijn hart lag bij Zeeburgia: hij ging er een jeugdteam trainen, werd o.a. Jeugdsecretaris, werd lid van de toernooicommissie en later trad hij toe tot het Bestuur. Er werden altijd veel toernooien georganiseerd, vooral het jaarlijkse Internationale Pinkster jeugdtoernooi als tegenstrever van het Blauw Wit toernooi was een groot evenement. Er kwamen teams uit Engeland, Duitsland, Zwitserland, Denemarken enz. Grote mannen binnen de voetballerij als Philip Cocu en Simon Tahamata hebben ooit ook eens meegedaan met zo’n toernooi.
Bekende voetballers uit de Zeeburgia-school
Bekende voetballers afkomstig van Zeeburgia zijn o.a. Barry Hulshoff, Stanley Menzo, Dick Hollander en Guus van Ham uit het verleden en vanuit de huidige jeugdopleiding o.a. Adam Maher, Kenny Tete, Rydel Poepon, en Luciano Narsingh. De laatste speelt nu bij Feijenoord. En dan heb ik ze lang niet allemaal genoemd.
Zeeburgia is altijd een kweekvijver en doorgangshuis geweest van voetbaltalenten. Er lopen altijd scouts rond van B.V.O. (Betaald Voetbal Organisatie). Het afgelopen jaar zijn er 33 spelertjes ‘weggeplukt’ en naar clubs als Ajax, AZ enz. gegaan. Dat aantal is ieder jaar ongeveer hetzelfde.
Verhuizing naar Zeeburgereiland ging niet door
In 2010 wilde Dick stoppen. De club moest verhuizen en zou een nieuw voetbalcomplex krijgen op het Zeeburgereiland. Dat vond hij een mooi moment. Maar de verhuizing ging niet door en Dick is gebleven. In 2014 was er een bestuurswisseling, wat nogal wat commotie en onrust in de club teweeg heeft gebracht, maar daarna is alles weer in een rustiger vaarwater gekomen.
Jubileumboek t.g.v. 100-jarig bestaan
Dick werkt momenteel mee aan het jubileumboek t.g.v. het 100-jarig bestaan van Zeeburgia. Met zijn lange staat van dienst kent hij als geen ander de geschiedenis van de club. En hij bezoekt nog regelmatig de wedstrijden van het 1e elftal, waarbij gezegd dient te worden dat hij inmiddels al 38 jaar in Almere woont.
Een stukje geschiedenis
Zo weet hij dat veel spelers van het eerste uur bij het abattoir werkten en dat de club ooit op de plek voetbalde waar zich nu de Roomtuintjes bevinden (in de buurt van de Zeeburgerdijk.En dat er in 1949 een tribune gebouwd werd op puin uit de oorlog. In de jaren na de oorlog kwamen er heel veel toeschouwers naar de wedstrijden kijken, soms wel 10 tot 15.000. Door de invoering van het betaalde voetbal in 1954 veranderde dat helaas. De toenmalige voorzitter (Louis Matteman †) kreeg na een Buitengewone Algemene Ledenvergadering in het Bavohuis de vereniging achter zich, Zeeburgia wilde geen betaald voetbal . Achteraf is dat een goede beslissing gebleken.
De maatschappij veranderde, men had niet alleen het voetbal om naar uit te kijken, maar ook het bezit van caravans en het 2e huis namen een behoorlijke vlucht. Ook de komst van de televisie was de oorzaak van de daling van het aantal toeschouwers.
Zeeburgia nooit gefuseerd
Dick is er trots op dat ondanks moeilijke tijden Zeeburgia nooit is gefuseerd met andere clubs, wat wel het geval was met heel veel Amsterdamse verenigingen. Heel veel zijn er helaas door fusies verdwenen. In de jaren 50/60 waren er wel 150 voetbalclubs in Amsterdam.
Hoogtepunten
Hét hoogtepunt vindt Dick het bereiken van de hoofdklasse van het 1e elftal in de jaren 80 – 83. Dat waren sportief gezien wel de gloriejaren van de club. Tegenwoordig speelt Zeeburgia in de 2e klasse, helaas is men het afgelopen seizoen gedegradeerd.
Maar hoogtepunten waren ook de Internationale pinkstertoernooien. En de vele toeschouwers bij de wedstrijden van het 1e elftal. Ik kan me nog herinneren dat politie te paard voor de hekken de toeschouwers in goede banen moest leiden. Evenals de wedstrijden tegen de buurtgenoten T.O.G. en het toenmalige O.V.V.O.
Dieptepunt
Het dieptepunt was wel de degradatie eind jaren 80 naar de 4e klasse. Gelukkig wist men na de installatie van een nieuw bestuur en het aantrekken van een succesvolle oud-trainer weer snel naar boven te klimmen.
Zeeburgia 100 jaar
Dit jaar viert Zeeburgia haar 100-jarig bestaan. Dat wordt groots gevierd, er was al een receptie waarbij veel Zeeburgianen werden onderscheiden en in het zonnetje gezet.
Sinds een paar jaar beschikt Zeeburgia ook over een schitterend nieuw clubgebouw.
Ik wens Dick nog vele sportieve jaren toe bij zijn club Zeeburgia.
Geef een reactie