31 december 1975 – 31 december 1996
Auteur: Marella Karpe – Verteller: Freek Hoogewoning kwam ter wereld in de provincie Utrecht op 17 maart 1927.
Vanaf 1952 woont hij in Amsterdam Oost, sinds het overlijden van zijn vrouw in een woongroep voor 50 plussers, gevestigd in het Julianapark.
Na 20 jaar in de Fahrenheitstraat gewoond te hebben, verhuisden Freek en Etty Hoogewoning naar Betondorp, waar Etty geboren en getogen was. Ze kwamen te wonen aan de Huismanshof, maar het viel Etty zwaar tegen. Betondorp vond ze nu veel te stil !
Na een jaartje in Betondorp wilden ze graag weer terug naar de Wetbuurt. Via woningruil lukte het om een woning aan de Von Liebigweg te vinden. De woning was door de vorige bewoner kennelijk vooral gebruikt als opslagruimte voor spullen die hij nodig had voor zijn hobbies. Freek en Etty troffen een bijkeuken vol brommer-onderdelen en een slaapkamer met bakken vol televisie-onderdelen aan. Overigens werd ze nog een overname van 3 cent gevraagd voor alle schroeven in het schuurtje!
Hoewel de Von Liebigweg vlak bij de Fahrenheitstraat ligt, was het een ander soort buurt. “Er woonden veel ambtenaren – in het stuk bij de dijk vooral ambtenaren van de Spoorwegen – en veel kerkse mensen die bij de Emmakerk ter kerke gingen ” herinnert Freek zich. Het waren vaak grote gezinnen met 7 of 8 kinderen, terwijl de woningen echt niet zo groot waren.
Aan de overkant van Freek en Etty woonde zo’n familie . ” De heer en mevrouw Kiel waren heel lieve, maar ouderwetse mensen. De vader en moeder reden nog op vooroorlogse fietsen. Zij hadden ook veel kinderen, een ervan was een lange slungel, Jaap, die ze altijd aanspraken met Jaapje.
De vader bracht het kerkblad “De Elisabethsbode” rond. Het was voor hem dan ook extra sneu dat op een gegeven moment de vooroorlogse fietsen gestolen werden, notabene vanaf het binnenplaatsje “.
De Von Liebigweg was ook de soort buurt waar veel mensen vanaf het begin van de bouw van de buurt woonden volgens Freek; “Het was zo’n buurt waar mensen niet uit vertrekken, het zijn fijne woningen. Ik heb er ook gewoond tot mijn vrouw overleed”.
Zelf ben ik op mijn 15de van de Christiaan de Wetstraat naar de Zwaardemakerstraat verhuisd met mijn ouders en 2 broers. Mijn moeder mocht geen trappen meer lopen en we woonden op 3 hoog. Wat heerlijk was we kregen een douche. Ik ben daar vandaan getrouwd en mijn ouders deden woningruil met een benedenwoning en toen mijn vader was overleden kreeg mijn moeder een aanleunwoning tegenover de Open Hof en daar vandaan is ze de Open Hof in gegaan waar ze het erg fijn heeft gehad. Ze hield van spelletjes doen zoals sjoelen, koersval, klaverjassen enz. Dus dat kon daar. Ging geregeld ook bij haar eten. Wij woonde inmiddels in Almere.
Geboren en opgegroeid in de Zwaardemakerstraat, een straat die uitkomt op de Von Liebigweg heb ik met belangstelling bovenstaand artikel gelezen. De familie Kiel kende ik goed, maar was niet een buitengewoon groot gezin. Het bestond uit vader moeder en vier kinderen. Fijne mensen.
Mooi verhaal en goed te lezen over de familie Kiel. Er waren veel verschillende gezinneb, kerkse en niet-kerkse mensen, veel kinderen op straat altijd aan het spelen, veel Indische gezinnen. De heerlijke geuren van indische maaltijden rook je in de buurt. Met oudjaae veel vuurweek en mensen wensten elkaar Gelukkig Nieuwjaar uiten en binnen. Io woon nu alweer 13 jaar in de buurt en.zie.soms ook de heer Hoogewoning in de Open Hof, een sterke en levendige man.
Karin Palsenbarg-Hoogewoning
Haha mooi verhaal van mijn vader…na de Fahrenheitstraat en 1 jaar Betondorp wat in mijn optiek een fijne woning was met grote tuin en prettige schuur naar een klein kamertje op de von liebigweg….toen ben ik ( ik was 19 ) met mijn vriend Paul samen gaan wonen.( nu mijn man ).
Hij was net uit dienst en junior vertegenwoordiger geworden in Noord Holland.
We huurden een boven etage in Burgerbrug vlak bij Schagen.
Vandaar naar Alkmaar, Krommenie en nu in Arnhem.
Maar mis het Amstelbuurtje wel hoor, kom er nog regelmatig bij mijn vader in de Open Hof en loop dan door mijn oude buurt waar ik zo.n fijne jeugd had.