Bron: fd.nl
Door: Willem van Reijendam
De Amsterdamse wijk Watergraafsmeer is een dorp bij een stad. Je kunt in een kwartier naar de Dam fietsen, maar waarom zou je, met zoveel te doen in de buurt? Het was dan ook niet voor niets dat Arnold en Loes Koning na de geboorte van hun eerste kind, in 2015, speciaal daar wilden wonen. Een huis met een tuin, in een levendige maar toch kindvriendelijke buurt.
Arnold (42): ‘Velen van mijn vrienden zijn buiten de stad terechtgekomen toen ze kinderen kregen, maar wij hadden, vanuit onze huurwoning in de Oosterparkwijk, het geduld om op iets te wachten wat precies bij ons paste.’ Wat hem meteen aantrok aan het benedenhuis was dat het beschut en mooi groen is door de spoordijk. ‘Er zijn hier geen dertig balkonnetjes die bij jou naar binnen kijken. En die trein hoor je niet eens.’
Het huis is gebouwd in 1939 en heeft veel sfeer. De gezellige woonkamer, van voor- tot achterzijde van het huis, is in de loop der decennia de suitedeuren kwijtgeraakt. Maar met zijn witte plankenvloer, die zich over de hele verdieping uitstrekt, baadt hij in het licht. Hij ligt ruim een meter boven de tuin. Het echtpaar heeft er een stevige vlonder, grenzend aan de woonkamer, laten bouwen, die dient als dakterras. ‘Dat is de plek waar we het liefste zijn. Dankzij de warmtelamp kunnen we van maart tot oktober buiten zitten’, vertelt Arnold.
Onder de woonkamer ligt het souterrain, met nog eens drie ruime slaapkamers en een tweede badkamer. Ook vandaar kun je de tuin bereiken, met een trapje. In de hal van het souterrain staat een prachtige bruine vleugel, nog van de vorige bewoner. Arnold: ‘Het wordt spannend of we deze er überhaupt nog uit krijgen, want intussen hebben we hier een nieuwe wenteltrap aangelegd.’
Ze woonden er altijd met veel plezier met hun drie kinderen, maar doordat Loes (38) inmiddels als cardioloog werkt in ziekenhuizen in Maastricht en Heerlen moeten ze het huis wel achter zich laten. Voor Arnold, bankier in Amsterdam, betekent dat werken op afstand en wekelijks een lange treinreis. Dat hij het huis achter zich laat is te overzien, maar de buren zal hij wel missen. ‘Het is een leuke en kinderrijke buurt. Ik heb nog met drie buurmannen, met elk twee linkerhanden, een speeltuintje aangelegd op een stukje land achter het huis. We houden hier onder andere onze buurtbarbecues en straatfeesten. Het is hier echt ons kent ons, en dat zo dicht bij de stad.’
Meer info en foto’s, zie Funda.nl
Geef een reactie