1949 – 1957
Door: Wim Prins (1949). Geboren in Oost, het Burgerziekenhuis. Hij woonde van 1949 tot 1957 aan de Middenweg, recht tegenover het oude Ajax-stadion. Ze verhuisden in ‘57 naar Geuzenveld, maar omdat zijn grootouders nog in Betondorp woonden, kwamen ze daar regelmatig.
In mijn gedachten ben ik teruggegaan naar het dorp, dat ik ooit als kind meemaakte. Wij woonden aan de Middenweg 210, tweehoog. Onze benedenburen waren de ouders van Bobbie Haarms. Ik noemde haar ’tante Bob’. Een aardige en sociale vrouw was dat.
Rechts op de hoek met de Brinkstraat was de snackbar van de familie Schagen.Je kon er ook ijs en snoep kopen. Ze hadden er ook een opvallend biljart met rubberen klossen. Ik geloof, dat ze het een Russisch biljart noemen. In de Brinkstraat had je de Co-op en groentenman Cor Heek. (die later naar Geuzenveld verhuisde). In de poort naar de Brink was de garage van Cobusse, waar altijd de lucht van rubberen banden hing.
Op de Brink zelf was de bekende slagerij Korrel- die er echt heel lang heeft gezeten – en banketbakker van Lent (die kauwgomballen uit een stopfles verkocht). Dan had je er natuurlijk de bibliotheek en de Gruyter (Snoepje van de week), waar altijd een sterke koffiegeur hing. Ook nog- ik meen in de Tuinbouwstraat- de groentenwinkel van Quatfass. Die naam vond ik heel bijzonder.
Op de hoek van de Sikkelstraat – waar de ouders van mijn moeder woonden- was een delicatessenwinkel, die op zondag geopend was (fam.Wolf). Aan de andere kant van de Sikkelstraat had je een schoenmaker, die in zijn etalage oude voetbalfoto’s had (o.a. de beroemde kopbal van Bep Bakhuys). De naam weet ik niet. Aan de overkant was de melkwinkel van Griffioen.
Als je dan weer richting Middenweg ging, kwam je bij drogisterij van der Meyden, wat verderop Sigarenwinkel van Hans Slauerhof (waar je ook kaartjes van Ajax kon kopen). Dan had je ook nog een slagerij de Bruin (waar je altijd een plakje worst kreeg) en boekhandel Knap – waar wat Pinkeltje-boeken vandaan kwamen.
Middenweg 176 – Foto: Hans Knap Alle rechten voorbehouden
In 1953 ging ik naar de kleuterschool aan de Zaaiersweg. De namen van de juffen weet ik nog: de Wind en van Dorp. In ‘55 ging ik naar de Watergraafsmeerschool aan het Huismanshof. Ze hadden een betegeld speelplein, waar een notenboom stond. Gek genoeg heb ik hier heel weinig herinneringen aan- behalve het grote Aap-noot-mies-bord dat voor de klas stond. We schreven nog wel eens met een griffel!
Op het Onderlangs had je grote plantsoenen, met helemaal aan het eind de speeltuin met klimtoren, schommels en een houten clubgebouw. Daar bracht ik heel wat tijd door. Verder was er een groot gebouw, dat de Vluchthaven heette en waar zoals dat toen heette, moeilijke jongens heengingen. (zie in de reacties hieronder)
Bijna aan het eind van mijn wandeling herinner ik me natuurlijk ook nog de groentenzaak van Cruyff en het kantoorboekwinkeltje van Nuis.
Omdat mijn vader aan honkbal deed- bij Ajax – kwamen wij ook in de zomermaanden op Drieburg terecht, aangezien de lagere teams – het tweede en derde – daar hun thuiswedstrijden speelden, bij Wartburgia wel te verstaan. Ik herinner mij nog de sobere kleedkamers, de zinken wasbakken en de zwart-witte eltalfoto’s die daar hingen. Als achtergrond fungeerde het immer zwijgende Rath & Doodeheefver-gebouw. Het was immers altijd in het weekend dat er gesport werd en er daar dus niet werd gewerkt. Onlangs las ik het een en ander over de fabriek en ook dat men een bedrijfselftal had. Ik ben benieuwd wat de naam van het team was, de shirtkleuren en waar men speelde.
Zo was Betondorp toen. De laatste keer, dat ik er heen ging was met de Open Monumentendag in 2016. Wat was er nog weinig over van dat dorp van toen- ik moest werkelijk aan het liedje van
Wim Sonneveld denken. En toch… terugdenkend aan een tijd, die voor mij heel veilig was. Je wereld was nog klein en overzichtelijk. Dat is intussen wel veranderd!
Wim Prins.
onderschrift bij de foto “Helemaal rechts slagerij Korff – 1952 – Foto: Beeldbank Amsterdam – Alle rechten voorbehouden” is fout, moet slagerij Korrel zijn!
Zo leuk om foto’s te zien! En op de klassenfoto zie ik dan zomaar opeens mijn broer. Hij is in 1948 geboren en jammer genoeg op 62jarige leeftijd overleden. Ik heb er gewoond van geboorte 1952 tot 1956, toen mn ouders op straat werden gezet omdat ze illegaal in mn overgrootopa’s huis woonden. Nog altijd hele fijne herinneringen aan mn geboortedorp
Ik ben now in Australia from 1963 . Ikwooden in number15 in de brinkstraat . Ikhad en ongeluck 1949 up de middenweg and brinkstraat do you have samting about that .the date is about in september 1949 Ajax stadem .thank you .
Beste Antoon,
Wat voor soort ongeluk was het? We hebben op de site een item over ongelukken op de Middenweg, maar ik denk dat jouw ongeluk er niet bij staat.
https://www.vriendenvanwatergraafsmeer.nl/ongelukken-met-bus-en-tram-9-op-de-middenweg/
Als ik iets vind laat ik het je weten.
Groet, Jo Haen
Zomer 1960 was er ook een groot ongeluk opde Middenweg Het regende. Een motorrijder komend uit Diemen zag de overstekende tram niet naar de keerlus. Achterop zat een vriendin, gevlucht uit Oost-Duitsland. Dejongen uit Diemen was direct dood, het meisje heb ik ondersteund tot de ambulance kwam. Aan omstanders o.a. de kapper van de hoek heb ik om dekens gevraagd. De ambulance heeft me naar het OLV gebracht daar ik nog al trilde. 6 weken later is het meisje ook overleden. Ik werkte in de Vluchthaven en ging naar huis, die nacht overleed ook mijn schoonvader heel onverwachts.
De Vluchthaven – april 1976
Aanvulling van Wim Prins op bovenstaand verhaal:
Ik woonde met mijn ouders en jongere broer tot januari 1957 in Betondorp. Daarna verhuisden we naar Geuzenveld (bij het eindpunt van bus 21) en bleven daar wonen tot november 1968.
Dan naar Amstelveen, tot ik mijn vrouw ontmoette en na drie jaar Amsterdam Noord (de Molenwijk) gingenwe met ons gezin naar Alkmaar en daar wonen we nog steeds.
Mijn liefde voor mijn geboortestad ben ik nooit kwijtgeraakt en dat heeft mede te maken met de Heemkennislessen, die ik zo rond 1960 kreeg.
Wat losse herinneringen. Je had indertijd een aardappelman, die met paard en wagen zijn ronde maakte, honkebonk over de kasseien van de Brinkstraat. Verder nog de mandjesman, die met zijn bakfiets door de wijk toog en tot slot ‘Flip de Flierefluiter’, de man, die vuilnisbakken schoonmaakte. Altijd met laarzen aan en een rood hoofd.
In onze wijk woonde een oudere mevrouw, die stiekum ’tante Daatje’ werd genoemd. In een baldadige bui zong ik haar toe met ‘Tante Daatje-tante Daatje’. “Kom jij eens hier jongetje”, zei ze en ik kwam. “Wil jij dat nooit meer tegen mij zeggen?” ”Nee mevrouw”, en snikkend liep ik terug. Weer wat geleerd.
In de Vluchthaven vierden we ooit Kerstfeest, met chocolademelk en de film Heidi. Dat was me een traktatie! In de vochtige januarimaand 1957 vertrokken we, tot grote opluchting van mijn moeder, die na tien jaar inwonen wel haar bekomst had van het je altijd maar moeten aanpassen. Op naar Geuzenveld, waar we behalve centrale verwarming ook nog een douche hadden, een grote luxe voor die tijd.
Wim Prins
Ja tante Daatje.
Die liep toch met een tasje omgekeerd op haar hoofd.
Als kind kon je best hard zijn.
De groentenwinkel van Quatfass was in de pleogstreaat (wel in de buurt van de tuinbowstraat) De foto van de kleuterschool lijkt me van 1953. Mw. Grijn staat er, net als leerlingen op die bij mij daar in de klas hebben gezeten (1954-1956).
Dat is toch de groen van Pinkster school op de Zaaierweg.?
Het was een Protestants-christelijke school met de naam groen van prinsterer.mijn moeder heeft er in de jaren ’30 gezeten. W.prins.
De eigenaar van de delicatessenwinkel op de hoek van de Sikkelstraat, die op zondag geopend was, heette Maupie Kool.