31 december 1955 – 31 december 1960
Verteller: Jan Nieuwstad (1948) woonde van 1956 tot 1967 in Betondorp. Zijn moeder had een sigarenwinkel op de hoek van de Ploegstraat en het Onderlangs.
Iedere dag rond drie – vier uur kwam Flip op klompen, met zijn bakfiets, de Ploegstraat in. Het was in de jaren vijftig. Flip kwam de kranten halen die hij rondbracht in Betondorp. Hij haalde deze, net als de andere bezorgers, op bij het Parool-agentschap van mijn moeder die in de Ploegstraat op de hoek van het Onderlangs een sigarenwinkel had. Het verhaal ging dat hij na de oorlog van ver uit Duitsland lopend terug is gekomen naar Amsterdam. Hij zou deze voettocht ook op klompen hebben volbracht, waarna hij geen gewone schoenen meer kon verdragen. Naast het rondbrengen van een dubbele wijk kranten exploiteerde hij samen met zijn zus een wasserij. Zijn zus deed de was en Flip het ophalen en bezorgen.
Het was in de tijd dat er nog bijna geen televisie was. De mensen waren meer dan nu afhankelijk van de krant. Als service had Het Parool bedacht om de uitslagen van de Tour de France aan te plakken op de agentschappen. Daartoe werd de uitslag ’s middags doorgebeld naar het agentschap. Wij moesten deze uitslagen op grote papieren vellen schrijven die dan buiten kwamen te hangen. Dit was meestal een karwei voor ons, de zonen Nieuwstad, die trouwens ook de ‘vergeten’ abonnees de kranten na moesten brengen. Soms ver achter in Diemen of Duivendrecht.
Een andere activiteit was een agentschap van de ‘algemene spaarbank voor Nederland’, de huidige asn-bank. Als vakbondslid wilde moeder meewerken aan het uitbouwen van deze nieuwe spaarbank, een initiatief van het NVV. Tussen de winkel en de woonkamer werd door een bevriende klusser een loketje getimmerd want de geldkist mocht niet in de winkel staan. Via dit loket werden de transacties uitgevoerd. De biljetten gingen in de geldkist, die ’s avonds in de muurkast verdween, tussen de borden en de kopjes.
Henny de Jong
Flip de krantenman herken ik ook nog wel. Liep hij niet altijd op klompen ,,,,,,,,
Hennie Jacobs
Wij noemden hem Flip de fluiter. Hij deed mijn vader’s stijve boorden. Hij had een grote mand voor op zijn fiets, en had altijd vuur rode wangen. Fons Jacobs. (Fons en ik, Hennie, zijn allebei op het Zuivelplein op gegroeid, nummer 13 en 24).
Flip de fluiter Wij woonden in de jaren 50 in de Ploegstraat, en hadden Het Parool als krant. Dus Flip kwam jarenlang iedere dag trouw de krant bezorgen. Af en toe zag je hem op de bakfiets als er wasgoed bezorgd moest worden. Hij deed altijd fluitend zijn werk. Ook toen ik naar Diemen verhuisde kwam ik hem regelmatig tegen. Met nog altijd die lange gelige versleten stofjas aan en natuurlijk op klompen. Het ging toen al niet goed met hem, hij liep regelmatig met een knalrode kop, zwalkend dronken over straat. Hij zat vaak bij Cafe Mel aan de hartvelseweg in Diemen. Ineens zag ik hem niet meer. Maar als ik terug kijk in de tijd, denk ik altijd aan deze opvallende verschijning, onze Flip de Fluiter, ingeprent in het decor van mijn jeugd.
Phil Tokkie Ik woonde als kind van 1950 tot 1972 in de Kouterstraat. Mijn ouders waren in november 1949 daar komen wonen. Mijn moeder verliet in april 2012 als laatste dat huis. Flip bracht dagelijks bij ons de krant. We hadden natuurlijk een rekening bij de ASN. Mijn vader rookte Gold Flake (“Engelse Sigaretten”), dus ik kwam regelmatig bij Nieuwstad.