1978
Auteur: Julia van As – Verteller: Erik Robert Op ’t Eijnde (1972). Geboren en woont in Purmerend. Maar zijn ouders komen uit Amsterdam en opa en oma woonden in de Ornsteinstraat. Daar logeerde Eric met zijn zus vanaf zijn geboorte totdat opa overleed in 1984. Hij heeft goede herinneringen aan die tijd.
Dit is mijn snoepwinkel
Garage Lux zit nog steeds in de Cornelis Drebbelstraat hoek Kamerlingh Onneslaan en daar ben ik als kind vaak langs gelopen. Ook staat er nu nog een pomp voor de deur. Dat zal toen ook al geweest zijn maar ik was meer geïnteresseerd in de garage zelf. Daar werd gesleuteld en was een geur van olie, rubber en dat soort zaken wat je ruikt in een garage.
Op een zondagmorgen sta ik, als grote man, ruim 30 jaar later weer door de ruiten heen te turen. Het is een beetje armoedig maar eigenlijk ook alsof de tijd heeft stilgestaan. Het waren Engelse auto’s, British Leyland; Prinses, Allegro, Rover. Dat sprak me niet aan maar wel hoe de monteurs bezig waren. Ik heb daardoor gedacht zelf ook automonteur te willen worden en zit inderdaad nu in de autobranche.
In het raamkozijn stonden kleine modellen van auto’s. Nu stonden er nog slechts twee. De modellen schitterde me toentertijd toe. Er stonden voorheen voornamelijk Engelse merken waar ik dus niet in geïnteresseerd was maar één autootje sprong er uit. Ik was een keer alleen met mijn oma en had het voor elkaar om uit de opgestelde auto’s uit het raamkozijn die ene blauwe gekleurde Citroën CX te krijgen. Ik zal zeven zijn geweest. Ik kreeg direct dat autootje in een doosje in mijn handen. Het was een cadeau voor mijn verjaardag, heel bijzonder want anders kreeg ik altijd geld. Natuurlijk heb ik deze nog in mijn bezit.
De eerste eigenaar van deze garage was van beroep Taxi chauffeur en woonde in de
Pythagorasstraat.
De man die rond 1956 de eigenaar was heette Rinie. Daar ben ik vrij zeker van. Toen mijn ouders op het punt stonden van bevallen van mij, vroegen ze aan mijn broertje hoe ze de nieuwe aanwinst zouden moeten noemen in geval van een jongetje.
Rinie zei hij meteen. Ook hij stond blijkbaar vaak daar de garagelucht op te snuiven. Op de vraag waarom antwoordde hij: De garagehouder van Lux heet zo en ik vind het een mooie naam.
Aldus werd ik Rinie genoemd.
Hij heet nog steeds Rienie. Zijn kinderen hebben de zaak overgenomen, al helpt hij regelmatig nog mee, samen met zijn broer.
Jo Haen