5 oktober 1912
Ajax – Velocitas 4-0
Een heerlijke herfstdag had een menigte menschen aanleiding gegeven om Koning Voetbal in zijn residentie te Watergraafsmeer te gaan opzoeken, zoodat zijn verschillende onderdanen als Ajax, A.F.C en R.A.P. goede zaken maakten. Het Ajax-veld had de meeste toeschouwers gelokt en toen M.F. beginnen blies, omringden een 7 à 8000 toeschouwers ’t mooi gelijke veld.
De cadetten kwamen met hun traditioneel gebroken elftal, ik bedoel natuurlijk figuurlijk. Voor ditmaal was hun achterhoede niet op het appèl verschenen, zoodat ze daar drie invallers in hadden.
Ajax verscheen weer met v.d.Broecke in de voorhoede, die helaas, zooals vanouds, speelde. Jammer, dat zoo’n zwoeger geen tactiek heeft. Mochten de toeschouwers v.d.Broecke weer begroeten, wij moesten helaas ook een speler weer het vaarwel toeroepen. Alofs speelde zijn laatste wedstrijd onder de rood-witte kleuren. Moge de verslindende Oost al zijn idealen verwezenlijken!
De verdere opstelling van Ajax was dezelfde als van vorige week, en helaas was het spel ook weer hetzelfde. Reeds direct bleek, dat Ajax’s achterhoede volkomen opgewassen was tegen de voorhoede van Velocitas, zoodat in het veld Ajax de sterkere was. De voorhoede kon echter van de talloos geboden kansen geen gebruik maken. Nog steeds zijn er vijf zielen met vijf in plaats van met één gedachte. Leen Vermeer zette direct over en zijn dikwijls zeer zuivere voorzetten hadden tot veel meer doelpunten aanleiding moeten geven, te meer daar de Velocitas-doelverdediger, die in de eerste klasse debuteerde, nog verre van zeker bleek.
Velocitas zelf bleek ervan overtuigd, dat Ajax veel sterker was en een doelpunt verdiende. Tenminste, kort nadat Schoevaart in de voorhoede was gaan spelen, slaagde een Velocitas-back er in den bal in eigen doel te trappen. (1-0). Dit gaf den burger moed. Vermeer geeft nog eens een mooien voorzet en ziet zijn werk beloond. Pelzer Jr. brengt den bal in het net. Nu volgt een periode van voortdurend sterker zijn. Zoo nu en dan doet Velocitas een vluggen uitval, maar de achterhoede, die zeer energiek optrad, wist elk gevaar te bezweren. Ondanks het sterker zijn komt het niet tot doelpunten en met 2-0 gaat de rust in.
Ik wou, dat ik wist, wat aanvallen en verdedigen in het Engelsch was, dan zou ik Kirwan vragen of de voorhoede dat wel genoeg deed. Op hun eigen achterhoede kunnen zij het best leeren.
Na de rust doet Velocitas nog eenige uitvallen, maar weldra is het weer gedaan en kan Ajax opnieuw weer aan het aanvallen en kansen verprutsen gaan. Toch moet gezegd, dat Fortuna het Velocitas-spel begunstigde. Ik voorspel den doelwachter een vlugge promotie. Hij heeft lef. Schoevaart voelt zich niet thuis in de voorhoede. Zoo nu en dan laat hij van zich merken, door ook een kansje te verprutsen. Een eminent achterspeler is nog geen dito voorhoede-man.
Ten slotte kwam er toch weer eens een gaatje en kon het enthousiaste publiek juichen. Gillissen plaatste naar Vermeer, die mooi inschiet en voor de derden maal moet de Velocitas-keeper visschen. Een 25 minuten na rust krijgt een speler een ongeval en moest het veld verlaten. Na ongeveer tien minuten kwam hij weer in het veld.
Het spel blijft aardig, door de sympathieke Velocitas-eigenschap, om altijd te blijven volhouden, ook al is het een verloren wedstrijd. Daarom alleen hadden zij een tegenpuntje verdiend. Helaas, het mocht niet zoo zijn. Integendeel. Kort voor het eind schiet Schoevaart nog een bal in het net en het einde komt met 4-0 voor Ajax. Een wel wat geflatteerde overwinning; gezien het spel der voorhoeden had Velocitas ook wel ’n puntje verdiend.
Geef een reactie