1940-1955
Auteur: Peter Sieswerda (1944) Geboren in de Landbouwstraat (Betondorp)
Peter Sieswerda vindt het uniek hoe hij in de oorlogstijd is opgegroeid in de z.g. vredige omgeving in de beslotenheid van Betondorp. Als 10-jarige jongen kreeg hij in 1955 (tien jaar na de oorlog) van de Gemeente Amsterdam een map uitgereikt. Hij schreef toen een opstel over de oorlog.
HELFHAFTIG – VASTBERADEN – BARMHARTIG
Dit zijn de woorden onder het wapen van Amsterdam, die ik als jongetje van 10 jaar op de Watergraafsmeerschool in Betondorp in een map uitgereikt kreeg van de Gemeente Amsterdam.
Dit alles naar aanleiding van de verschrikkelijke oorlogsjaren die nu al weer 10 jaar achter ons lagen.
Deze tekst is door de koningin der Nederlanden aan het wapen van Amsterdam toegekend, omdat de bevolking van Amsterdam zich zo gedragen heeft in die moeilijke tijd.
Ook is daar toen in de klas aandacht aan besteed, opdat wij in het project over deze bezettingstijd wat meer bewustwording zouden krijgen, hetgeen door mij toen het volgende verhaal en tekeningen heeft opgeleverd.
Ik was me tot die tijd niet echt bewust wat mijn ouders en al de andere mensen mee hebben moeten maken en ik besef nu na al die jaren pas goed, wat een impact dat heeft gehad in de manier waarop wij als oorlogskinderen zijn opgegroeid in een veilige en beschermde naoorlogse tijd.
Vandaar dat iedereen in het opbouwingsproces de tijd van het leven in achterliggende oorlogstijd niet meer konden en wilden maken, omdat de handen uit de mouwen moesten worden gestoken om de oorlogsschade te herstellen.
De oorlogsjaren van 1940-1945 – tekst overgenomen van onderstaande afbeelding
3-5-’55 Peter Sieswerda – De oorlogsjaren van 1940-1945
De vijf oorlogsjaren waren heel erg. Rotterdam werd het ergste getroffen. De Sint Laurenskerk lag tussen het verwoeste land. De kerk was ook een ruïne geworden.
Na enkele maanden reed er geen trein, tram en auto meer. De klokken werden uit de torens gehaald en op vrachtwagens naar Duitsland gebracht. Ook de treinrails werden vernield. Huizen werden gewoon vernield.
En de joden werden uit huis gehaald en naar de kampen in Duitsland gebracht. Toen de werklieden dat hoorden staakten zij. Alles werd verwoest. Er stond geen heel huis meer.
In Amsterdam was de honger erg. De hongertocht begon. De kou was ook erg. Soms aten de mensen bloembollen of suikerbieten. De centrale keuken was er ook. Daar stonden honderden mensen in een rij allemaal met pannetjes.
Op 2 mei strooiden de Engelse luchtmacht voedselpakketten uit. Op vijf mei Bevrijding.
Geef een reactie