31 december 1957
Verteld door: Yvonne Haen-van Scherpenseel (1948), geboren in de Watergraafsmeer. Woont tegenwoordig in Duivendrecht, maar zij voelt zich nog steeds zeer betrokken bij alles wat er in de Watergraafsmeer gebeurt.
Het ‘straatje’, zo noemden wij het deel van de Linnaeusparkweg waar ik mijn jeugd heb doorgebracht. Wij woonden op nummer 95. Op het middenstuk, waar het nu vol staat met geparkeerde auto’s, kon je toen heerlijk spelen met de buurkinderen, waaronder Ati Jonkheer. Zij woonde naast ons. Haar vader had een drogisterij. Ook speelde ik met Joke Vloot van de kapper aan de overkant en met Mieke Heume van de groentewinkel. Mijn nicht Vonneke van Dam was er ook altijd bij. Ook herinner ik me nog de families Cocx, Smal, Keulemans en de Ridder.
Van m’n ouders mocht ik op ballet bij Ina Waalwijk in de Copernicusstraat. Het kostte 8 gulden per maand, voor die tijd een vermogen. Ik vond het geweldig. We hebben nog een keer een uitvoering gehad in het Van Nispenhuis op de Stadhouderskade. Maar uiteindelijk werd het voor mijn ouders toch te duur en moest ik naar de speeltuin op het Mariotteplein. Daar werd ook balletles gegeven, maar daar was het veel goedkoper, slechts 0,50 guldencent per keer. Maar het was natuurlijk veel minder professioneel dan bij Ina Waalwijk! Ik had daar zwaar de pest over in. Mijn vader is nog penningmeester geweest van die speeltuinvereniging.
Als een van de eersten in de buurt hadden mijn ouders een t.v. gekocht (dat was begin jaren 1950). De hele buurt kwam kijken, vooral bij een voetbalwedstrijd zat de kamer helemaal vol! Mijn moeder schonk dan thee uit een hele grote theepot. Bij een doelpunt werd er luidruchtig gejuicht, zo hard dat benedenbuurman Jonkheer precies wist hoe de stand was!
Het toeval wil dat op het ogenblik mijn twee dochters precies aan de overkant zijn komen te wonen! En het is misschien ook leuk te vermelden dat mijn moeder haar hele leven op de Linnaeusparkweg heeft gewoond.
Jan-Dirk Wildeboer:
Ik ben geboren op Linneusparkweg 72 in het sousterrain. Mijn opa en oma, Knoest, woonde boven.
Erg leuk om dit te lezen. Fijne jeugd gehad op de ‘ parkweg’!
Ha Dirk Blankenstein,
Jij woonde op de parkweg op 84, ik woonde op 86 en had een vriendinnetje die Marijke heten, is dat soms een zusje van jou..?
Leuke herkenbare verhalen ook uit mijn jeugd.[1947-1967] op het Linnaeushof boven de fietsenstalling vanVisser.En toen waren er inderdaad allemaal van die buurtwinkeltjes ,Botman :de groentewinkel, kwakman ;de bakker, en een melkwinkel:waar we de gasmuntjes haalde soms, en de melkboer kwam dagelijks langs en met de melkkoker een maatje melk, metteen koken boven want we hadden geen ijskast toen, de libbelle en de donald duck , en op de trap vast begonnen te lezen, De Lisolkar , die de vuilnisbak schoon maakte als die was geleegd, de schilleboer, de ziekenfonds, kwamen allemaal aan de deur.De krant werd ook aan de deur betaald wekelijks.Mijn vader kwam ook bij Kapper:Vloot op de Linnaeusparkweg , ik ging altijd mee om te kijken , want ik wilde kapster worden [25 jaar geweest] En natuurlijk centraal stond de kerk , wij zijn niet Katholiek, maar we leefde met onze vriendinnetjes mee, bruidje worden, spannend, en we speelde ook in en om de kerk, de processies, wat het allemaal betekende wist ik niet, maar dat maakte niets uit. Buurmeisje;Netty zuidema, elleke usi, fam;Donkersloot, fam;hoek, Fam; Winubst, en dat komt allemaal naar boven , ik ben nu 72 jaar, maar fijne jeugd gehad.
Oh wat leuk weer Yvonne! En weer zoveel namen van vriendinnetjes en schoolgenoten! Ik speelde vaak bij Ati Jonkheer (zij had een levensgrote pop die kon lopen!!) Ik vond het altijd zo lekker ruiken in die drogisterij winkel. Ook herinner ik mij Joke Vloot en Vonneke van Dam. Angela en Magda Dekkers woonden op het Linnaeushof en waren ook klasgenoten op de Clara Feijschool. Je hebt gelijk, er werd altijd op straat gespeeld, touwtje springen, verstoppertje, knikkeren en zo al niet meer, wat nu niet meer gebeurd.
Als mijn vader het bekende deuntje fluitte, dan wisten we dat we thuis moesten komen. Er was dan ook duidelijk minder lawaai, dat wij dat deuntje konden horen!
Toen wij op de Mariottestraat kwamen wonen in 1954 waren er nog erg weinig auto’s.
Ik vond het vreselijk dat de kersebloembomen aan 1 kant van de straat werden weggehaald om de straat wijder te maken voor de toenemende auto’s.
Op Zondag ging ik vaak met mijn vader mee om naar voetballen te kijken
Ook waren mijn zusjes en ik allemaal op ballet bij Ina Waalwijk in de Copernicusstraat.
Linnaeusparkweg 84 hs
Leuk, deze berichten over de Linnaeusparkweg, Wij ( onze ouders + 4 kinderen Blankenstein) hebben ook op dat stukje Linnaeusstraat gewoond tegenover het “pleintje” op nummer 84
Wij woonden naast de Familie Berserik, die onder in een Sousterrain wonen huisden.
Daar stond inderdaag de knalrode brandmelder voor de deur . De brandmelder diende ook als “honk” voor het gespeelde honkbal op het pleintje.
Op de parkeerplaatsen op het middenstuk stond in die tijd jarenlang onder een bruin dekzeil een Harley Davidson motor met zijspan weg te kwijnen…. Op mooie zomerdagen gingen wij er wel eens op zitten. Nooit geweten van wie die was .
Mijn ouders waren “huisvrienden” met de famile Keulemans. Met Theo heb ik nog samen gespeeld,
De naam van zijn zus ben ik ( even) vergeten. Er zijn nog wat oude visitefoto’s waar de ouders van Theo en mijn ouders opstaan.
Aan de overkant op het pleintje zat in mijn tijd 1957 – 1963 een bakker op de hoek.
De bakker gaf de jeugd in de tijd van de kerstbomenjacht een stukje terrein achter de zaak, daar lagen de kerstbomen opgestapeld voor het oudejaarsvuur op het plein.
Bij de melkzaak schuin aan de overkant konden ook nog “gasmunten” gekocht worden .
De kapper verderop heeft mij haar regelmatig in toen “moderne Bebop stijl” geknipt.
Honkbal en voetbal waren avondbezigheden. De jeugd rende rond en de ouders keken toe.
In die tijd stonden overdag de voordeuren gewoon open…. je ging op zoek naar je vriendje . Je liep gewoon naar binnen en als er niemand thuis was liep je gewoon weer naar buiten. De meest huizen kon je in die tijd gewoon binnen met een loper (sleutel) .
Ik ging op school op de Linnaeushof.. de weg naar school liep je door de “Tunnel” die halverwege de Linnaeusparkweg lag. Dan kon je binnendoor. Daar waren vroeger ook tennisbanen waar mijn vader speelde.
De verdere beschrijvingen van andere berichtgevers over “leuke tijd en gezellig” kan ik volledig beamen.
Zondagmiddag vaak naar Ajax. Lopend naar de Meer. Jongenstribune 60 cent
In die tijd was alles optimistisch gestemd. De toekomst lag nog voor je. Ik was toen tussen de 12 en 18 jaar..Nu ben ik inmiddels 69 . dus mijn toenmalige speelkameraadjes zijn nu ongeveer dezelfde leeftijd………..
Dirk Blankenstein,
2015
De tennisbanen zijn er nog op het linaeushof, wij woonden op de linaeusparkweg tegenover het poortje(wat u tunnel noemt)
M.VR.gr.
Cobi Blommestein-Venema
Wat leuk om te lezen de familie keulemans waren mijn schoonouders ( beide al overleden ) de zussen van Theo waren Liesbeth en Eugènie zelf ben ik getrouwd met de jongste van het gezin Gerry keulemans. Ik heb jullie naam wel vaker gehoord als het over jeugdherinneringen ging en de linnaeusparkweg.