Het verliefdenlaantje

1952

Door: Jan van Dalen (1935) woonde tot aan zijn militaire dienstplicht in 1955 in de Watergraafsmeer. Na de dienstplicht kwam hij bij het Korps Rijkspolitie terecht. Daar nam hij 35 jaar later, in 1992, afscheid. Jan is enige jaren geleden overleden (red.)

Tekst bij bovenstaande foto: 1953 tijdens een wandeling langs het Verliefdenlaantje. Links staat Jan van Dalen (toen wonend op Willem Beukelsstraat 22) met achter hem zijn vriendinTruus Blomvliet (Celebesstraat 130). Rechts in uniform staat Jans vriend Anton Bevaart (Galileïplantsoen 19) met achter hem zijn vriendin Lies van der Laan (Linnaeusparkweg 98). Anton en Lies zijn in 1957 naar Canada geëmigreerd. De twee oude vrienden Jan en Anton onderhouden nog steeds het contact en ontmoeten elkaar, als het even kan, bijna ieder jaar wel een keer. Alle rechten voorbehouden

In mijn verkeringstijd, omstreeks 1953, was het toen zogenoemde ‘verliefdenlaantje’ erg in trek voor een zondagmiddagwandeling. Het ‘laantje’ begon bij de Oetewalerbrug. We liepen dan over dat vrijliggende voetpad, door struikgewas nauwelijks zichtbaar vanaf de Linnaeuskade, langs de Ringvaart. Ideaal toch? Onderweg zag je de gashouders en het asiel staan en even daar voorbij gingen we het donkere tunneltje onder de spoorweg door. Zo kwamen we bij de brug in de Molukkenstraat aan het begin van de Oosterringdijk. Langs die dijk hielden we meestal een ‘wandelpauze’, omdat je daar heerlijk in het gras kon liggen en gelijktijdig de zondagse bedrijvigheid op de volkstuinen gadeslaan.

Aan dezelfde dijk stond toen nog de voormalige dienstwoning van de Watergraafsmeerse gasfabriek, waar mijn grootvader Pieter Roelof van Franeker destijds gasmeester was. Mijn grootouders en hun drie kinderen (waaronder mijn moeder) bewoonden die dienstwoning van 1917 tot 1925. Ik heb dat natuurlijk niet zelf meegemaakt, maar toch zie ik die woning, omdat ik er zo vaak langs gelopen ben, in gedachten nog altijd voor me. De gasfabriek werd omstreeks 1930 gesloopt, de woning bleef echter nog vele jaren bestaan en maakte later deel uit van het er bij gebouwde laboratorium van het Kernphysisch Instituut. Nu is ook daarvan niets meer te zien.

Verder wandelend kwamen we bij de Kruislaan en volgden die tot de Middenweg. In die rustige omgeving zag je slechts een paar boerderijen in het veld liggen. Maar ook die, behalve de bewaard gebleven Anna’s Hoeve aan de Kruislaan, verdwenen in mijn geheugen van Oost. Over de Middenweg (de reigernesten van Frankendael ontwijkend) liepen we weer terug naar het beginpunt bij de in 1924 over de Ringvaart gebouwde stenen Oetewalerbrug. Voor ons in die tijd een goed bestede zondagmiddag!