1939
Bron: C.A.L. Sander – Krantenbericht van 4 november 1939
Wat er vroeger te zien viel op de Maliebaan
.
Lees ook: De Maliebaan
.
Een aantal van deze bodemvondsten is in het bezit gekomen van Stichting Vrienden van Watergraafsmeer (geschonken door Hugo van Answaarden, zoon van de heer L. Janszen, die eigenhandig de voorwerpen uit de aarde heeft gehaald in de buurt van het huidige Robert Kochplantsoen en Kruislaan). Ze zijn te bewonderen in het Watergraafsmeermuseum.
Toen begin jaren ’60 die woonblokken aan de andere kant van het Robbert Kochplantsoen werden gebouwd, (Eisingastraat c,a) werd begonnen met het uitdiepen van de grond. Vader Lau smoesde met de arbeiders en mocht dus de bouwput in, dagenlang bleef hij op jacht, brak al zn nagels, stampte met vuile schoenen door het huis, maar het resultaat was schitterend, overal bij ons thuis lagen de potscherven, kapotte flessen, kaatsballen en weet ik wat nog meer. We hadden een waar museum in de voorkamer. Na Laurens Janszen’s dood mocht broer Hugo het hebben, vonden we, en zo belandde het toen hij uit de Meer vertrok in het Watergraafsmeermuseum
In onze achtertuin vond ik een (rijwiel)plaatje met: Algemene WIELRIJDERS bond) en wapen v/d nederlandse leeuw en erboven: 1883. Achterkant met 1 haakje, het andere is afgebroken (bij ongeluk?) vermoedelijk via Middenweg aangespoeld.
Reactie graag…zuidemje@live.nl
Wat leuk dat je een plaatje van de ANWB hebt uit 1883. In dat jaar is de ANWB opgericht:
De ANWB werd op 1 juli 1883 opgericht door leden van de Haagse en de Haarlemse Vélocipèdeclubs, met onder anderen Edo Johannes Bergsma en Dirk ter Haar en Everard Kol (1859-1935), telg uit de Utrechtse Bank Vlaer & Kol onder de naam Nederlandsche Vélocipèdisten-Bond op de Maliebaan te Utrecht. De club had toen 200 leden. Twee jaar later werd de naam veranderd in Algemene Nederlandsche Wielrijders-Bond, waar de afkorting A.N.W.B. vandaan komt. Sinds de vereniging formeel ’toeristenbond’ heet (1905), hebben de letters ANWB geen betekenis meer.
Waar het plaatje voor bedoeld was weet. Een fietsplaatje werd door de overheid uitgegeven. Je moest ervoor betalen. Het was een soort belasting. Als je in de bijstand zat kreeg je het gratis, maar dan zat er wel een gat in zodat iedereen kon zien dat je in de bijstand zat.
Wij hebben 2 van die plaatjes gekregen (zonder gaatje overigens). Ze liggen in een vitrinekastje van het Watergraafsmeermuseum.