Hogeweg 15
- Spring naar de hoofdnavigatie
- Door naar de hoofd inhoud
- Spring naar de eerste sidebar
- Spring naar de voettekst
VvWGM verzamelt alles wat met dit voor ons speciale stadsdeel verband houdt d.m.v. diverse rubrieken.
VvWGM verzamelt alles wat met dit voor ons speciale stadsdeel verband houdt d.m.v. diverse rubrieken.
Margriet Groen
Heel vaak gegeten toen. Het was ‘n vegetarische keuken, dat was toen nog niet zo bekend. Het eten was zo heerlijk klaargemaakt dat je het vlees of vis niet miste. Er werd ook geen alcohol geschonken en lekkere alcoholvrije wijn bestond toen nog niet. Geheel in het teken van de levenswijze van tandarts Baerents.
Ik was 17 jaar oud en ging als tandartsassistente aan de slag bij tandarts baerents. Ook maakte ik de verbouwing mee en de start van de flying dutchman .Ik heb er een paar jaar gewerkt ,de andere assistente was bertha wind, die heeft er tientallen jaren gewerkt.
Ook startte tandarts zwerk in de voorkamer.
Ik ben nu 65 jaar oud. Een geweldige tijd gehad daar .
Ik zou een boek vol kunnen schrijven over deze markante man en zijn ideeen.
Mevrouw baerents, een schat van een vrouw !
Op maandag was tds baerents er niet, dan gingen bertha en ik de kasten in de was zetten en later weer uitpoetsen en de rest van de spreekkamer schoonmaken. Je leerde daar echt werken!
Wat een tijd!
In 1960 heb ik een paar maanden bij tandarts Baerents gewerkt als assistente. Er was nog een andere assistente die ik nooit heb ontmoet. Haar moeder was ziek als ik me goed herinner en daardoor was ze er niet altijd. Was ze er wel, dan kreeg ik ander werkzaamheden, zoals de betimmering maken rond de verwarming ergens in huis. Mevr. Baerents was een lief mens waar ik veel van heb geleerd. Ze kookte vegetarisch in de grote keuken in het souterrain.
Soms deden we samen boodschappen. In het begin had ik nog geen kamer in Amsterdam, dus sliep ik samen met de meisjes op de slaapkamer. Later had ik een kamer ergens in de buurt, een grote donkere kamer met oude donkere meubels, gemeubileerd gehuurd dus.
Omdat hij vaak ook ;s avonds nog patiënten ontving werd er van me verwacht dat ik er dan was. Maar dat kon ik niet want ’s avonds van 7 tot 10 zat ik op de Tekennormaalschool 5 avonden in de week. Dat was in de tuin achter het Rijksmuseum.
Leuk om te lezen. Wij (de familie Baerents) hebben nog steeds contact met Bertha. Tandarts Baerents was mijn opa.
Misschien kwam je wel na mij Loes Dolman. Ik was net 21 jaar en nu ik de naam van de andere assistente lees, gaat het wat dagen… Ze heette dacht ik óók Bertha. Het zou best kunnen…dat zij het was!
Of ik kwam net nou jou….als ik het even uitreken.
Ik typte ook vaak de verslagen van de vergaderingen van de natuurartsen, o.a. Dr. v.d. Upwich ergens uit het Gooi.
Ik heb er eind jaren 70 regelmatig gegeten. Zeker elke week. Betaalbaar en heel erg lekker! Als je daar beneden binnen kwam zei Jan altijd steevast: “Welkom aan boord” 🙂
Het voorgerechtje van champignons met kaas uit de oven wat ik daar vaak nam was mijn favoriete voorgerecht. Ook was er keuze uit allerlei biologische sapjes. Fijne herinneringen aan het Kombuys.
Begin jaren ‘70 woonde ik in de buurt en heb hier een paar keer gegeten. Toen nog één van de weinige vegetatische restaurants. Bij het vegetarisch concept hoorde ook: geen alcohol.
Ik heb daar voor het eerst kennis gemaakt met gede-alcoholiseerde wijn. Veel lekkerder dan druivensap. Een goede herinnering.
Was onze zeer betrokken tandarts met klassieke muziek tijdens de behandeling. Tevens ontdekker van een heerlijke brood soort en uiteindelijk restauranthouder waar ik een paar keer heerlijk gegeten heb. Bijzondere man en onvergetelijk.
Dat wist ik niet dat hij er later een restaurant had! Ik haalde destijds wel eens brood als ik niet in de praktijk moest helpen omdat de andere assistente er weer was. Dat was in 1960. Dat was bij die ‘lekkere’ bakker in de Ruischstraat (hoop dat ik het goed schrijf, kan ook Ruysstraat zijn?). Heerlijk volkorenbrood van Hartog, als ik me de naam goed herinner.
Ik ging ’s avonds naar de Kunstnijverheidsschool, afdeling Tekenleraren achter het Rijksmuseum. Later ontslag genomen want soms moest ik ’s avonds blijven omdat er een patient kwam. Maar dan kwam ik te laat op school, dat kon niet. Dus met een naar gevoel afscheid genomen van de lieve mensen en hun aardige kinderen! Die waren iets jonger dan ikzelf,
Wat heeft de goede man zijn restaurant handig en bijzonder ingericht, geen tafelpoten waardoor er meer mensen aan 1 tafel konden zitten. En geen aparte stoelen maar een bank waardoor er 3 man aan 1 kant kon zitten. Jammer dat ik er nooit geweest ben.
Leuk om te lezen. Tandarts Baerents is mijn opa.
Annemarieke, je was toen nog lang niet geboren toen ik bij je opa en oma als assistente werkte.
Ik heb er mooie herinneringen aan. Wat een lieve mensen!
Wat heb ik lekkere dingen leren koken van je oma, de verrukkelijke boerenkool met kaasblokjes o.a., zó lekker dat we het nu nog steeds zo maken, afwisselend met een lekkere worst van Ekoplaza.
Tandarts Barents is mij zeer bekend, mijn ouders hadden hem als petroleumklant. Hij had zelf een systeem bedacht en dit laten aanleggen waardoor de oliehaarden vanuit een tank in de tuin (ondergronds) werden voorzien brandstof. Ook hebben zij zijn Volkswagen bus overgenomen voorzien van een door hem zelf bedacht slaapplek. Ben in 1964 met deze bus op vakantie door Europa geweest.
Speciale vermelding verdient nog het geesteskind van de baardige tandarts Gerard Jan Baerents, The Flying Dutchman (later ’t Kombuys) op de Hogeweg waar mensen konden eten op ‘biologisch-tandheelkundig verantwoorde grondslag’.
Uit: Ons Amsterdam 2005
Foto: Beeldbank Amsterdam – 1983 Alle rechten voorbehouden