31 december 1948 – 31 december 1967
Door: Guus Hommes. Ik ben geboren op 22 mei 1949 in het Burgerziekenhuis in Amsterdam. Na mijn geboorte ben ik gaan wonen in de 1e Ringdijkstraat 22, mijn ouders woonden in bij de
ouders van mijn moeder. In 1957 verhuisden we naar het Mendelhof. In 1968 vertrokken we naar Woudenberg. Sinds mijn pre-pensioen woon ik in Menado, Celebes, Indonesie.
Oorspronkelijk heette deze straat Schoollaan, omdat er twee scholen stonden, vermoedelijk een lagere school en zeker een kleuterschool. Uit de tijd dat ik baby was kan ik mij uiteraard niets meer herinneren. In 1952 verhuisden mijn ouders naar de Kromme Mijdrechtstraat in Zuid. Ik kwam heel vaak bij mijn opa en oma.
Een aantal dingen die ik mij goed kan herinneren:
In de zomer kwam er ‘s avonds een rijdende ijscoman, een soort autobus getrokken door een paard met de naam ‘de Waal’, zij verkochten alleen vanilleijs op wafel of hoorntje.
De scholen waren omgeven door een hek, in de straat woonde een “onvolwaardige” (zo noemde men deze mensen in die tijd) die probeerde door de spijlen van het hek te klimmen, kwam niet verder dan zijn hoofd en zat klem. Geholpen door o.a. mijn opa hebben zij hem bevrijd door de spijlen uit te buigen.
Tegenover ons huis was een kleine straat. In deze straat woonde de familie Wielinga en zij hadden aan het eind van dat straatje hun kwekerij. De Wibautstraat en de Pres. Steynplantsoen waren nog niet zo breed als nu. Rond 1957 werden de huizen in dit straatje afgebroken en Wielinga verhuisde met de kwekerij naar de zijkant van Frankendael.
Aan het einde van de Ringdijkstraat aan de achterzijde van de huisjes van o.a. Wielinga, was een boerderij. Ikzelf heb daar eigenlijk geen herinneringen aan behalve een grote schuifdeur. Daar woonde Arie, een voor mij vreemde man, die allerlei reclamewerk deed. Eerst als sandwichman en later met een melkboerenkarretje met motortje en reclameborden.
Op de hoek van de 1e Ringdijkstraat en de Ringdijk was een soort sousterain. Daar had een meneer een werkplaatsje in producten voor wrijfwas. Omdat hij de oudere buurtjongens vaak om betaalde hulp vroeg noemde men hem “de baas”. Later is dat bedrijfje verplaatst naar een nieuw bedrijvencomplexje aan de Zeeburgerdijk, vlakbij het toenmalige abattoir en de KIPS leverworstfabriek. De baas woonde later op de hoek van de Middenweg en de Kruislaan, niet aan de kant van de marechaussee.
Later was in dit sousterain een draaierij gevestigd en het laatste wat ik weet, de AGO (soc. Werkpl.) had daar een werkplaatsje voor het inrijgen van fietswielen.
Lees: Mijn jeugd in de Watergraafsmeer (deel 2)
Lees: Mijn jeugd in de Watergraafsmeer (deel 3)
Lees: Mijn jeugd in de Watergraafsmeer (deel 4)
Geef een reactie