Gebouwtje van Duitse bezetter monument.
Aanvullende informatie van Wikipedia:
Het onopvallende gebouwtje staat aan het zuidelijk eind van de Middenweg, vlak voordat zij onder de rijksweg 10 duikt. Het staat daarbij samen met een elektriciteitshuisje in een groenstrook tussen de Middenweg en haar ventweg. In de Tweede Wereldoorlog bouwde de bezettingsmacht aan een verdedigingslinie rondom Amsterdam. Zij maakte daarbij gebruik van natuurlijke barrières, waarvan er een lag waar later die rijksweg, ook wel rondweg Amsterdam, werd aangelegd. Ten behoeve van die post werd een zogenaamd Bereitschaftsraum gebouwd. Het gebouwtje heeft de structuur van de lichtste categorie bunker, dat wil zeggen dat de wanden van baksteen zijn met een dikte tot 65 centimeter (verstärkt feldmässig). Na de Tweede Wereldoorlog kreeg het diverse bestemmingen tot bloemenstal aan toe.
Het werd op 26 augustus 2003 tot gemeentelijk monument verklaard; het was toen een van nog resterende bezettersgebouwtjes; de rest is afgebroken.
Gebouwtje Duitse bezetter monument
In Ons Amsterdam van januari 2004 las ik daarover het volgende :
Watergraafsmeer heeft er sinds een half jaar (2004) een gemeentelijk monument bij.
Het staat in een groenstrook tegenover Middenweg 460. Een misbaksel van een stenen gebouwtje, dat voor een groot deel is verstopt in bosschages. Het is een Bereitschaftsraum (wachtlokaal) dat de Duitsers tussen 1942 en 1944 neerzetten en maakte deel uit van de tweede verdedigingslinie drond Amsterdam. De eerste linie lag op de plek waar nu de Ringweg loopt .Een betonnen versperring moest de vijand op afstand houden. Soldaten in schuttersputjes vormden de tweede linie die vlak achter het nu tot monument verheven wachtlokaal lag. De Amsterdamse Raad voor de Monumentenzorg vond dat het gebouwtje de monumentale status verdiende vanwege “de lokale cultuurhistorische waarde; het belang van de krijgsgeschiedenis en de zeldzaamheidswaarde.”
Zeldzaamheidswaarde? Langs de Durgerdammergauw naar Ransdorp staat ook zo’n gebouwtje; aan de Lansmeerderdijk vind je een kleine bunker op de fundering van een schoorsteen; achter de ABN-Amrobank in de Vijzelstraat staat in de tuin een bunker, nu een schuurtje; langs de IJdijk op het eiland Zeeburg is waarschijnlijk nog steeds een clubhuis te zien dat boven op een bunker uit de tweede wereldoorlog staat. En achter de vroegere dependance van het Sweelinckcollege aan de G.Metsusstraat staat een betonnen bunker die de Duitsers gebruikten voor stroomvoorziening en communicatie. Vanaf de Van Miereveldstraat is hij te zien.
Krijgsgeschiedenis? Het monument aan de Middenweg heeft er geen rol in gespeeld. “Ik was ongeveer twaalf toen dat ding werd gebouwd, maar ik heb er nooit soldaten in gezien, het is nooit gebruikt,”vertelt een mevrouw me die vlakbij bij het monument woont.
De bekendheid met de functie van het gebouwtje is overigens zeer gering bij de omwonenden. “ Werklozen moesten daar inde jaren dertig stempelen,” wist iemand me te vertellen.
Je kan natuurlijk zeggen dat je beter een gebouw te veel kan beschermen dan te weinig, maar de beschermde status van de Berteitschaftsraum is overdreven. Maar wie A zegt, moet ook B zeggen. Het vroegere wachtlokaal, nu een bloemenopslagplaats, is eigendom van het stadsdeel Oost-Watergraafsmeer. Wat is makkelijker dan een bordje bij het wachtlokaal te zetten waarop iets over de geschiedenis wordt verteld? Knap het monument een beetje op; haal de struiken weg die het verbergen. Er is geen reden meer voor camouflage.
Frans Heddema
Januari 2004
Bron: Wikipedia