In Betondorp wonen vele bejaarden
Krantenartikel – 14 maart 1969
- Spring naar de hoofdnavigatie
- Door naar de hoofd inhoud
- Spring naar de eerste sidebar
- Spring naar de voettekst
VvWGM verzamelt alles wat met dit voor ons speciale stadsdeel verband houdt d.m.v. diverse rubrieken.
Josine Carton-Metz
Ik herken mij niet in dit artikel. In mijn jeugd, 1954-1975 in Betondorp waren veel kinderen. Watergraafsmeerschool had volle klassen. Bakker, groenteman, zuivelwinkel, 2 slagers, apotheek, schoenenwinkel, tabakswinkel en kleine een supermarkt later kwam er nog een bij. Dat alleen al op de Brink. Elders in het dorp waren nog meer winkels,kappers etc. Dus zo karig met voorzieningen was het niet.
Johan Link
Wat ik me kan herinneren is dat er een grote groep omaatjes, opaatjes, tantes en ooms in het dorp woonde. Kreeg als jochie begin 70 er jaren nog wel eens het verzoek de tuin van oma die en die te ontdoen van het onkruid. Kreeg Jopie weer een kwartje voor zijn zwoegen. Toch ook jonge gezinnen want de bovenwoningen hadden geen tuin natuurlijk maar meestal wel 2 kamers extra voor de nodige gezinsuitbreiding
Hendrika Kaptein-Wolff
De vele bejaarden waren wel blij dat wij, met 2 dochters van 5 en 2, in betondorp kwamen wonen. Zij waren erg aardig voor ons, verjonging.
Lida Bijkerk
Wat eerst sociale huur was word nu vrije sector 1650!!!!!!!!! P/M Er wonen alleen yuppen en Chinezen (expats)
Bep Bruijn
Heel erg toch gaat Amsterdam naartoe
·
Josine Carton-Metz
Ik herken mij niet in dit artikel. In mijn jeugd, 1954-1975 in Betondorp waren veel kinderen. Watergraafsmeerschool had volle klassen. Bakker, groenteman, zuivelwinkel, 2 slagers, apotheek, schoenenwinkel, tabakswinkel en kleine een supermarkt later kwam er nog een bij. Dat alleen al op de Brink. Elders in het dorp waren nog meer winkels,kappers etc. Dus zo karig met voorzieningen was het niet.
In 1969 was ik net 2 jaar getrouwd en woonde vanwege woningnood in, op de zolderverdieping van mijn ouderlijk huis in de Veeteeltstraat. Natuurlijk woonden en wonen er, zoals overal ook bejaarden in het dorp. Maar dat deze aan hun lot waren overgelaten zonder voorzieningen is sterk overdreven. Het kranteartikel is geschreven door een waarnemer op afstand die niet op de hoogte was van de grote sociale cohesie, dus veel burenhulp. Het artikel gaat over grijs, maar komt gekleurd en tendentieus over. De schrijver is gestopt bij zijn/haar eigen mening en heeft niet de moeite genomen om verder te kijken dan zijn/haar neus lang is. Een beetje jammer.