In 1925 werd de Amstellaan (na de oorlog Stalinlaan en nu Vrijheidslaan) voltooid. Het door Berlage ontworpen nieuwe stadsdeel Plan Zuid had echter nog geen directe verbinding met de rest van de stad. De barrière was de Amstel. In zijn ontwerp had architect Berlage wel rekening met de ontsluiting van Plan Zuid gehouden. Snelle verbetering van de infrastructuur werd noodzaak omdat aan de andere zijde van de Amstel ook de Transvaalbuurt en Betondorp waren gesticht. De Nieuwe Amstelbrug (Ceintuurbaanbrug) was aanvankelijk de dichtstbijzijnde vaste oeververbinding en ter hoogte van de Amstellaan was een pontje.
Besloten werd ook daar een brug aan te leggen. Berlage kreeg de opdracht een ontwerp te maken. Ir. Cornelis Biemond, hoofd directie bruggen van de gemeentelijke Dienst der Publieke Werken was verantwoordelijk voor het technische gedeelte en Berlage voor het architectonische. In 1928 was het ontwerp gereed. De brug zou worden voorzien van een basculeklap en was al op voorhand voorzien van tramsporen die echter pas in 1939 ingebruik werden genomen. Voor de kosten was 1.600.000 gulden gereserveerd. Zoals men van Berlage gewend was, had hij ook nu weer veel aandacht voor detail en symboliek. De brug was toen hij gereed kwam met 80 meter lang en 24 meter breed de grootste van Amsterdam.
Op 28 mei 1932 werd de Berlagebrug, onder belangstelling van duizenden Amsterdammers, feestelijk geopend. Tijdens de openingsceremonie sprak Burgemeester W. de Vlugt van de gemeente Amsterdam onder andere het volgende:
“Zij is voltooid in een periode van depressie; maar zij staat daar als een teeken, dat Amsterdam ook in moeilijke oogenblikken niet versaagt en getrouw aan de nobele traditie van ons volk den plicht verstaat een eens begonnen werk te voltooien.”
Bron: Wikipedia
Jo Haen zegt
In 1925 werd de Amstellaan (na de oorlog Stalinlaan en nu Vrijheidslaan) voltooid. Het door Berlage ontworpen nieuwe stadsdeel Plan Zuid had echter nog geen directe verbinding met de rest van de stad. De barrière was de Amstel. In zijn ontwerp had architect Berlage wel rekening met de ontsluiting van Plan Zuid gehouden. Snelle verbetering van de infrastructuur werd noodzaak omdat aan de andere zijde van de Amstel ook de Transvaalbuurt en Betondorp waren gesticht. De Nieuwe Amstelbrug (Ceintuurbaanbrug) was aanvankelijk de dichtstbijzijnde vaste oeververbinding en ter hoogte van de Amstellaan was een pontje.
Besloten werd ook daar een brug aan te leggen. Berlage kreeg de opdracht een ontwerp te maken. Ir. Cornelis Biemond, hoofd directie bruggen van de gemeentelijke Dienst der Publieke Werken was verantwoordelijk voor het technische gedeelte en Berlage voor het architectonische. In 1928 was het ontwerp gereed. De brug zou worden voorzien van een basculeklap en was al op voorhand voorzien van tramsporen die echter pas in 1939 ingebruik werden genomen. Voor de kosten was 1.600.000 gulden gereserveerd. Zoals men van Berlage gewend was, had hij ook nu weer veel aandacht voor detail en symboliek. De brug was toen hij gereed kwam met 80 meter lang en 24 meter breed de grootste van Amsterdam.
Op 28 mei 1932 werd de Berlagebrug, onder belangstelling van duizenden Amsterdammers, feestelijk geopend. Tijdens de openingsceremonie sprak Burgemeester W. de Vlugt van de gemeente Amsterdam onder andere het volgende:
“Zij is voltooid in een periode van depressie; maar zij staat daar als een teeken, dat Amsterdam ook in moeilijke oogenblikken niet versaagt en getrouw aan de nobele traditie van ons volk den plicht verstaat een eens begonnen werk te voltooien.”
Bron: Wikipedia