Landbouwstraat, voetbal en vier generaties Janse

1934 – 2022
Auteur: Eric Janse
Mijn naam is Eric Janse en ik woon in Ottawa, Canada. Mijn vader Johannes Gerard ‘Ger’ Janse is geboren en getogen in ‘Betondorp’ (Cement Village) voordat hij in 1960 naar Canada emigreerde. Zijn ouders, mijn grootouders, Antje de Roos en Johannes Michael Janse, woonden vóór de oorlog in de Landbouwstraat 58 en voedden daar hun drie jongens op: Pieter (midden), Wouter (links) en Ger (rechts).

Voetbal was in Betondorp een belangrijk onderdeel van hun leven. Mijn grootvader voetbalde en was lid van het plaatselijke bestuur dat voetbal organiseerde. Ik erfde een pen die van hem was met de letters ‘a.s.v. T.W.M.’ erop, wat staat voor ‘Amsterdam Sport Vereniging Tuindorp WatergraafsMeer’.

Ik herinner me dat mijn vader me een verhaal vertelde over hoe zijn vader, na de hele dag als timmerman te hebben gewerkt, thuiskwam met een lekkere, huisgemaakte maaltijd, bereid door zijn moeder. Maar zodra de familie aan tafel zat om te eten, klopte er vaak iemand op de deur in de Landbouwstraat om voetbalzaken met zijn vader te bespreken, tot grote frustratie van zijn moeder! Dit was natuurlijk in de tijd voorafgaand aan het gewone gebruik van telefoons, en natuurlijk zaken als e-mail of sms.

Mijn vader voetbalde ook als jongere en hier is zijn spelersidentificatiekaart.

Helaas heb ik geen voetbalfoto’s, noch van mijn grootvader, noch van mijn vader. Dit is de enige voetbalfoto die ik kon vinden tussen de foto’s en papieren die ik heb geërfd.

Mijn vader verliet Betondorp toen hij in april 1960 naar Canada emigreerde. Hier is een foto waarop hij de Landbouwstraat 58 verlaat op weg naar Schiphol Airport.

Mijn vader vestigde zich in Edmonton, Alberta, waar hij mijn moeder, Neeltje Verboom, ook een Nederlandse emigrant, ontmoette. Ze trouwden in 1964 en kregen twee zonen, ik en mijn broer Roy. Toen we opgroeiden, vertelde onze vader ons verhalen over opgroeien in Betondorp, inclusief voetbalgerelateerde verhalen.

Zo vertelde hij over een kleine jongen wiens ouders een groentenwinkel in de buurt hadden en die opgroeide tot een van de beste Nederlandse voetballers ooit: Johan Cruyff. Hij vertelde ons natuurlijk ook over de grootsheid van het voetbalteam Ajax Amsterdam met het stadion op slechts een paar minuten lopen van hun huis aan de Landbouwstraat.

Het is misschien niet verrassend dat voetbal een grote rol speelde toen mijn broer en ik opgroeiden. We speelden allebei voetbal in lokale of schoolteams, waarbij mijn broer zowel speler als keeper was, en onze vader was coach, scheidsrechter en organisator van kleine voetbalcompetities. Onze moeder bracht voor in de rust water, sap of sinaasappelschijfjes voor het hele team. We hadden altijd een voetbal bij ons als we op vakantie gingen, hier is een foto van ons aan het spelen op het strand van Pacific Rim National Park op Vancouver Island in de vroege jaren 80.

We hebben zelfs met onze vader gevoetbald in de kelder van ons huis tijdens de lange, koude Canadese winters. Tot op de dag van vandaag voetballen mijn broer en ik nog steeds en zijn grote fans van team Oranje. De jongste zoon van mijn broer is de laatste Janse die voetbalt.

We hadden het geluk dat we regelmatig familiebezoeken aan Nederland konden brengen en dat waren altijd bezoeken aan oma en opa. Op een gegeven moment, waarschijnlijk toen al hun kinderen het huis uit waren, verhuisden ze van de Landbouwstraat 58 naar 56, een kleiner huis. Hier ben ik met mijn grootvader in 1970, hij stierf twee jaar later in 1972.

Tijdens dat bezoek kwam de hele familie Janse bij elkaar en werd er een foto gemaakt op de Brink (mijn broer staat er niet op omdat hij nog niet geboren was, hij is de jongste van die generatie Janse’s).

Hier is weer een foto van mijn broer en ik die oma helpen met het bereiden van het avondeten tijdens een bezoek in 1976.

En hier wat foto’s van een reis in 1989, de eerste van mijn oma met mijn vader en de tweede van mijn oma met mezelf.

Bij dat specifieke bezoek hoorde ook een pelgrimstocht naar het Ajax-stadion. Tijdens een eerder bezoek, toen mijn broer en ik veel jonger waren, liepen we naar het stadion en ontdekten dat het allemaal gesloten en op slot was. Een vriendelijke onderhoudsmedewerker deed, na onze uitleg waarom we daar waren, de deur voor ons open en liet ons rondkijken.

Mijn grootmoeder woonde tot 1990 aan de Landbouwstraat, toen ze, na zo’n 60 jaar in dezelfde straat gewoond te hebben, verhuisde naar een verpleeghuis waar ze in 2002 zou overlijden. Mijn vader overleed op zijn beurt in 2005 maar Betondorp bezoeken aan Betondorp doen we nog steeds. In 2007 hielden we een familiereünie in Nederland en keerden we terug naar de Landbouwstraat.

Hier zijn mijn kinderen voor het huis van hun voormalige overgrootmoeder.

Onze moeder is in 2020 overleden, maar de band die mijn broer (die in South Carolina in de Verenigde Staten woont) en ik met onze Nederlandse roots hebben, blijft sterk. Nog deze zomer (augustus 2022) bezocht een van de zonen van mijn broer Nederland en onze nicht Erica (de dochter van Wouter Janse) was zo vriendelijk om hem mee te nemen naar Betondorp, inclusief bezoeken aan de Landbouwstraat en het Watergraafsmeermuseum.

Ondanks de grote geografische afstand die ons scheidt, zal er altijd een speciale band blijven bestaan met de prachtige buurt die Betondorp is.

Eric Janse
Ottawa, Canada
Janse96@hotmail.com