Hij speelde stopperspil maar ook links- en rechtsback.

Zeeburgia, een kanjer van een club
Hij begon als jongetje bij O.V.V.O. maar daar beviel het hem niet zo goed. Hij stapte over naar Zeeburgia, een kanjer van een club, en had daar een moordtijd. Zeeburgia was in tegenstelling tot O.V.V.O. een ‘Mooie jassenclub’. Louis bracht het tot het 1e elftal van Zeeburgia. Tot zijn 22e is hij daar gebleven. Louis is daar ook gepromoveerd naar de 1e klasse in het seizoen 1955 /1956. Door het behalen van die promotie kregen de spelers een horloge met inscriptie. Het klokje is weliswaar kapot maar hij heeft het nog steeds. Daarna verhuisde hij naar D.W.V. in Nieuwendam. Hij kreeg daar voetbalschoenen, een shirt en een broek.

Met de pont naar Noord
Hij speelde stopperspil maar ook links- en rechtsback. Bij DWV speelde men het WM-systeem, dat bestond uit 5 man voorin, 3 midden, 2 backs en de keeper. Hij speelde daar een jaar of 6 tot zijn 28e. Om bij de club in Noord te komen fietste hij via de Zeeburgerdijk naar de pont over het IJ bij de de Ruyterkade en vandaar weer verder. Er stonden tijdens wedstrijden wel zo’n 3 a 4.000 mensen langs de kant om de club aan te moedigen. Maar toen ze eens in Gouda speelden werden de ruiten van de spelersbus door boze supporters stukgegooid. Ook toen al.

Louis kon goed voetballen en werd daarom geselecteerd voor het Amsterdamse elftal, waar selectiewedstrijden werden gespeeld om in het Noord-Hollands elftal te komen, wat hem ook lukte.

Terug naar O.V.V.O.
’s Winters werd er gevoetbald maar in de zomer deed hij aan honkbal bij de club, net als 2 broers van hem, waarvan Jan nog international is geweest. Daarna keerde hij weer terug bij O.V.V.O. maar moest in 1965 wegens een vervelende knieblessure stoppen.

Trainerscursus
Het voetballen liet Louis echter niet los. Hij ging een trainerscursus volgen, behaalde zijn diploma in Zeist en begon als jeugdtrainer bij O.V.V.O. Hij maakte jaren later met de selectiespelers na het behalen van een periodetitel een uitstapje naar Winterberg. Dat werd betaald uit de recettes. Voor een staanplaats moest je als jongen 10 cent betalen en een volwassene 45 cent. Je had toen ook al sponsors. Maar op de shirts mocht toen nog geen reclame staan. Alleen de clubkleuren.

Louis laat D.J.K. promoveren
Buurclub D.J.K. zag wel wat in hem en haalde hem over om hoofdtrainer van het 1e elftal te worden. Dat was rond 1968. Jan Bakker was toen 1e penningmeester en Nico Meijer , wie kent hem niet, 2e penningmeester. Louis presteerde het om het 1e naar de 2e klasse K.N.V.B. te laten promoveren. Duizenden mensen stonden bij de kampioenswedstrijd langs de lijn ! Na 2 jaar degradeerde D.J.K. echter weer naar de 3e klasse. Het bleek toch te hoog gegrepen.

Hennie Meijer
Na 5 jaar D.J.K. volgden 5 jaar hoofdtrainerschap bij T.O.G. maar daarna keerde hij weer terug bij D.J.K. waar hij o.a. Hennie Meijer in het 1e elftal trainde. Hennie kwam van Z.P.C., het was een goaltjesdief, en werd later ontdekt door AJAX, waar hij een aantal jaren speelde.

Een veelgevraagde trainer
Na D.J.K. ging hij terug naar T.O.G. om daarna trainer te worden bij Meerboys. Uit het feit dat hij door veel clubs gevraagd werd blijkt dat hij een zeer goeie trainer was. Na 3 à 4 jaar T.O.G. (4e klasse KN.V.B.) volgden nog zijn werk als jeugdtrainer van Xantos (fusie van O.V.V.O. en Animo) waar hij ongeveer 2 jaar werkzaam was.

FORTIUS
Kort na de fusie van D.J.K. en Madjoe waaruit FORTIUS ontstond (1993) zo rond 1997/1998, werd hij op zijn 68e door die club gevraagd om als interim hoofdtrainer het 1e op zich te nemen. Het elftal stond met 10 punten onderaan maar door de inspanningen van Louis en zijn staf, Wim van Hulzen en Hans de Haan, won het elftal van toen af aan alle wedstrijden en werd zelfs bijna periodekampioen, maar het belangrijkste was… er werd niet gedegradeerd!
.

Samen met Nico Meijer het klussenteam
Momenteel doet Louis het wat rustiger aan maar trainer is hij nog steeds. En wel van de mini-pups van 5 en 6 jaar. Ook is hij vaak in de kantine van FORTIUS te vinden om met andere ‘oud-gedienden’ herinneringen op te halen aan vroeger. Maar samen met Nico Meijer vormt hij ook het klussenteam van FORTIUS. De ‘oud-gedienden’ zijn van onschatbare waarde voor de club. Dat mag ook wel eens gezegd worden. Ze doen heel veel vrijwilligerswerk. De club kan niet zonder hen.

Jo Haen – van Langen