21 september 1964 – 22 september 1965
Door: Michel Jonker (1954) Tot 1975 op het Pretoriusplein gewoond, woont nu in Frankrijk.
Onlangs zag ik hem op Schiphol, ik was juist een paar dagen in Amsterdam geweest. Ik moest meteen denken aan mijn tijd vroeger op de St. Lidwinaschool. Hij zat niet bij mij in de klas, wel bij mijn oudere broer. Mijn zus kent hem ook nog goed, zij werd door hem altijd voor rooie uitgescholden. Zij schold dan terug met brillenjood. Niet dat hij joods was, maar hij had wel een bril. Dat was toen voldoende, blijkbaar.
Een voorval staat nog goed in mijn geheugen gegrift. Een middag op weg naar huis, pochte Maarten dat hij bij bakkerij Kwakman (hoek Middenweg Linnaeushof) gemakkelijk gebakjes kon bietsen. Gebakjes, ahhh – mijn ouders konden zich dat niet veroorloven – het water stond me al in de mond. Maarten zou mijn broer en mij laten zien hoe je dat moest doen en hij zou ook voor ons een gebakje bietsen. Maarten had ervaring, hij wist precies wanneer de gebakjes van de bakkerij naar de winkel werden getransporteerd. Maarten had lef, hij sprak de bakkersknecht aan en bedelde om drie gebakjes. De knecht weigerde eerst, maar na aanhouden van Maarten (en dankzij onze hunkerende blikken), keek hij snel of de baas er niet was en gaf toen een gebakje. “Hier samen delen” zei hij. Een heerlijk extra groot slagroom gebakje. Maar, potverdorie nog aan toe, wat deed die lul… hij at hem helemaal zelf op!
“Maarten maakt vrienden”. Ik zag dus zijn boekje liggen op Schiphol. Zou die eenzame figuur in de kroeg, nou vrienden maken? Ik heb een exemplaar gekocht. Een aardig boekje, leest gemakkelijk, stoere verhalen. Maar hij schrijft het zelf, ook tussen zijn kennissen zijn er die meteen onrustig over zijn schouders kijken – om te zien of er niet iemand opdoemt die interessanter is.
Mijn broer Ben Cocx is van dezelfde tijd. Ik ben een nakomertje in het gezin, maar hoor niets dan leuke dingen…..
Ik heb eigenlijk een goede tijd gehad op de Liduinaschool. Ik heb aan twee leerkrachten een liedje gewijd: juffrouw Van Schaik en Meester Kok. Beide heel positief
Ik ook. Zat bij jouw in de klas, groeten Thomas Boers
Manon Chevallerau Zoveel goeie herinneringen. Kleuterschool, toen Clara Fey Meisjes school met de nonnen van het klooster, tot dat de jongens en meisjes school gemengd werden in de vierde klas. Dat was pas spannend Veel vriendinnetjes en vriendjes, de hele buurt kwam beina hier op school. En de meeste leraren waren leuk. Later terug in de Clara Fey die toen Mavo Oost werd. 13 jaar Linnaeushof
Schraminator Pat Ik heb jaren lang tennis gespeeld tegen die muren. Maakte buurt zeker gek met het geluid
Pauline Remmers Gingen in de pauze vaak naar ‘Snorretje’, drogist met snoep.
Bas Bieringa Hoofdmeester Kok met zijn Ford Thunderbird en de meisjes school om de hoek – Clara Fey- is op de een of andere manier de eerste gedachte die opkomt bij het horen en zien van de St Lidwinaschool
Lidwien Remmers Hoofdmeester Kok, altijd met vlinderdasje…
Rob Jacobs Hoofdmeester Kok kwam elke dag met de Thunderbird vanaf de Kruislaan, bijna net om de hoek!
Willem Miermans De jaren op de Lidwina school vond ik niet prettig.
De leerkrachten niet, het regime niet, de sfeer niet, wat een verademing dat ik de school na de 6e klas (heet nu groep 8 meen ik) mocht verlaten.
Nog steeds komen die onprettige herinneringen boven als ik na een bezoekje aan cafe Elsa’s via het Linnaeushof mijn parkeerplaats verlaat.
De basisschool periode vind ik de minst leuke periode van mijn leven tot nu toe. Benieuwd of de tijd in een verzorgingshuis dit ooit gaat overtreffen
Helemaal mee eens Maarten. Zat op deze school 1954-1960.
Lidwien Remmers Benauwde omgeving, maar misschien gold dat wel voor alle katholieke scholen in die tijd. Ik zat op de Clara Feyschool, voor de meisjes. Mijn broer op de Lidwinaschool.
Jan de Winter Ik herinner me meester Ram en Visser een van de 2 had 12 kids en de ander 11 streng katolieke school was ik niet blij mee.
Ik herinner me meester Visser nog wel. Ik zat bij hem in de klas toen we naar Deventer verhuisden in 1959.
En wat toevallig ik kwam daar in de 4e klas bij zijn broer.
Ad van Deudekom