1927 – 1988
Door: Maartje Buntsma (1962). Geboren op Ringdijk 21 2-hoog achter, later verhuisd naar de Bessemerstraat. Zij is een achternichtje van de gezusters van der Kuijl
Eerst een stukje geschiedenis (met dank aan Leon de Laat en Jan van Deudekom)
Vanaf juni 1927 woonden op Ringdijk 19hs: Jan Frederik van der Kuijl (1856) en Jannetje Meulenaarsgraf (1859) (+ nog enkele kinderen) en hadden daar een winkel in garen en band. Na het overlijden van Jan Frederik van der Kuijl in 1943 verhuisde de weduwe Jannetje van der Kuijl-Meulenaarsgraf naar Ringdijk 21 hs. en had daar een winkel in galanterieën, later manufacturen. Ze werd opgevolgd door haar dochter Jannetje van der Kuijl (1896-1974).
Op Ringdijk 20 hs. woonden vanaf juli 1931 haar dochter Pieternella van der Kuijl (1899-1993) en Jan J.D.Becker(1901-1988). Zij waren ook eigenaren van de zaak op nummer 21. Het lijkt er niet op dat 20hs ook een winkel was. Ze hebben daar gewoond tot 1988. In dat jaar werd ook de winkel gesloten.
Mijn herinneringen aan de winkel op Ringdijk 21
Die heb ik zeker. In mijn jeugd was ik daar meerdere keren per week. Op zaterdag hielp ik mee in het huishouden, deed boodschappen en hielp ook in de winkel. De winkel was van de zusters Jannetje en Pieternella van der Kuijl. Zij woonden achter de winkel, samen met de echtgenoot van Pieternella, Jan Becker. Heel vroeger woonde de moeder van de zusters er ook nog bij in.
Het pand ernaast, Ringdijk 20 hoorde er ook bij. De winkel daar was opslagruimte. Ik weet dat ze er vroeger ook een naaiatelier bij hadden. Daar werkten zelfs meerdere meisjes. Jannetje was ziekelijk en zeer slecht ter been. Zij kwam ook niet meer in de winkel. In 1974 is zij overleden.
Je kon het zo gek niet bedenken of ze hadden het
In de winkel werd van alles verkocht: stoffen, wol, katoen, alle kleuren DMC-borduurzijde, knopen, ritssluitingen, elastiek, stopwol, naaigaren, enz. enz. Je kon het zo gek niet bedenken of ze hadden het wel. En anders konden ze het wel bestellen. De winkel stond dan ook helemaal vol. Maar Nel kon altijd alles vinden. Het leek wel de winkel van Malle Pietje uit Swiebertje.
Tot 1988 in de winkel gestaan, 89 jaar oud.
Nel heeft in de winkel gestaan tot 1988, zij was toen 89 jaar. Haar echtgenoot overleed en het was niet meer verantwoord haar daar alleen te laten wonen. Ze was al meerdere keren overvallen, waarbij ook geweld was gebruikt. Zij is naar een tehuis gegaan en uiteindelijk in 1993 overleden.
Rien Visscher zegt
Rien Visscher
De twee dametjes die daarin stonden, hadden idd alles. Als ik als kind een knoop van een jas had verloren, nam m’n moeder me mee in het Wolwinkeltje (zo heette het in de buurt) dan trokken ze wat
kleine houten laatje open en ja hoor. Nagenoeg dezelfde knoop.
Tanja Helsloot zegt
Ik kwam er toen ik heel klein was altijd met mn moeder. Ze zei dan altijd dat we even naar t wijffie gingen. Ik vond dr toen al zo oud lijken. En haren op dr kin en krom ruggetje. Beetje eng. Maar ze hadden van alles en konden alles vinden in de rommel. Ik ruik nog de geur. Leuke jeugdherinnering. Jammer dat er geen foto s van zijn. Ik woonde in de Bessemerstraat
Herman Slager zegt
De Dametjes de Boer van Conny Vandenbos. Sluit naadloos aan op bovenstaande. Ziek het nummer maar op.
Frans van Zelm zegt
Mooie foto’s, mooi verhaal.
Maar … Heeft iemand een foto van het interieur? Of van de dames zelf?
Dat zou werkelijk fantastisch zijn.
Reacties zegt
Francis Keller
Wij noemden de winkel altijd “De Vrouwtjes”, kwam daar regelmatig en vond het altijd weer een genot om daar te zijn.
Vera van der Hilst
wij noemden hen de ‘gezusters’. Zo grappig dat ze al bij de deur van hun privé-vertrekken al vroegen wat je wilde hebben. Om te voorkomen dat ze 2, nee 3x achter de toonbank moesten komen.
Francis Keller
Ja, dat herinner ik mij ook nog wel ik vond het altijd een feestje als ik daarheen mocht gaan.
Reacties zegt
Ria Breuker
Fantastisch, hoe ze ook alles feilloos uit de chaos te voorschijn toveren. Ik vond ze als klein kind altijd een beetje eng. Er waren vriendinnetjes die zeiden dat het heksen waren. Mijn moeder was dol op ze.
Vera van der Hilst
Ik weet ook nog dat ze ladders in nylons (of waren het andere kousen?) wisten op te halen. Je zag er niets meer van. Zo vakkundig allemaal
<