De penaltykiller

Of Martin al penaltykiller genoemd werd toen hij in een zaalvoetbalteam op sportcomplex Uilenstede speelde weet ik niet, maar in ieder geval is daar zo ongeveer zijn keeperscarrière in Amsterdam begonnen. Hij studeerde rechten en woonde in een halve woning boven de bekende beddenwinkel Het Westen in de Bilderdijkstraat, in 1933 opgezet door zijn opa en later eigendom van zijn oom.

Voetbalteam Riaz
Maar op het veld was hij ook actief. In de Bilderdijkstraat bevond zich een Surinaams restaurant, Riaz geheten naar de zoon van de eigenaar. Martin was daar kind aan huis. Ze hadden een voetbalteam, dat uit familieleden bestond en ze vroegen hem mee te doen, nadat ze elkaar waren tegengekomen bij een miniveldtoernooitje bij Rood-Wit A in Noord en al snel gingen ze competitie spelen in de zaal.

St. Louis op Sportpark Middenmeer
Riaz, de zoon dus, voetbalde ook bij St. Louis op sportpark Middenmeer. Hij wilde graag dat Martin daar ook kwam keepen. Hij hield eerst de boot af maar besloot uiteindelijk toch de stap te zetten, alhoewel alleen op oproepbasis. Bij de eerste wedstrijd stopte hij echter meteen al een penalty! Hij werd dus meteen iedere week opgeroepen! De penaltykiller was geboren.

Bij St. Louis speelden o.a. Dennis Janssen, Dion Hendriks, Kirk v.d.Werf, Danny v.d.Hoek, Julien Poen, René van Veldhuizen en Henk Jan Bassie, die nu in de zaterdag 2 spelen bij Fortius. Ron Velzel was assistent-trainer. St. Louis bleek een hele gezellige club te zijn, leuke mensen en vooral de 3e helft was populair. St. Louis had zijn oorsprong in het katholieke jongensweeshuis in de Elandstraat opgericht door de Broeders van Zeven Smarten. Als vaste supporter stond zelfs nog een ‘echte’ wees Jaap van de Berg langs de kant, die ook nu nog regelmatig bij Fortius te zien is. John Schoonderwoert was voorzitter.

De carrière van Martin verliep gesmeerd. Hij werd gepromoveerd naar het 1e elftal en dat zegt genoeg over zijn keeperskwaliteiten! In het debuutseizoen 2004/2005 was het winnen van de nacompetitie en daarmee de overgang naar de 3e klasse KNVB uiteraard het hoogtepunt. Het jaar daarop sloot Michael Janssen aan en bleven ze er keurig in.

St. Louis in de problemen
Met de vereniging ging het helaas minder goed, het was een kleine club waar alleen op zaterdag gespeeld werd, er was gebrek aan kader. Elke vereniging is in feite armlastig, zo ook St. Louis. Tot overmaat van ramp werden van overheidswege de brandvoorschriften aangepast en om daaraan te voldoen was er veel geld nodig en dat had men niet. In 2006 werd daarom tot groot verdriet de club opgeheven.

Overgang naar a.s.v. Fortius
De beoogde samenwerking met s.c. Overamstel ging niet door. De cultuurverschillen tussen beide clubs waren té groot. Bij a.s.v. Fortius was dat niet het geval. En vooral het feit dat door medewerking van de toenmalige voorzitter Henk Kost en Leo de Swart, het team van Martin met eerdergenoemde spelers samen kon blijven voetballen en ook nog eens in de de 3e klasse, gaf de doorslag. Oud-Louier Tim Kersbergen kwam ook mee. Ze spelen tot op de huidige dag van vandaag nog steeds samen in de zaterdag 2. En dat zegt genoeg: een hecht vriendenteam.

Daarnaast keept Martin ook tijdelijk bij het 1e van zaterdag, als ‘reserve’-keeper. Het lijkt mij een beetje veel van het goeie, maar Martin vindt dat niet te zwaar. Hij vindt het juist leuk, eerst keepen of voetballen in het 2e en dan kijken naar het 1e elftal van Carlos. Of keepen.

Uitstapje naar Wartburgia, daarna kampioen bij Fortius
Hij heeft nog even een jaartje bij Wartburgia gespeeld. Dat had te maken met het niet kunnen samenstellen van een volledig elftal, maar na een jaar was hij weer terug. Het kampioenschap werd op een haar na gemist na een verloren beslissingswedstrijd tegen GeuzenMiddenmeer, maar in het seizoen 2009/2010 werd de zaterdag 1 van Fortius soeverein kampioen in de 4e klasse. Zaterdag 2 speelt nu reserve 3e klasse en doet lekker mee.

Woensdagavond trainen bij Fortius, daarna een biertje
De sfeer bij Fortius vindt hij prima, altijd heel gezellig. Woensdagavond trainen en daarna een biertje in de kantine. Vooral dat sociale gebeuren is belangrijk. Al vindt hij het jammer dat er vergeleken met een jaar of 5, 6 geleden minder publiek naar de wedstrijden komt kijken. Het is een teken des tijds, helaas. Men heeft tegenwoordig nog zoveel andere hobbies en verplichtingen.

Martin is van 1973, dus 43 jaar. Al gaan de jaren dan tellen voor een voetballer telt dat wat minder voor een keeper. Je kunt het wat langer volhouden. Martin wil dat ook graag: nog heel lang blijven keepen. Daarvoor is het spelletje nog veel te leuk. Ik hoop dat uiteraard ook voor hem en tevens voor Fortius: want zo’n penaltykiller kan niet gemist worden!

Jo Haen