31 december 1933 – 31 december 1980
Auteur: Jo Haen Verteller: Leo Prins (1930). Geboren in de Watergraafsmeer, had een melkzaak aan de Ringdijk hoek Willem Beukelszstraat en is nu gepensioneerd. Hij woont sinds 1990 op het terrein van de voormalige Oranje Nassaukazerne.
Mijn ouders, Cor en Bets Prins, begonnen in 1934 een melkzaak op de Ringdijk 28 F, hoek Willem Beukelszstraat. Als 10-jarige jongen moest ik al meehelpen in de winkel en in de wijk. In de beginjaren was de winkel ook op zondagmorgen open en op zaterdag liep je tweemaal de wijk vanwege de verse rauwe melk, die via een tussenhandelaar rechtstreeks van de boer kwam.
Mijn vrouw en ik namen later de zaak over, terwijl mijn ouders bleven meehelpen. Je ging de wijk in met een melkkar met o.a. 2 bussen (elk 40 liter) met losse melk, flessen melk, yoghurt, gortenpap, havermoutpap, frisdrank, karnemelk. Vanwege de roeisport begon ik soms al om 4 uur ’s morgens! Met een loper kwam je bij de klanten binnen. Sommige klanten waren makkelijk, kochten rustig een liter slagroom. Maar vooral de mensen aan de andere kant van de Watergraafsmeer waren lastig, ze kochten bijvoorbeeld het kleinste flesje slagroom (1/8 liter), en probeerden het, als de visite niet was gekomen, terug te geven! Mijn vader zei: ‘Ze halen de aardappelen in een vioolkist’. Kouwe kak! Ik heb eens tweemaal een halve liter melk uit één bus in twee verschillende pannetjes moeten doen. Mevrouw kwam later klagen dat de melk in de ene pan zuur was en in de andere niet! Ik kreeg natuurlijk de schuld!
De klant was koning in die tijd! Je zei ook iedereen gedag. In de schoonmaaktijd is me gevraagd of ik wilde helpen met een bed te verzetten. Ik deed dit meerdere keren per week en vond dat normaal. Dat hoorde erbij. Men liet het gekochte vaak “opschrijven”. Er zijn nu nog mensen waar ik geld van krijg! In 1980 ben ik met de zaak gestopt. Het pand is in 1990 afgebroken i.v.m. nieuwbouw. Ik ben toen verhuisd naar een flat op het terrein van de voormalige Oranje Nassaukazerne
Joke De Vos zegt
Wij haalden daar gasmuntjes.
Chris Cats zegt
Prins
Als jonge jongen hielpen we de melkboer als hij met de melk rond ging. Wij “mochten”dan de trappenhuizen bedienen. Ik herinner mij dat bij afname van de “Losse melk”de maatkan wel eens te veel schudde en er geen liter geleverd werd. Alles werd opgeschreven en eind van de week afgerekend.
De echte Hollandia melk, met witte dop, die uit de melkfabriek achter de Hema kwam zat vol met room boven op, die ook weer gebruikt werd door mijn moeder.
Chris Cats, 2015