Middenweg 166 – Nescio

1882 – 1961

Sinds 1975 schreef toenmalig Watergraafsmeerder Frank Roos voor het Amsterdams Stadsblad. (De krant was als Wiering’s Weekblad begonnen aan de Hogeweg.) De redactie vroeg hem artikelen voor de nieuwe pagina Oost. Later organiseerde hij edities voor alle windrichtingen in de stad plus kranten in Buitenveldert en de Bijlmer. Jarenlang beheerde hij het Watergraafsmeer-archief van historicus Jaap Kruizinga. In een serie korte stukken haalt hij herinneringen op.

Van Transvaalkade/Ringkade naar de Middenweg
Frits Grönloh schreef weinig meer sinds hij in Watergraafsmeer kwam wonen. De schrijver, bekend onder zijn pseudoniem Nescio, had al jarenlang met uitzicht op de polder aan de Transvaalkade gewoond – die toen overigens Ringkade heette. Tegen de tijd dat hij directeur werd van de Holland-Bombay Trading Company, verruilde hij met zijn gezin een huis in Noord voor Middenweg 166. Later zou hij een woning aan de Linnaeushof 11 betrekken en toen boven wonen te zwaar werd, Linnaeushof 57.

Uitvalsbasis voor uitstapjes
De Middenweg was een prima uitvalsbasis voor de uitstapjes van Grönloh naar zijn favoriete wandelroutes in de natuur. Graag pakte hij de Gooise Stoomtram en struinde door het groen in Kortenhoef of over de dijk in Durgerdam. En net zo graag begaf hij zich in de tuinen van Frankendael. De bomen daar noemt hij in ‘Insula Dei’. In zijn dagboek komt het park zelfs vaker voor.

Walenburg
Het herenhuis aan de Middenweg staat in het rijtje dat rond 1914 verrees en Walenburg heet. Het werd vernoemd naar de Rotterdamse aannemer die de huizen bouwde. Het werd het gouden randje van Betondorp. Grönloh kwam er in 1926 wonen.

Vooral sporen in de Dapperbuurt
De aantekeningen van zijn wandelingen waren belangrijke inspiratiebronnen voor de verhalen die hij schreef. Dat waren er niet veel en ze waren kort.
Afkomstig uit het hart van Amsterdam, de stad die hem zeer ter harte ging en die hij met zijn pen veelvuldig verdedigde, liet hij vooral sporen achter in de Dapperbuurt. Daar woonde hij als kind. Het Oosterpark, het Witsenhuis, ze waren het decor van zijn teksten. Zijn helden posteerde hij eens tegen het hek van het Oosterpark: “Heele zomernachten stonden we tegen ’t hek van ’t Oosterpark te leunen en honderd uit te boomen.”

Graf op De Nieuwe Ooster
Merels en bloemen op ‘Frankendaal’ kwamen in zijn Natuurdagboek. En enkele keren maakte hij zich boos over naderend onheil voor het park. De poort zou verhuizen en bomen gekapt ten gunste van een bredere Middenweg. Grönloh bleef in Watergraafsmeer: zijn graf ligt op De Nieuwe Ooster.