Oeverbos aan de Amstel, een uniek landschapsmonument

april 2020

Auteur: Jan Dijk (1947) – Geboren en getogen in de Watergraafsmeer. Woont er nu nog steeds.

Verslag van een wandeling in het Coronatijdperk door het Oeverbos en omgeving. Het Oeverbos strekt zich uit van de Utrechtse brug, langs de oostzijde van de Amstel, tot de gemeentegrens van Ouderamstel (in de grote bocht van de Amstel), de A10, de metrolijn tot en met de Duivendrechtse Vaart die in de Amstel uitkomt naast de Utrechtse brug.

Zelf meegebrachte koffie
We zetten onze fietsen neer bij het botenhuis van roeivereniging Poseidon aan de Jan Vroegopsingel, voorbij de Korte Ouderkerkerdijk en de hoge fietsbrug daar. Hoe heerlijk is het terras van tHuis aan de Amstel er vlakbij, nu natuurlijk dicht. Op het gras hadden we wel even kunnen zitten om over de Amstel uit te kijken en voor de zekerheid meegebrachte koffie te drinken.
Bij Poseidon begint het voetpad door het Oeverbos aan de Amstel, een uniek landschapsmonument dat ooit deel uitmaakte van Stadsdeel Watergraafsmeer, en nu dus van Oost.

Zo moet Holland er duizend jaar geleden hebben uitgezien
Al snel kom je in het natte gedeelte. Zo moet Holland er duizend jaar geleden hebben uitgezien. Er loopt een kort stevig voetpad op palen doorheen. Helaas, het was afgesloten, het is geen 1,5 meter breed. Maar op eigen risico toch toegankelijk. Verbazingwekkend. Geen last van smetvrees hebbend betraden we het. Prachtig! En stil. Bekijk het zelf eens; een foto geeft het niet goed weer.

Verderop kom je door een grasveld met kinderspeeltuig. Daar staat nog niet zo lang een opmerkelijke hardstenen sculptuur van Joost Barbiers. Het houdt het midden tussen een mensenpaar en een geboortekanaal. De beeldhouwer woonde er vlakbij in een woonboot. Hij schonk het beeld aan het stadsdeel na zijn ontijdige dood.

Weelderige begroeiing
Nog iets verder valt een roestmetalen abstracte sculptuur op; of zie ik er een mens in? De maker is Matti van Wijs. Ook de geit en de bouwsels eromheen dichterbij de woonboot en de woonboot zelf zijn van hem en zijn vrouw. Er hangen Tibetaanse gebedsvlaggetjes. Lees op internet eventueel waarom. Hier voert het te ver.

We liepen verder op het evenwijdige voetpad dichterbij het water. Hun buurman vertelde, dat dat looppad was afgesloten vlak voor de Coronacrisis, wegens een losliggende plank of zo. We waren op het verkeerde been gezet. Daar hadden we nou niks van gemerkt, ook niet op gelet. Het Oeverbos kent een weelderige begroeiing. En wat een bloemen. Met de determinatie-app Plantnet ben je zo een uur in de weer.

Amstelkwartier, een nieuwe wijk
Je komt weer uit op de Jan Vroegopsingel. Loop even terug daarlangs; al spoedig kom je linksaf terecht op het eerste voetpad. Oversteken naar de overkant is er wegens werkzaamheden nu even niet bij. Terug naar onze fietsen.
Voorbij de hoge fietsbrug sloegen we direct rechtsaf de nieuwe Bella Vistastraat in. Wat een luxe daar. De Somerparc Residences bijvoorbeeld. Allemaal onderdeel van de wijk Amstelkwartier. Ik wist nog niet dat we ineens zoveel rijkdom in onze achtertuin hebben. Is er in die wijk ook sociale woningbouw? Aan de overkant is een park met veel bankjes in ontwikkeling. (op de kaart staat: Somerlust, naar een vroeger buitenhuis).
Aan het eind linksaf de Amstelstroomlaan in. Je komt vanzelf op de Spaklerweg terecht.We hadden rechtsaf nog even onder de Solitudolaanspoorbrug door kunnen afslaan naar de wijk Kop van de Weespertrekvaart, maar daar was op deze zondag geen tijd meer voor. (zie: Solitudopad) De andere fietser werkt in de zorg; en dat was in deze coronatijd wel heel belangrijk!