Pelgrimspad

Bron: Het Parool – 03-01-2022
Door: Maarten Moll

Van een enorme ‘boost voor Betondorp’ was nog geen sprake.

Op het nieuwe pelgrimspad liep een oude man met een versleten boodschappentas die vlak voor Brink Garage rechtsaf sloeg. Verder niemand.

Ik liep verder en bereikte de Brink. Het was er heel rustig. Twee mensen stonden bij een auto te praten. Allebei leunden ze met hun achterste tegen de kofferbak. Een beeld dat je niet vaak meer ziet. Er hing een enorme rustige en op de een of andere wijze ook vredelievende sfeer omheen. Al wist ik natuurlijk niet wat ze daar zij aan zij aan het bespreken waren.

Ik liep het plein op en ging voor het beeld staan. Bestemming bereikt, eindpunt van de pelgrimsroute. Daar stond het beeld, een uit bakstenen opgetrokken gedenkteken om precies te zijn. Ter ere van Johan Cruijff.

De voetballer groeide op in Betondorp. Er was nog niets dat aan hem deed denken in de wijk.

Wel in het nabijgelegen Park de Meer, waar ooit stadion De Meer stond. Daar prijkt op de zijkant van een flatgebouw een metershoge muurschildering van Cruijff. (Gek genoeg niet in Ajaxshirt, maar in het oranje shirt van het Nederlands elftal.) En daar kun je ook over de Johan Cruijffbrug lopen, een midden in de woonwijk weggestopt houten bruggetje. (Voor de liefhebber: brug 2238. Jammer dat de som van de getallen 15 is, en niet 14.)

Er was in Betondorp sprake van kinnesinne, om maar een mooi Amsterdams woord te gebruiken. Als in Park de Meer, dan ook in Betondorp, dachten buurtbewoners. Handtekeningenactie, goedkeuring van de stadsdeelvoorzitter, en met klinkers die ook zijn gebruikt voor de herbestrating van de Brink werd het beeld, ontworpen door Steffen Maas, in december gemetseld.

Er schoot een hond langs me heen die bij het beeld een poot optilde, maar een luide kreet ergens vandaan weerhield het beest van zijn plan. De hond verdween achter een struik.

Dat van die ‘boost voor Betondorp’ komt uit de mond van een buurtbewoner in een AT5-filmpje over het gedenkteken. “Hij heeft Betondorp toch op de kaart gezet,” zei iemand anders in het filmpje.

Ik wil niet lullig doen, maar in 1947 werd Betondorp door Gerard Reve, die er opgroeide, al ‘op de kaart gezet’, en wel in de prachtroman De avonden, al heette de wijk in dat boek Cementdorp. Johan was toen net zes maanden oud.

Maar goed, Gerard Reve is bezig te verdwijnen, en als je nu Betondorp zegt, zeg je vooral Johan Cruijff.

Het gedenkteken is een rechthoekige bakstenen constructie met op de ene kant het nummer 14, in baksteen, en op de achterkant een voetbal of zoiets. (Waarom geen afbeelding van Cruijff?) Met een metalen plaatje waarop staat: Ter herinnering aan onze bewoner Johan Cruijff. Aan de zijkanten de letters J en C, en op het beeld een bakstenen Pumavoetbalschoen.

Mooi is niet het eerste woord dat bij me opkomt als ik naar het beeld kijk, maar dat is alleen een kwestie van smaak. Er is weer een plek waar JC kan worden vereerd. Opdat het niet dezelfde kant opgaat als met Gerard Reve.