1904 – 2023
Bron: Wikipedia
Foto’s: Kees Cremer, met dank aan Marcel de Jong
Lees ook: Amsterdam Watergraafsmeer – het einde van een rangeerstation
Lees ook: Open dag bij NS Watergraafsmeer
Lees ook: Spoorveiligheid van opstelterrein Watergraafsmeer
Al in 1904 een klein emplacement met twaalf sporen
Rangeerterrein Watergraafsmeer (afgekort Wgm) is een rangeerterrein in Amsterdam-Oost. Het ligt in de Watergraafsmeer, aan de Oosterspoorweg tussen station Amsterdam Muiderpoort en Diemen. In 1904 werd al een klein emplacement met twaalf sporen en een zanddepot aangelegd. In 1939 werd dit emplacement met twaalf sporen in het kader van de Spoorwegwerken Oost sterk uitgebreid tot een groot rangeerterrein, compleet met twee rangeerheuvels.
Modernisatie van het terrein
Het rangeerterrein was vanaf 1905 aan de noordwestkant met een aparte goederenspoorlijn verbonden met het Rangeerterrein De Rietlanden, aan de zuidoostkant sloot vanaf 1939 een aparte goederenspoorlijn aan via Diemen-Zuid naar Duivendrecht aansluiting. In 1952 werd het terrein gemoderniseerd met een hoge rangeerheuvel, die uitliep op 35 verdeelsporen. Het emplacement en de spoorlijn richting De Rietlanden en Amsterdam Centraal werden geëlektrificeerd.
In 1990 rangeerterrein gesloten voor goederenverkeer
Tussen 1939 en 1990 werd vanuit de Watergraafsmeer een groot deel van het goederenverkeer in Noord-Holland verzorgd. Door afname van het goederenverkeer per spoor en reorganisaties in het spoorwegbedrijf is het rangeerterrein in 1990 voor goederenverkeer gesloten. Het gebruik van de rangeerheuvel stopte in 1984, de verbindingsbaan naar Duivendrecht werd in 1989 buiten dienst gesteld en vervolgens verbouwd voor de Zuidelijke tak van de Ringspoorbaan.
Nu opstelterrein en onderhoudslocatie
Vervolgens is het emplacement verbouwd voor gebruik als opstelterrein en onderhoudslocatie voor reizigerstreinen. In 1994 kwam het hiervoor in gebruik ter vervanging van het opstelterrein Dijksgracht. Met name de internationale treinen die in Amsterdam vertrekken en aankomen hebben hier hun uitvalsbasis. Dit betreft onder andere de Intercity direct, ICE, Thalys en Eurostar. De DinnerTrain van Railpromo had hier zijn thuisbasis tot het faillissement van het bedrijf op 6 augustus 2019.
Werkplaats van NedTrain
Sinds 1954 is er een onderhoudswerkplaats voor diesellocs. Deze is vervangen door een werkplaats van NedTrain, dat in november 2007 een nieuw onderhoudsbedrijf heeft geopend. De loods is 250 meter lang en 50 meter breed en speciaal ontworpen voor het onderhoud aan hogesnelheidstreinen. Het is het grootste kunststof gebouw van Europa. Voor het testen tijdens het onderhoud is de bovenleidingsspanning in deze loods omschakelbaar. Daarnaast is er een wasstraat waar treinen met radiografische diesellocomotieven doorheen geduwd worden.
Naast het rangeerterrein ligt sinds december 2009 Station Amsterdam Science Park.
Sylvia van Donkelaar zegt
Als kind woonde ik in de Johannes van de Waalsstraat. In 1982 verhuisd naar Almere.
Daar miste we in de avond en nacht het botsen van de treinen, zoals wij dit noemde, was zo stil!
Jo Haen zegt
Harry de Geest
Leuk om te zien. Ik woonde op de Archimedeslaan bijna recht tegenover het terrein. In het begin zat ik rechtop in bed door het gedreun (het hele huis trilde) en het gepiep van de remmers. Later werd het doodgewoon. Nog wel eens stiekem de dijk opgeklommen om te kijken.
Jan Ben Nieuwenhuis
Ik woonde naast jou, het huis schudde ervan en later ook scheuren in de binnenmuren, zouden we nog bij NS een claim kunnen indienen?
Harry de Geest
Jan Ben Nieuwenhuis dealtje sluiten met de huidige bewoners? Of zijn we nu te laat?
TC Ron Verdonk
Aan de ene kant van het spoor zat tuincomplex klein Dantzig en de andere kant van het spoor tuincomplex Tuinwijck, waar mijn ouders een zomerhuisje hadden.
En ik kan me de rangeer geluiden me nog zo goed herinneren.
En als ik in mijn bed lag kon ik vanuit het slaapkamerraam de goedere trein(en) langs en aan zien komen, overdag natuurlijk ook maar als het donker was vond ik de de koplampen en de geluiden spannend.
Leuk om deze foto’s te zien.
Ernest van Putten
Ik woonde indertijd op het Archimedesplantsoen en had vrij zicht op het rangeerterrein. De enorme dreunen van de op elkaar knallende buffers voorafgegaan van gillend metaal op metaalgeluiden door de stalen remmersblokken was vaak oorverdovend. Ik heb daar nooit aan kunnen wennen net zoals wonen onder een aanvliegroute en woon nu zalig en rustig in het mooie Drenthe.
Wilhelmina Heri
ik kan me nog herinneren dat ik als kind als ik in bed lag de stem die aanwijzingen gaf kon horen.wat hij zei verstond ik niet daarvoor woonde ik iets te ver weg (pythagorasstraat)als ik dit schrijf kan ik me er nog goed aan herinneren.net als de misthoorn als ik die hoorde wist ik dat er dichte mist was.
Ron de Wit
De derde foto… ge-wel-dig. Je ziet nog net het “zeeburgia” tunneltje en boven wat Anna’s Hoeve wat nu restaurant Polder is.
Annelies van Wageningen
Woonde Max Planck straat, nergens last van gehad, sliep heerlijk
Annemarth Sterringa
Jeugdsentiment. Als de wind uit die kant kwam, kon je ’s nachts op de Hogeweg flarden van mededelingen horen, en de misthoorn
Carin te Hoonte zegt
Goed verhaal én prachtige foto’s! Dank iedereen, ook voor de mooie herinneringen! Groeten van Carin