31 december 1959 – 31 december 1970
Door: Fred Gijbels woonde van 1943 tot en met 1964 in de Schollenbrugstraat op nummer 24 1-hoog.
De oude Renault garage, Wibautstraat 224, 1970. Foto: Stadsarchief, Amsterdam Alle rechten voorbehouden
Wat nu het hoofdkantoor van het moederbedrijf van ‘Het Financieele Dagblad’ aan de Wibautstraat en Mr. Treubplein is, was tot 2000 het hoofdkantoor van Renault Nederland NV. Het werd opgeleverd in 1960. De nieuwe Renaults, voor de verkoop in Nederland, werden op het dak geparkeerd.
Het dak kon van binnenuit via een oprit worden bereikt. Op het dak was ook de conciërgewoning en het bedrijfsrestaurant voor de directie. Mijn moeder beheerde het restaurant, ze had geen rijbewijs en dus ook geen Renault. In de schoolvakanties in het begin van de jaren ‘60 werkte ik bij de boekhouding als hulpje bij de introductie van de automatisering. Extra voordeel van het werken bij de Renault voor mij was dat je mee kon liften met de vrachtauto die reserve onderdelen in Parijs ging halen.
Het voordeel voor mijn moeder kon zijn dat ze elk half jaar een nieuwe Renault kon kopen en de oude inruilen. Zonder rijbewijs had dat geen zin. Ze kreeg rijles in het gebouw. Rijden van het dak naar de immense werkplaats die de eerste verdieping was en weer terug. Tijdens een van de werkvakanties nodigde vroeg ze mij te komen kijken naar haar vorderingen. Ik stond ergens op de eerste verdieping te wachten tot ze naar beneden kwam rijden en een rondje door de werkplaats zou maken. Helaas, toen ze mij zag werd ze afgeleid en knalde vol op een van de betonnen pilaren.
Vanuit alle hoeken en gaten van de werkplaats kwamen te monteurs aangerend graaiden de brokstukken bij elkaar, zetten de gloednieuwe sportwagen op de brug en na vijf minuten was er niets meer te zien van de catastrofe. Haar rijbewijs heeft ze nooit meer gehaald.
beste Fred. Ook ik heb warme herinneringen aan Renault. Na de oorlog woonden mijn ouders op de Tugelaweg en heb ik ook op het landje gespeeld. Van 1962 tot 1997 heb ik gewerkt bij Renault en heb je moeder goed gekend, ook na haar pensioen als zij in de showroom kwam. Ik heb nog een foto van het eerste begin genomen in de kantine waar je moeder nog op staat. Wellicht kun je via de redactie mijn email adres krijgen.
Jan Zwaan
Voetballen tussen de Banketbakkersschool en de Renault. Grote blauwe deur, die omhoog ging, konden ze naar de kelder i en uit rijden.
Soms, als we het te bont maakten met Ballen op de ijzeren deur ( was het doel ), kwam er ff iemand vragen, of het iets rustiger kon.. ( klonk binnen nogal erg door, vanwege alle beton )
Peter Soeurt
Ik heb daar gewerkt als monteur en twee keer een bommelding meegemaakt. Alle auto’s moesten van het dak naar de straat en ik zonder rijbewijs deed dapper mee rennen om nog een keer een auto te halen en zo had mogen lijk naar beneden te scheuren. dikke pret en de rest van de dag vrij. dat was puur genieten.
Beste Fred, mijn broer Albert, die helaas in 2009 al is overleden, moet jij goed gekend hebben. Ik herinner me je moeder heel vaag. Als kind herinner ik me de bouw van de banketbakkerschool en waar de Renault later kwam was een landje. Ik stond me vaak te vergapen aan de nieuwe Renault-modellen. Door het beroep van mijn vader waren wij lange tijd in de Schollenbrugstraat als een van de weinigen die een auto bezaten,altijd Peugeot.
Annelies Brink Mijn tante woonde in de flat er tegenover: het Louise Went huis. Vanaf haar balkon was het mogelijk om in de garage te kijken. (Zij kreeg een flat toen deze net was gebouw in 1963?). Voor deze flat was ook een benzine pomp in die tijd….(wel super lang geleden)
Barend M. Wegman Ik kan me nog herinneren dat het Renault gebouw helemaal leeg stond. Dat was rond 2003/2004. Ik was buschauffeur was GVB.
De standplaats was bij het Amstel Station.
In mijn pauze liep ik een keer naar binnen. Er waren werklui bezig. Ik vroeg beleefd wat ze aan het doen waren. Ik hoorde dat ze bezig waren met het maken van het sportschool. Het zou nog wel een tijdje duren voordat hij klaar was. Ik hield het goed in de gaten. Af en toe ging ik even buurten om te kijken of ze een beetje opschoten. Ze werkten snel en in een maand of zeven stond er een prachtige sportschool. SPORT CITY.
Op een bepaald moment stonden stoere dames in het Amstel Station van Sport City om leden te werven. Ik heb me meteen opgegeven en twee maanden later kon ik sporten. Ik heb 5 jaar RPM gedaan. Raw Power In Motion gedaan. Van Les Mils. Spinnen maar dan een stukje zwaarder. Een les duurde een uur.
Ik 2008 moest ik stoppen door familie omstandigheden.
Ik heb Sport City helemaal op zien bouwen. Er waren nog niet zoveel sportscholen. Ik was er erg blij mee. Ik was in drie maanden 13 kilo afgevallen. Volgens mij bestaat Sport City nog steeds.
Ik heb dus heel wat meegemaakt met het Renault gebouw. Ik denk er met veel plezier aan terug.