1902 – heden
Gebouw: Hofkerk, Linnaeushof 94
Over de parochie
In 1902 besluit het bisdom Haarlem om een parochie te stichten in de Watergraafsmeer. Tot die tijd behoorde de Rooms-Katholieke bewoners van de Meer, waar het aantal bewoners snel begon te groeien, bij de parochie in Diemen. Voorafgaand hieraan had de bouwmaatschappij Linnaeuspark een groot park laten inrichten en in 1900 aan het bisdom een stuk grond aangeboden om daar een kerk te bouwen. Het idee was dat rondom een kerk ook sneller een dorpskern zou ontstaan, voor de snel groeiende bevolking van de Watergraafsmeer.
Rond de Kerstdagen organiseert de parochie al jarenlang een expositie van kerststallen, die bezoekers uit het hele land trekt. Een aantal malen per jaar vinden gezamenlijke vieringen plaats met De Bron, De Koningskerk en het Leger des Heils.
Op verzoek worden rondleidingen gegeven in de Hofkerk.
Gebouwen
Hulpkerk (1902 – 1929)
Direct na de oprichting van de parochie in 1902 werd ‘bouwpastoor’ J.F.M. Busch aangesteld. Hij wist al in 1902 een houten hulpkerk te realiseren aan de Linnaeusparkweg, gebouwd door architect Paul de Jongh. In oktober 1902 werd deze hulpkerk ingezegend door de deken van Amsterdam. Architect De Jongh bouwde ook de eerste parochiële (kleuter)school: de St. Leonardusschool gelegen aan de Ringlaan (nu Bessemerstraat).
Hofkerk (1929 – heden)
Al spoedig werd de hulpkerk te klein. Vooral door initiatieven van pastoor Zoetmulder slaagde men erin om de financiën voor de bouw van een nieuwe kerk beschikbaar te krijgen. In 1918 kocht het parochiebestuur het terrein dat nu het Linnaeushof is.
In eerste instantie werd architect De Jongh in de arm genomen om een nieuwe kerk, een school, woningen en winkels te ontwerpen voor dit terrein. Later werd ook de Amsterdamse architect A.J.Kropholler hierbij betrokken, die na het overlijden van De Jongh in 1924 de leiding had. Tussen 1927 en 1929 werd de Hofkerk gebouwd. De inwijding vond plaats in 1929 door Mgr. Johannes Aengenent, de toenmalige bisschop van Haarlem.
Ook de verdere bebouwing van het Linnaeushof is ontworpen door Kropholler. De kerk is ten opzichte van deze woningen in het hof een kwartslag gedraaid in verband met de oriëntatie van het koor op het oosten.
De Heilige Martelaren van Gorcum is een van de hoofdwerken van Kropholler. De kerk, opgebouwd uit grote rode bakstenen (waalformaat) en afgedekt met rode pannendaken, is een massief ogend gebouw. De voorzijde is, op de drieledige ingangsportiek en de dubbele boog in de toren na, geheel gesloten. Rond de kerk is ruimte vrijgehouden zodat een processie mogelijk was zonder de openbare weg te betreden. Dat laatste was vanwege het processieverbod niet toegestaan. Dat Kropholler sterk beïnvloed is door de architect Berlage komt ook sterk tot uiting in de kerk; er zijn duidelijke verwijzingen naar de Beurs van Berlage.
Het relatief brede middenschip en de smalle zijbeuken passen in de geest van de liturgische vernieuwingen aan het begin van de twintigste eeuw, namelijk het streven om de gelovigen zo veel mogelijk bij de viering te betrekken.
De kerk kreeg in 1957 het orgel van Adema. Tot die tijd had de pastoor een harmonium geprefereerd.
In de periode 2010-2011 is het orgel geheel gerestaureerd en uitgebreid. Op 2 oktober 2011 is het gerestaureerde orgel ingezegend.
De kunstenaars Joseph Mendes da Costa, Matthieu Wiegman, edelsmid Jan Brom en glazenier Jacques van der Meij O.S.B. leverden bijdragen aan de aankleding van de kerk. Van der Meij maakte ook het Heilig Hartbeeld dat in 1955 naast de kerk werd geplaatst.
Op 15 april 1999 is de Hofkerk op de Rijksmonumentenlijst geplaatst vanwege “het algemeen nationaal belang vanwege de architectuur- en cultuurhistorische en typologische waarde als gaaf bewaard voorbeeld van een van de belangrijkste werken van A.J. Kropholler in traditionalistische stijl met bijzondere detaillering van zowel ex- als interieur en vanwege haar liturgie-historische betekenis en inrichting, in het bijzonder de beglazing, en vanwege haar stedenbouwkundige situering in het brandpunt van de door dezelfde architect ontworpen Linnaeushof.”
In 2002 – 2004 is de kerk grondig gerestaureerd.
Op 2 mei 2008 werd de Mariakapel door brand verwoest. Op zondag 8 maart werden de gerestaureerde kapel en een nieuwe beeltenis van Maria tijdens de zondagse Eucharistieviering plechtig ingewijd door kardinaal Simonis.
Publicaties
Hofnieuws, driemaandelijks parochieblad
Saamhorig, parochiemagazin; verschijnt 5 maal per jaar
Beide zijn te downloaden op de website van de parochie.
Informatie en contact
Website: www.hofkerk.amsterdam
Email: secretariaat@hofkerk.amsterdam
Ik woonde recht tegenover de kerk boven koster Pronk en de preken van pastoor Nolet kwamen woordelijk bij ons binnen het waren donderpreken! Verder herinner ik mij kapelaan Krom, kapelaan Groene en kapelaan Eppings, hij was mijn biechtvader.
2 van mijn zussen zijn in de kerk getrouwd, mijn vader is vanuit de kerk begraven en ikzelf ben er gedoopt en heb er mijn 1e communie gedaan
Nel Heuwekemeijer
Nou, of ik pastoor Nolet gekend heb! Zeer bewust meegemaakt. Hij kwam zeker één keer per jaar bij mijn ouders op de Bredeweg op bezoek. Ik mocht hem graag, net als de kapelaans Eppings, Hermans, Thijssen en Samsom met zijn prachtige tenorstem. Na Nolet kwam pastoor v.d. Steen, heel kort; daarna pastoor Burghouwt met z’n harde stem. Van hem mocht ik op het Adema-orgel spelen en kreeg ik mijn eerste orgellessen van Kees Rosenhart die toen organist van de Martelarenkerk was. Toen kwamen de pastores De Reus, Zwart en Hoedemaker, een leuke spontane vent. Pastor Emke is ook nog even geweest, maar de latere pastores, o.a. Tromp en Stam e.a. heb ik niet meer gekend. Toen pastoor Nolet in 1969 met emeritaat ging en hij ging wonen op Linnaeushof 9, kwam hij wat vaker naar de Bredeweg met zijn huisgenote juffr. Anna Wennekes. Eenmaal per jaar gingen ze een weekje naar een soort rust-klooster in Stein om te genieten van de Limburgse natuur aan de Maas. Dan bracht ik ze en haalde hun ook weer op met ons autootje, een Daf 55. Ook eenmaal per jaar gaf ik een huisconcertje met mijn clavecimbel en een keertje zelfs met een strijkkwartet, dat was begin 70-er jaren. Pastoor Nolet en juffr. Anna waren altijd van de partij. Wat een tijd! Nel Niekus-Heuwekemeijer.
Aan Nel Heuwekemeyer.
Mijn naam is Willy Fijen.
Ik ben tot mijn trouwen in 1961 parochiaan geweest van de Martelaren .
En naast de kerk op de Clara Fey school geweest.
Mij staat vooral nog in mijn herinnering gegrift, de schoolmissen waarin de kindermis van Johann Michael Haydn werd gezongen.
Mij is verteld dat pastoor Nolet daarvan de vertaling heeft gemaakt voor de mis die wij zongen.
Prachtig. Sommige teksten weet ik nog, helaas lang niet allemaal.
Heel graag zou ik die tekst hebben. Is er nog iemand in de parochie die mij daaraan kan helpen?
En wordt deze nog steeds gebruikt?
In dat geval kom ik een keer naar Amsterdam om te luisteren.
Ik woon in Papendrecht.
Mijn e-mailadres is fijenwilly@gmail.com.
Met h.gr.
Willy Straetemans- Fijen.
1 keer mee geweest met een vriendin die ging biechten, als gereformeerd meisje had ik geen idee wat dat was. Later interieur van de kerk gezien tijdens rouwdienst. In de jaren dat wij op het Linnaeushof woonden was er op oudejaarsavond op het plein voor de kerk de traditionele kerstboomverbranding. Maanden later was er nog steeds een zwarte plek zichtbaar.
Manon Chevallerau Communie, school mis, het koor, zaterdag avond Beat Mis, bruiloften en begrafenissen. Staren naar her plafond, ramen en beelden. De slappe lach in houden en in slaap vallen. Luisteren naar de klokken vanuit mijn huis, en natuurlijk de dans avonden in de kelder. Veel gemixte emoties en herinneringen. Mooie kerk.