Richard Hartkamp
Fietsen daar vroeger verkocht, werkte toen daar een Italiaan ,fietsen kwamen rechtstreeks van het amstelstation vandaan ,die daar toen nog in overvloed stonden, eigenaar van de stalling, wist hiervan, want bij elke verkoop moest ik een geschreven briefje van mijn moeder meenemen, dat de fiets zogenaamd bij ons thuis vandaan kwam, mijn moeder wist overigens van niets want die briefjes schreef ik altijd zelf ,met een nep handtekening van mijn moeder ,goed geld mee verdient, tot we een keer tegen de lamp liepen, een vrouw wou haar lidmaatschap opzeggen omdat haar fiets was gestolen ,dat klopte wel ,want die had ik smorgens bij het amstelstation weggehaald, en ingeleverd bij de stalling, tot verbazing zag de vrouw haar gestolen fiets staan ,ik woonde overigens jaren in het amsteldorp, met veel plezier
Was in de jaren 60 een geweldige hangplek voor de Amstel dorp jeugd van toen… Onze fietsen en brommers werden daar gestald..in het kantoortje beneden was het altijd gezellig mede door de frequente aanwezigheid van Constance ter Lingen
Helaas , de echtgenote van de “huidige” eigenaar is pas overleden , nu is het geval dat deze eigenaar óók is overleden. Zo triest zo pal achter elkaar. Zij hadden 2 hondjes , deze zijn opgevangen. Je zou bijna geloven dat het met de zogenaamde sloop van deze groep huizen te maken heeft!
Petra Wijmans Ohh. wat leuk. Hier hebben wij (als kinderen) al onze (2e hands) schoolfietsen vandaan gehaald. Willem was de baas maar Gerrit repareerde volgens mij het meest en maakte onze fietsen helemaal op maat. Hij was goede maatjes met iedereen hoewel hij flink stotterde was hij altijd in voor een praatje en vooral gekkigheid met de kinderen/jeugd. Veel gelachen. En het rook er altijd zo lekker naar rubber/mengsmerig/olie/benzine, weet ik veel. En we gingenals kind kogeltjes zoeken. “spannend ondergronds”. In de zomer mochten we vanaf de stalling ook papa ophalen na het werk. Mooie tijd
Richard Hartkamp
Fietsen daar vroeger verkocht, werkte toen daar een Italiaan ,fietsen kwamen rechtstreeks van het amstelstation vandaan ,die daar toen nog in overvloed stonden, eigenaar van de stalling, wist hiervan, want bij elke verkoop moest ik een geschreven briefje van mijn moeder meenemen, dat de fiets zogenaamd bij ons thuis vandaan kwam, mijn moeder wist overigens van niets want die briefjes schreef ik altijd zelf ,met een nep handtekening van mijn moeder ,goed geld mee verdient, tot we een keer tegen de lamp liepen, een vrouw wou haar lidmaatschap opzeggen omdat haar fiets was gestolen ,dat klopte wel ,want die had ik smorgens bij het amstelstation weggehaald, en ingeleverd bij de stalling, tot verbazing zag de vrouw haar gestolen fiets staan ,ik woonde overigens jaren in het amsteldorp, met veel plezier
Ik heb daar wat gehangen. Was zo gezellig. Mijn moeder dacht daar anders over.
Was in de jaren 60 een geweldige hangplek voor de Amstel dorp jeugd van toen… Onze fietsen en brommers werden daar gestald..in het kantoortje beneden was het altijd gezellig mede door de frequente aanwezigheid van Constance ter Lingen
Helaas , de echtgenote van de “huidige” eigenaar is pas overleden , nu is het geval dat deze eigenaar óók is overleden. Zo triest zo pal achter elkaar. Zij hadden 2 hondjes , deze zijn opgevangen. Je zou bijna geloven dat het met de zogenaamde sloop van deze groep huizen te maken heeft!
Wim van Nieuwenhuizen is op 11 september 2019 overleden. Hij is 85 jaar geworden.
Rien van Nieuwenhuizen
Petra Wijmans Ohh. wat leuk. Hier hebben wij (als kinderen) al onze (2e hands) schoolfietsen vandaan gehaald. Willem was de baas maar Gerrit repareerde volgens mij het meest en maakte onze fietsen helemaal op maat. Hij was goede maatjes met iedereen hoewel hij flink stotterde was hij altijd in voor een praatje en vooral gekkigheid met de kinderen/jeugd. Veel gelachen. En het rook er altijd zo lekker naar rubber/mengsmerig/olie/benzine, weet ik veel. En we gingenals kind kogeltjes zoeken. “spannend ondergronds”. In de zomer mochten we vanaf de stalling ook papa ophalen na het werk. Mooie tijd