1900
Verteld door: Truze Straver.
Oma, vertel nog eens hoe het hier vroeger was.
Dat vragen mijn kleinkinderen als ik met ze op de Jaap Edenbaan schaats. En dan vertel ik ze over de tijd dat er nog geen ijsbaan was.
Ons “vroeger” begint rond 1900
Mijn grootouders hadden een boerderij in pacht van Hoeve Voorland in de gemeente Watergraafsmeer. Groot gezin met 9 kinderen waarvan mijn vader de jongste was. Er werd ook toen al geschaatst., op slootjes en plassen. Lekkere warme schoenen waren er niet, je ging op klompen naar school met in die klompen een flinke bos stro. Zo bleven je voeten warm en droog. En zo ging je ook schaatsen. De schaatsen, botjes of Friese doorlopers, bond je onder je klompen.
De winters waren heel koud
Bevroren bloemen op de ruiten van huis en stal. Daar kon je met je warme adem kijkgaatjes in blazen.
Om in de winter warm te blijven breide oma sokken, truien, mutsen, wanten en sjaals van gesponnen wol van eigen schaapjes.
Altijd een pan dikke soep op het kolenfornuis en biest als toetje. Biest is de eerste, zeer rijke melk die gevormd wordt als een koe bevallen is.
100 Jaar later is het Ajax-stadion alweer geschiedenis.
In 1921 werd zelfstandig Watergraafsmeer geannexeerd door de gemeente Amsterdam, er moest een woonwijk komen en ook een voetbalstadion en sportvelden.
Boerderijen werden onteigend. Het gezin van mijn Opa verhuisde gedwongen met al het vee naar een boerderij in een dorp aan de rand van Amsterdam.
En nu 100 jaar later, is het Ajaxstadion alweer geschiedenis. De voormalige polder de Watergraafsmeer is een stadsdeel geworden met woningen, sportvelden en een ijsbaan. Een plek waar ik niet kan komen zonder aan mijn ouders en voorouders te denken.
Het geeft aan de winters in “Oost” een extra dimensie, een warm gevoel, schaatsen daar waar je vader is geboren.
Schaatsen achter onze flat aan de Max Planckstraat en dan bruggetje onderdoor (altijd spannend) dwars door de sportvelden. Ging het daarna sneeuwen met een sleetje schuine kant af en dan op de sloot, ging lekker hard! Of schaatsen op veldje Mendelhof, ondergespoten door de omwonenden.
Toen de Jaap Edenbaan kwam was een feest.Maar daarvoor rondom Frankendaal veel leuke slootjes.En natuurlijk Gallileiplantsoen voor onze school (5de Montessori school).Slootje op Linnaeushof (woonde ik) ook leuk.Tennisbaan soms opgespoten .groetjes Marion
Petra Pressler-knaap
Schaatsen geleerd op het ondergelopen land Wibautstraat/ Ringdijk. Later veel op de Ringdijk geschaatst en zelfs op de Amstel in de ijzige winter van ‘63…tot de ijsbreker kwam!
Karin van der Mark
Waar nu de lagere land en tuin bouw school staat (bestaat die nog?) werd vroeger opgespoten en daar schaatsten wij. Ook op de slootjes daar. Nog een keer doorgezakt onder t brugje.
Jan Ben Nieuwenhuis
Ik schaatste vaak op de vierkante vijver in het verlengde van het Galliërs, naast de nieuw apostolische kerk, of op het archimedesplantsoen, of bij de Max Planckstraat.
Ronald Brinkman
Wij reden voornamelijk op het gedeelte van het Archimedesplantsoen bij de school en op het grotere deel ijshockeyden wij met gevonden sticks bij de Edenbaan.
Ans van Beest
Ik ging altijd bij het olifanten meertje
Deana Buhling-Venema
Ans van Beest waar was dat dan?ik ken het niet
Ans van Beest
Deana Buhling-Venema Kruispunt Nobelweg – Hugo de Vrieslaan – Maxwellstraat daar is een klein watertje… als kind is mij verteld dat dit kleine meertje het olifantenmeertje heet
Anita Oosterbaan
M’n Pap noemde het het Olifantenwater, erachter was n sportveld in tussen t struikgewas! Veel gespeeld daar
Feya Venema
Ans van Beest daar schaatsten wij vroeger ook! Nooit geweten dat dat zo genoemd werd
Herman Offerman
In 1963, de koude winter en bij uitstek een schaats winter, hebben mijn vrienden en ik de hele Watergraafsmeer wel verkend. Kleine korte slootjes en dus veel af- en opstappen. Het blijven pracht herinneringen!
Elisabeth Verberne Langedyk
Wij schaatsten op het weiland dat werd opgespoten als het vroor dat aan de Kruislaan lag. Het was een stuk land van de boer die daar vlakbij woonde. Leuke herinneringen daarvan. Was vlakbij de Boylestraat waar we toen woonden, we staken zijn landgoed o… Meer weergeven
Schaatsen op de slootjes langs de Gooiseweg. Als het hard gevroren had kon je de ene kant op richting olifantewater, of de andere kant richting de sloot langs Jos en de Von Liebigweg. Bruggen waren geen probleem.
Ik woonde in de Zwaardemakerstraat en kon thuis de schaatsen aantrekken. Geweldige tijd.
Het zal in de jaren 1952 tot 1960 zijn geweest dat wij als Betondorpers op de gracht om de nieuwe Oosterbegraafplaats schaatsten vanaf het begin bij de Middenweg en als we het haalde tot achter de boerderij aan de Kruislaan.
Dat was toen een hele tocht op Friese doorlopers die voortdurend onder mijn schoenen vandaan gleden. Mijn vader was heel handig om thuis de leren banden van de schaatsen weer vast te krijgen.
In het begin van de vorstperiode was het uitproberen van het ijs een gewaagd spel of het ijs al sterk genoeg was en bij deze pogingen heb ik wel eens een nat pak over gehouden,door de wakken bij de drainage pijpen.
Menig vuurtje hebben we dan ook wel gestoken op de kant van de begraafplaats om onze kleren te drogen,want mijn moeder mocht het niet weten dat we weer op het ijs waren geweest.
Thuis gekomen rook ze al wel dat we fikkie hadden gestookt en moesten we van straf naar bed.