31 december 1951 – 1 januari 1961
Verteld door: Yvonne Haen-van Scherpenseel (1948), geboren in de Watergraafsmeer. Woont tegenwoordig in Duivendrecht, maar zij voelt zich nog steeds zeer betrokken bij alles wat er in de Watergraafsmeer gebeurt.
De schooltijd was niet echt een leuke tijd, vooral door al die nonnen.
Ik sta hier bij de ingang van de kleuterschool Maria Goretti. Yvonne bij de ingang van haar oude kleuterschool Maria Goretti (2005). Alle rechten voorbehouden
Ik heb niet echt een positief gevoel over mijn kleuter- en lagere schooltijd. Dat kwam vooral door de nonnen. De kleuterschool heette Maria Goretti en de lagere school was de Clara Feyschool, een katholieke lagere meisjesschool met nonnen en lekenonderwijzeressen.
Bij de nonnen stond je in een goed blaadje als je vader leverancier was bij het klooster (zoals bakker of slager). Dan werd je voorgetrokken. Ik had een vreselijke hekel aan de nonnen. Je mocht bijvoorbeeld bij Gods gratie op de naaimachine werken, maar de handwerkzuster begon al bij voorbaat te dreigen: “Denk erom, dat je de naald niet breekt!”. De moed zonk je dan al in de schoenen. Ik moest vaak nablijven na de catechismusles. En op vrijdag moesten we biechten. Ik wist niet wat ik biechten moest, dus verzon ik maar wat.
Juffrouw van Balen op de kleuterschool droeg altijd een soort tentjurk en degelijke gezondheidsschoenen. En de gymnastiekleraar stond vaak onder aan de trap te kijken hoe wij naar boven gingen. Volgens mij probeerde hij onder onze rokken te kijken! Bij juffrouw van Wees moesten we eens per week onze handen op de lessenaar leggen. Ze controleerde dan of de nagels schoon en niet te lang waren. In de eerste klas bij juffrouw Vloeimans moest je rechts schrijven, ook als je links was. Maar dat was zo in die tijd. Met het sinterklaasfeest mocht je een nummertje trekken. Nr.1 mocht dan eerst een cadeautje uitzoeken, daarna nr. 2 enzovoort. Als je nr. 40 had getrokken was je de pineut. Juffrouw Schoonbrood had een dompelaartje. In het speelkwartier verwarmde ze er water mee en met een brosreep maakte ze er chocolademelk van. En dan had je nog de zusters AdNives, Nel, Helena en juffrouw Arnaud de Calavon. We zaten met 40 kinderen in de klas. Nee, het was niet echt een leuke tijd.
Kleuterschool Maria Goretti op het Linnaeushof (in 2005). Links op de achtergrond het voormalige nonnenklooster. Nadat de laatste non was vertrokken zijn er appartementen in gemaakt. Alle rechten voorbehouden
De Clara Feyschool. Alle rechten voorbehouden
3 reacties
Het leven op school
Wat grappig. Ik heb het ondanks de nonnen niet zo negatief ervaren. Ik vond juffrouw van Balen een schatje. Op de lagere school had je juffrouw Smal die ik ook aardig vond net als hoofdmeester Ram. Zijn opvolger meester Kok vond ik minder aardig. Een beetje arrogant. Hr Ram was streng maar rechtvaardig. De klassen waren groot. Ik zat vaak ineen dubbele klas, maar vooruit. De nonnen op de Clara Fey waren idd niet allemaal aardig. Vaak streng en vals vond ik ook. De schoolmissen waren verplicht en ook al had je een briefje van je moeder, dan moest je toch straf ondergaan door onder het bord te staan. Iedereen wist dan dat je niet geweest was. Gekheid. Maar al met al heb ik er best leuke herinneringen aan. Grappig dat je het zo verschillend kan ervaren als kind.
Harry de Geest
Wij keken vanuit ons keukenraam op de speelplaats van die school.Ik had nooit de indruk dat het een echt prettige school was.Gelukkig kozen mijn ouders voor een heel andere opvoeding en gingen mijn zusje en ik naar de 5e Montessori school in de buurt.Aan die school heb ik alleen goede herinneringen,het was een fijne tijd.
Yvonne Scherpenseel, wat leuk om dit te lezen! Ik heb bij jou in de klas gezeten. Inderdaad was het zeker niet altijd een leuke tijd daar. Ik had een behoorlijke hekel aan de nonnen! Mijn meisjesnaam is Kamsteeg. Misschien herinner jij dat nog? Bedankt voor je verhaal!