Toen dit deel van de Watergraafsmeer werd gebouwd (in de volksmond Betondorp geheten) behoorde het kerkelijk tot de parochie van Sint Petrus Banden te Diemen, maar het vormde geen geheel met dit dorp.
Er werd een hulpkerk gesticht in de leegstaande Rozenburghschool aan het Zuivelplein, die op 22 februari 1936 gewijd werd aan de Heilige Familie van Nazareth. Deze hulpkerk werd tot parochiekerk verheven en pater Vriens werd de eerste pastoor. Men kon echter niet in deze school blijven en in 1941 gaf de bisschop van Haarlem toestemming tot het vormen van een bouwfonds. Het duurde echter nog elf jaar eer de nieuwe kerk er was. Zij werd gebouwd onder leiding van de architecten Van Oerle en Schrama.
Op 7 oktober 1951 werd de eerste steen gelegd door deken Boekhorst en op 15 juli 1952 in gebruik genomen. Het kerkje was oorspronkelijk geheel wit en het heette dan ook het “witte kerkje.”
Maar het werd langzamerhand donkerwit tot vuilwit en in 1962 werd het schoongemaakt, waardoor de rode baksteen zichtbaar werd.
In1965 werd er een nieuwe vleugel in gebruik genomen. Dit gemeenschapshuis heet D’Uytvlught, naar een buitenplaats die er vroeger dichtbij lag.
Ook deze parochie kreeg te maken met de ontkerkelijking. Het kerkbezoek ging steeds meer achteruit waardoor sluiting dreigde. Maar sinds een aantal jaren verzorgen de leden van de Katholieke Parish of The Blessed Trinity hier hun diensten.
Ron de Wit zegt
Tuindorp Watergraafsmeer heeft zijn kerkje
Toen dit deel van de Watergraafsmeer werd gebouwd (in de volksmond Betondorp geheten) behoorde het kerkelijk tot de parochie van Sint Petrus Banden te Diemen, maar het vormde geen geheel met dit dorp.
Er werd een hulpkerk gesticht in de leegstaande Rozenburghschool aan het Zuivelplein, die op 22 februari 1936 gewijd werd aan de Heilige Familie van Nazareth. Deze hulpkerk werd tot parochiekerk verheven en pater Vriens werd de eerste pastoor. Men kon echter niet in deze school blijven en in 1941 gaf de bisschop van Haarlem toestemming tot het vormen van een bouwfonds. Het duurde echter nog elf jaar eer de nieuwe kerk er was. Zij werd gebouwd onder leiding van de architecten Van Oerle en Schrama.
Op 7 oktober 1951 werd de eerste steen gelegd door deken Boekhorst en op 15 juli 1952 in gebruik genomen. Het kerkje was oorspronkelijk geheel wit en het heette dan ook het “witte kerkje.”
Maar het werd langzamerhand donkerwit tot vuilwit en in 1962 werd het schoongemaakt, waardoor de rode baksteen zichtbaar werd.
In1965 werd er een nieuwe vleugel in gebruik genomen. Dit gemeenschapshuis heet D’Uytvlught, naar een buitenplaats die er vroeger dichtbij lag.
Ook deze parochie kreeg te maken met de ontkerkelijking. Het kerkbezoek ging steeds meer achteruit waardoor sluiting dreigde. Maar sinds een aantal jaren verzorgen de leden van de Katholieke Parish of The Blessed Trinity hier hun diensten.