oktober 2012
Door: Joop Jansen (7 juni 1932). Ik woonde vanaf 1938 t/m 1944 in de Wetbuurt. Ondanks de oorlog heb ik daar een geweldige vrije jeugd gehad. Door omstandigheden moest ons gezin verhuizen.
In oktober 2012 organiseerde Jo Haen een verhalenwandeling door Amsteldorp en de Wetbuurt. Joop Jansen was een van de ‘meelopers’ en schreef onderstaand verslag.
Ja mensen, ik hoop dat iedereen weer gezond thuisgekomen is en dat u, dus wij allemaal, genoten hebben van de door Jo uitgestippelde wandeling door de Wetbuurt en het Amsteldorp.
Jo had ons verzocht te verzamelen bij het viaduct Kruislaan en onze auto daar in de buurt te parkeren i.v.m de marathon, die die datum gelopen werd. De Hugo de Vrieslaan, de toegang tot de Wetbuurt was afgezet, en we konden alleen via het tunneltje bij de Kruislaan de buurt bereiken. Iedereen was op tijd en we begonnen aan de wandeling.
Het weer was niet denderend, af en toe een spatje regen, maar met de groep, ik schat zo’n dertig mensen, liepen wij gezellig achter Jo aan, die een geel jasje had aangetrokken.
Wij liepen langs het bejaardenhuis naar het Amsteldorp en merkten wel, dat de meesten in dit gedeelte van het dorp hun jeugd hadden doorgebracht. Bij het stilstaan en de uitleg van Jo, die deze wandeling weer tot in de puntjes had verzorgd, miste zij opeens veel mensen. Onze groep moest blijven staan en zij liep hard hollend de anderen te zoeken. Deze achterblijvers hadden hun ouderlijk huis gevonden en er moesten natuurlijk
foto’s gemaakt worden.
Afijn, de groep is weer bij elkaar en het fluitje, dat Jo altijd bij zich heeft, heeft zij menigmaal moeten gebruiken, daar het soms een hele lange sliert van mensen was.
We bekeken het Amsteldorp. Ikzelf, als oude Wetbuurter, heb dit gedeelte alleen als ‘het zand ‘ gekend en toen stonden wij bij cafè ‘de Omval’.
Hier vertelde Jo ook weer het een en ander en gingen wij via de Fahrenheitsingel, Torricellistaat, Fahrenheitstraat, waar wij net de kapper met zijn vrouw zagen en daar even een praatje mee moesten maken, naar de Von Guerickestraat en Reaumurstraat. Zo kwamen wij babbelend bij de Weesperzijde en werd er verteld wie daar ooit woonden en wat er afgebroken was.
Bij de voetbalvereniging TABA zijn wij na deze geslaagde wandeling koffie gaan drinken met als opwarming, bitterballen. Die warmden onze monden behoorlijk op.
Na afscheid van elkaar genomen te hebben ging iedereen weer naar zijn eigen stekkie.
Memories
Het is alweer bijna twee weken geleden dat we een wandeling maakte door mijn oude buurtje (de Wetbuurt) .Dromend en terugkijkend aan mijn jeugd ,aan de vriendjes en vriendinnetjes ook van mijn schooltijd , en als ik naar mijn schoolfoto kijk ,weet ik dat er verschillende niet meer in leven zijn ,triest en zo jong .
Al pratend door de buurt gelopen en leuke herinneringen opgehaald elke straat had wel zijn eigen verhaal .De huizen zo bijzonder allemaal verschillend dan zie je weer de families die er gewoond hebben . Gedachtes die er een aantal jaar geleden niet waren ,waarschijnljk te druk met het leven wat je leiden andere dingen en interesses en stond je er niet bij stil .Maar nu in de herfst van je leven komen al die herinneringen weer terug aan een gelukkige zorgeloze jeugd en de warmte van de sterke familieband.
Met dank aan Jo Haen die deze wandelingen en verhalen elke keer weer tot een succes maakt .
Ria Evertse-Staartjes