Verhalenwandeling door de Wetbuurt/Amsteldorp op 2e paasdag 17 april 2017

17 april 2017

Door: Hans Hamer. Een van de deelnemers aan de verhalenwandeling.

Foto: Hans Hamer Alle rechten voorbehouden

Een wandeling met leuke verhalen en spontane ontmoetingen
Op deze 2e paasdag voor één keer een verhalenwandeling op maandag i.p.v. op zondag. Ook tijdens deze wandeling liepen weer diverse mensen mee die in de buurt gewoond hadden. Het zou weer een verhalenwandeling worden met leuke verhalen door Jo en spontane ontmoetingen met buurtbewoners. Met Jo gaan deuren/hekken open die voor anderen gesloten blijven.

Voor mij was het de 1e keer dat ik in deze buurt kwam. Ik ben er regelmatig met de bus langs gereden, maar het was de enige buurt in Amsterdam waar ik nog nooit was geweest.

De groep vertrok stipt 11.00 uur van Hotel V in de Fizeaustraat, gevestigd in een voormalig kantoorpand t/o Zorgcentrum De Open Hof. In het hotel, dat gezellig is ingericht, is nu een restaurant gevestigd waar we na afloop een drankje dronken.

Ria Valk, Rob de Nijs en de Maskers
Het 1e weetje werd al in de groep gegooid, we passeerden het huis waar Ria Valk haar jeugd had doorgebracht in Fahrenheitstraat.

Daarna werd er gestopt bij de voormalige Prinses Julianaschool, een christelijke school, toentertijd één van de twee scholen in De Wetbuurt.

Vervolgens passeerden we een stuk nieuwbouw waar voorheen het afgebroken buurtcentrum was gevestigd. Hier traden toentertijd veel (beginnende) bandjes en artiesten op zoals Rob de Nijs, Ria Valk en De Maskers. In de buurt hebben ook leden van de begeleidingsgroep van Rob de Nijs, The Lords, gewoond en van eerder genoemde Maskers.

J.O.S. van Henk Hofstede en zijn Nits
Bij een hoekhuis in de Fahrenheitstraat wist iemand te vertellen dat Henk Hofstede van de Amsterdamse popgroep “Nits” hier was opgegroeid. In 1988 zongen zij het nummer “J.O.S. days” de hitparade in over de gelijknamige voetbalclub die op de sportvelden van Drieburg achter De Wetbuurt speelde. Een autobiografisch nummer waarin hij zijn mislukte carrière bij deze club bezingt. Zijn vader was jarenlang bestuurslid en zijn overige familieleden voetbalden bij de club. Hij brengt deze ervaring in relatie tot spelers die niet meer voor de club konden spelen omdat ze waren omgekomen tijdens de 2 e wereldoorlog. Voor hen werd een monumentje opgericht dat helaas niet meer bestaat.

Amsteldorp, kleine huisjes, hoge huren
Vervolgens trokken we het Amsteldorp in, waarin iedereen zijn nieuwsgierigheid bevredigde door bij een leegstaand huis naar binnen te kijken om zich vervolgens te verbazen hoe klein het was. De verontwaardiging groeide toen iemand wist te vertellen dat dit kleine huis te huur stond voor 650 euro.

Daarna trok het gezelschap via de brug over de Fahrenheitsingel De Wetbuurt weer in. Het pand waar vroeger een supermarkt was gevestigd was niet meer als zodanig herkenbaar. Iemand uit de groep liet een boodschappenboekje van VéGé zien waar de boodschappen in stonden die op de pof waren gekocht.

Leo Post van manufacturenwinkel Tijsterman
We trokken verder De Wetbuurt in en maakten een stop bij het pand Reaumurstraat 27, waar voorheen een manufacturenzaak was gevestigd. Voordat Jo haar verhaal ging voorlezen belde ze eerst even aan, ze kende de mensen. De bewoner, Leo Post, deed open en informeerde belangstellend waarom de groep voor zijn deur stopte.
Hij bleek samen met zijn vrouw eigenaar te zijn geweest van de voormalige manufacturenzaak Tijsterman die in dit pand had gezeten. Ondanks dat hij en zijn vrouw nog in ochtendjas waren werden we gevraagd binnen te komen. De man vertelde over de winkel en, tot hilariteit van een ieder, over “zijn ondergoed” aan de waslijnen in het dorp dat hij uit duizenden herkende. Hij had jaren professioneel in een operakoor gezongen en trakteerde ons op een zelfgemaakt lied over de buurt. Tot slot liet zijn vrouw een grote foto zien van het winkelpand toentertijd.

Na genoten te hebben van zoveel gastvrijheid liepen we verder en kwamen we langs een stukje waar twee “struikelstenen” in de straat lagen ter herinnering aan de toenmalige Joodse bewoners van het pand die de oorlog niet overleefd hadden.

Koffiehuis de Meer
Vervolgens richting Weesperzijde waar Jo ons wees op de plek waar vroeger koffiehuis de Meer was geweest. Ik kan me voorstellen dat de bewoners geschokt waren toen zij toentertijd de Bijlmerbajes aan de overkant van de vaart zagen verschijnen. Weg landelijk karakter.

Koffie bij TABA
Tenslotte liepen we richting de sportvelden waar Jo ons een foto liet zien van een boerderij die voorheen op het terrein van de voetbalclub FIT/Wartburgia had gestaan. Bij voetbalclub TABA werden we, nadat Jo met veel vakkennis het hek open had gekregen, ontvangen door iemand van de voetbalclub. Deze club speelt nu op het veld waar vroeger J.O.S. voetbalde.
Wederom een hartelijke ontvangst met koffie. Jo en Ron hebben voor de voetbalclub wat speurwerk verricht m.b.t. de oorspronkelijke locatie van de club n.a.v. een oude foto. De namen van onze Jo en Ron prijken dan ook trots onder de foto.

Daarna terug naar Hotel V waar we nog een drankje dronken.

Het slot van wederom een leuke en informatieve verhalenwandeling. De verhalen van Jo zijn altijd leuk maar ook de interactie met de groep is bijzonder waardoor er ook veel leuke wetenswaardigheden vanuit de groep komen.

Met dank aan Hans Hamer voor het verslag. Marcelina Veth voor het filmpje en Victor van Wees, Helga van der Horst, Hans Hamer en voor de foto’s.

Filmpje: Marcelina Veth