1932
Door: Henk de Koning (1922 – december 2006), was zoon van dhr. De Koning, destijds hoofd van de Hogewegschool. Hij is geboren op de Linnaeusparkweg 13 en is in 1932 naar de Radioweg verhuisd. Hij was werkzaam als leraar lichamelijke opvoeding.
Als het zomers warm was gingen mijn broer Jan en ik met vriend Hans Wardenier graag voor schooltijd zwemmen in het buitenbad gelegen in het Nieuwe Diep en bereikbaar via de Kruislaan. Eerst met het pontje over de Ringvaart en dan verder lopen over de dijk langs het Merwedekanaal. Het overzetten met het pontje kostte 1 cent. Om dat terug te ‘verdienen’ gingen we vaak naar het bad via een omweg door de Indische buurt. We konden zodoende na het bad een zure bom kopen voor de somma van 1 cent!
Het zwembad had twee afdelingen: voor 3 cent had je een wisselcabine met halve deurtjes, voor 4 cent een eigen cabine met hele deur. Natuurlijk kozen we voor de goedkoopste. Het water was donker, bruinachtig, het stond in directe verbinding met het Nieuwe Diep. De duiktoren was tien meter hoog. Ik dorst er niet vanaf te duiken, soms wel te springen. Midden door het bad liep een breed plankier, links waren de ondiepe, rechts de diepe baden. We vonden het een heerlijk zwembad en stoorden ons niet aan de geruchten, dat we wel eens via ratten de ziekte van Weil zouden kunnen oplopen. We bleven zolang mogelijk in het water, broer Jan moest altijd nog een laatste duik nemen. Hij was het water niet uit te krijgen.
Ik heb mijn zwemdiploma ooit in een soortgelijk zwembad gehaald, het Schinkelbad, ook een gemeentebad. Helaas zijn beide baden allang opgedoekt.
De foto is genomen vanaf de Westelijke Merwede Kanaaldijk.
Ook ik heb mijn diploma Voorbereidend Zwemmen in de Nieuwe Diep behaald. Het was op 23 augustus 1949 en ik was toen amper tien. Het moet in de zomervakantie van dat jaar zijn geweest en ik ging meerdere keren in de week oefenen aan de hengel. Op de foto van het verhaal over het ‘Vijf centen badje’ zie ik in het verhaal van Henk de Koning nog de hengel staan, waaraan ik de eerste lessen gebungeld. Ik had een strenge badjuf, die mij het zwarte, enge water deed inspringen, waarvan ik overtuigd was, dat alen en ander eng spul langs mijn benen glibberden. .
Het was overigens een behoorlijk stuk lopen van Betondorp naar het Nieuwe Diep. Gezien de plattegrond van een stukje Amsterdam, waar van alles anders is aangegeven moet het zeker een uur lopen zijn geweest en dat heen en terug. Dan liep ik langs de Ringdijk en met het pontje een slootje over. Dat was niet het Merwedekanaal. De overtocht met de trekhaak kostte volgens mij twee cent. Met de fiets een paar cent meer, maar dat weet ik niet meer zeker. Om die onkosten te vermijden mocht ik ook met de fiets en via Diemen langs de Ouddiemerlaan en dan kwam je direct op de dijk terecht waaraan het Nieuwe Diep lag.
Ik begon altijd voor dag en dauw met de zwemlessen in de zomer en volgens mij was het altijd mooi weer. Toen na de vakantie de scholen weer begonnen mocht ik met de fiets, want dat was toch wel iets sneller dan lopend. Zo kon ik toch nog net op tijd op school zijn. Ik kan me niet herinneren dat ik met een ploegje ging. Volgens mij ging ik helemaal alleen. Moet je toch nu niet meer aan denken, een kind van tien jaar zo in z’n uppie zo ver weg te laten gaan.
Er werd overigens nog wel een smalend om het ‘vijf centenbadje’ gedaan, maar toch was het prachtig dat deze mogelijkheid bestond om met slechts een heel klein bedrag kinderen zwemles te laten geven.
Bert Veluwenkamp
Ik ben nu 70 jaar jong. Toen ik in 1957 oud genoeg was moest ook ik zwemmen leren. Via schoolzwemmen en verenigingen heb ik en natuurlijk mijn broertjes ook, geleerd om mij als een vis in het water te voelen. Eerst gingen wij naar het 2 centen bad op zeeburg, het tegenwoordige Flevopark. Toen naar het echte zwembad op de Heiligeweg. in de binnenstad van Amsterdam, daar heb ik dan ook mijn diploma behaald. In mijn leven, ik ben inmiddels 70 jaar oud ben ik altijd een waterrat gebleven. Zelfs nu nog hebben wij op de camping een zwembad en ik neem graag een duik in dit zwembad.
Ferry Mooij Deze kaart is van mijn moeder.
Leuk stukje over het 5 centen bad ,vertellen wij ook altijd als er mensen overkomen varen met het pontje ,allen is het mijn vader de Heer Hartog op de foto .
Ann Lucas o wat leuk zo.n zwempak had ik ook met dat elastiek en ribbels.
Willem Boerakker Het 5 centenbad. Bijzondere herinnering aan. In mijn jeugd had ik veel problemen met mijn astmatische bronchitis. Daar was geen geneesmiddel tegen volgens onze dokter Snoek(Linaeusparkweg) Het kon alleen beter worden door te harden. Moest elke dag naar het 5 centenbad ongeacht wat voor weer en moest mijn rondje zwemmen. Mijn moeder haalde mij elke dag van school en achterop de fiets van de Hogeweg naar het zwembad. Soms was het zo fris dan was uk alleen in het bad en de badmeester met een dikke jas aan de kant. Dan was het hou jongen erin en snel je rondje dan ben je weer klaar. En toch goeie herinneringen aan het zwembad. Nooit meer last gehad van de astmatische bronchitis!
Ernest van Putten Met mijn moeder veel gezwommen als kind. Ik kreeg wel een badmuts op zodat ik onopgemerkt als 6 of 7 jarige jongen in het damesbad kon zwemmen. Wat een mooie foto!
Bert En Louise Barf ’t ja daar hebben we zwemmen geleerd in de vroege morgen, op de fiets met mijn broers en natuurlijk mijn vader mee !!!!
Piet Uijtendaal Volgens mij is die kleine badmeester rechts Ome Frits die op de Insulindeweg woonde.